Nowe możliwości leczenia szpiczaka plazmocytowego oznaczają lepszą jakość życia pacjentów i dłuższy czas bez progresji choroby. Za przełom w terapii szpiczaka można uznać już rok 1958, kiedy wprowadzono do dziś stosowany melfalan. Następne lata to zastosowanie inhibitorów proteasomu, leków immunomodulujących i przeciwciał monoklonalnych.
Kolejne ich generacje znajdują zastosowanie u pacjentów, opornych na leczenie dotychczasowymi lekami i pozwalają w wielu przypadkach uznać szpiczaka za chorobę przewlekłą. Algorytm postępowania zależy od wieku chorego, jego stanu ogólnego oraz tego, czy planowany jest przeszczep szpiku.
21.11.2025
Hematoonkologia.pl
19.09.2025
Martyna Wilk | HemaInfo
26.08.2025
Informacja prasowa | Fundacja Carita
7.07.2025
Ryszard Rotaub | Rynek Zdrowia
26.06.2025
Ludwika Tomala | Naukawpolsce.pl
11.06.2025
Hematoonkologia.pl
10.06.2025
Dawid Mielnik | Fundacja DKMS
