U niektórych chorych na hemofilię, najczęściej postać ciężką, dochodzi do pojawienia się tzw. inhibitora czynnika krzepnięcia. Pod wpływem podawanego w celach leczniczych lub profilaktycznych czynnika krzepnięcia, organizm zaczyna produkować przeciwciała, które blokują jego działanie. Zdarza się to najczęściej we wczesnym dzieciństwie. W leczeniu krwawień konieczne jest wówczas stosowanie jednego z dwóch tzw. „preparatów omijających inhibitor”, które są koncentratami innych czynników krzepnięcia niż cz. VIII i IX. Są to preparaty bardzo kosztowne i znacznie trudniej dostępne, ponadto ich czas działania jest krótszy (trzeba podawać je częściej niż koncentrat czynnika VIII czy IX). Istnieje możliwość usunięcia inhibitora i przywrócenia wrażliwości pacjenta na czynnik VIII lub IX: można to uzyskać, podając codziennie przez wiele miesięcy koncentrat czynnika VIII lub IX w celu wywołania tolerancji układu immunologicznego, czyli tzw. „odczulenia” pacjenta.