Rozpoznanie choroby musi się opierać na badaniu histopatologicznym pobranej zmiany. Pobrany wycinek powinien być odpowiednio duży, aby móc postawić pewną diagnozę. Ocenę zmiany i jej rozpoznanie stawia lekarz patomorfolog.
Zależnie od obrazu choroby, widzianego pod mikroskopem, wyróżnia się 4 podtypy choroby, które różnią się nieco częstością występowania i rokowaniem. Są to:
- NS - stwardnienie guzkowe,
- MC - postać mieszana,
- LD - z zanikiem limfocytów,
- LR - bogaty w limfocyty.
Wszystkie te podtypy są postaciami tak zwanego klasycznego chłoniaka Hodgkina. U kilku procent chorych rozpoznaje się postać nieklasyczną choroby Hodgkina. Jest to postać o powolnym przebiegu - wyróżnienie tej postaci jest o tyle istotne, że często stosuje się tu inne schematy chemioterapii.