This image was originally published in ASH Image Bank. Marshall Kadin. Diffuse Large B-cell Lymphoma - 2. ASH Image Bank. 2011; #00002077. © the American Society of Hematology.
Przebieg choroby
Chłoniak rozlany z dużych komórek B (z ang. Diffuse large B-cell lymphoma, DLBCL) jest najczęstszym rodzajem chłoniaka. Choroba w ogromnej większości przypadków zaczyna się jako pojedyncza zmiana, najczęściej opisywana jako „guz”. Może się ona umiejscowić w niemal każdej okolicy ciała, a objawy odczuwane przez pacjenta będą zależały od lokalizacji chłoniaka. Chłoniaki najczęściej kojarzą się z zajęciem węzłów chłonnych i w ok. 60% przypadków DLBCL chorzy zgłaszają się do lekarza z powodu powiększonych węzłów chłonnych. W pozostałych 40% zmiana jest położona pozawęzłowo, co może powodować bardzo różnorodne objawy. Przykładowo w przypadku zajęcia śledziony chory może odczuwać dyskomfort w jamie brzusznej i uczucie pełności; zajęcie migdałka, objawiające się jako jego znaczne powiększenie, może prowadzić do uczucia duszności i trudności w połykaniu. Jeśli chłoniak umiejscowi się w żołądku, może powodować bóle brzucha i objawy krwawienia z przewodu pokarmowego z obecnością krwi w stolcu. W przypadku lokalizacji w klatce piersiowej chłoniak może powodować duszność, a niekiedy obrzęk szyi i twarzy. Chłoniak może również przebiegać jako guz mózgu lub uciskać nerwy obwodowe. Zdarza się, że DLBCL zajmuje inne narządy takie jak tarczyca, skóra, serce, nerki, jądra, piersi, a także wiele innych. W dalszym przebiegu choroby chłoniak może również naciekać szpik kostny, co czasem będzie powodowało zmniejszoną ilość krwinek czerwonych (niedokrwistość), krwinek białych i/lub płytek krwi.
Dodatkowo chorzy często odczuwają tak zwane objawy ogólne, do których należą:
- nocne poty,
- gorączki powyżej 38 st. C utrzymujące się ponad 2 tygodnie nie związane z toczącą się infekcją,
- spadek masy ciała powyżej 10% w ciągu ostatnich 6 miesięcy.
Chłoniak DLBCL jest chłoniakiem agresywnym, co oznacza, że szybko postępuje. Pierwotna zmiana może w kilka miesięcy znacznie zwiększać swoje rozmiary. Ponadto chłoniak będzie dawał przerzuty, w pierwszej kolejności do kolejnych węzłów chłonnych.
W chłoniaku rozlanym z dużych komórek B wyróżnia się 4 stopnie zaawansowania choroby. W pewnym uproszczeniu można to przedstawić następująco:
- I stopień – zajęta pojedyncza grupa węzłów chłonnych lub pojedyncza zmiana pozawęzłowa,
- II stopień – zajęte dwie lub więcej grup węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony (czyli np. zajęte węzły chłonne szyjne i pachowe),
- III stopień – zajęte węzły chłonne po obu stronach przepony (czyli np. zajęte węzły chłonne szyjne i pachwinowe),
- IV stopień (najbardziej zaawansowany) – zajęte węzły chłonne oraz narząd pozawęzłowy.
Bardzo duże znaczenie ma rozpoznanie choroby w najwcześniejszym stadium choroby, gdyż szanse całkowitego wyleczenia są wówczas znacznie większe. W przypadkach choroby niezaawansowanej (stadium I, II) szanse całkowitego wyleczenia sięgają aż 80-90%, a w przypadku choroby zaawansowanej (III, IV) wynoszą ok. 50%. Dlatego warto zgłosić się do lekarza, jeśli wyczuwamy u siebie zmianę, która może być powiększonym węzłem chłonnym (patrz zakładka Powiększone węzły chłonne).