Każdego roku zwiększa się liczba zachorowań na depresję z powodu diagnozy chłoniaka, lęku przed nawrotem choroby, jak również strachu przed zachorowaniem. Niewiedza na temat choroby onkologicznej lub uprzedzenia często stają się powodem negatywnego myślenia, które jest pierwszym krokiem do osłabienia zdrowia psychicznego.
Depresja cieniem nowotworu
Choroba nowotworowa zwykle jest ostatnią, o której myślą pacjenci podczas wizyty lekarskiej, ze względu na to, że jej pierwsze objawy, takie jak osłabienie czy senność jednoznacznie na nią nie wskazują. Konieczność rozpoczęcia natychmiastowego leczenia, wykonanie dodatkowych badań czy hospitalizacja wzmagają lęk i stres zanim choroba zostanie przez pacjenta zaakceptowana. Utrata dotychczasowego bezpieczeństwa w nowej rzeczywistości staje się powodem największego lęku – o własne życie, o życie najbliższych. Każdy człowiek w inny sposób reaguje na zaistniałą sytuację oraz ma inne potrzeby. Najważniejsze jest, aby wyrażać emocje bez względu na to, jakie są w danym momencie odczuwane, najczęściej są to:
- Lęk,
- Gniew,
- Przygnębienie.
Uzyskanie rzetelnych informacji od lekarza na temat choroby i leczenia są najistotniejszą kwestią nie tylko w organizacji dalszych działań, ale również pomoże zredukować stres i „oswoić” chorobę. Ważne jest, by przed wizytą lekarską zapisać nurtujące pytania, o których, wskutek strachu, można zapomnieć. Dobry kontakt z hematoonkologiem oraz zbudowane zaufanie doda sił w walce z chorobą i wiary w skuteczność zaproponowanej terapii.
Droga od zdiagnozowania choroby do jej wyleczenia może być długa i wymagająca. Na każdym etapie leczenia mogą pojawić się niepokojące symptomy, które mogą świadczyć o depresji, dlatego tak istotne jest monitorowanie swojego stanu zdrowia psychicznego i informowanie lekarza o każdych dostrzeżonych objawach. Depresja charakteryzuje się m.in.:
- Zaburzeniami koncentracji;
- Bezsennością;
- Utratą hobby i zainteresowań;
- Pesymistycznymi myślami;
- Brakiem motywacji;
- Wycofaniem się z życia towarzyskiego i/lub zawodowego.
Wsparcie zawsze potrzebne
Świadomość możliwości odbycia szczerej rozmowy z bliską osobą czy też ze specjalistą może pomóc nie tylko w rozwiązywaniu codziennych problemów i trudności, ale też zminimalizować lęki i stworzyć poczucie bezpieczeństwa w nowej rzeczywistości. W trakcie leczenia warto też skorzystać z pomocy fundacji i stowarzyszeń, które świadczą również pomoc psychoonkologiczną. Nie należy również zapominać, że wiele osób zmaga się z chorobą nowotworową, ma podobne problemy, doświadczenia, z którymi chętnie się dzielą. Nawiązanie kontaktu z innymi pacjentami pozwoli spojrzeć na własne życie z innej perspektywy i wprowadzenie pozytywnych zmian. Warto pamiętać, że:
- Choroba nie jest powodem wstydu i słabości. Mówienie innym o chorobie i niepokojach pozwoli im lepiej zrozumieć zaistniałą sytuację.
- Prośba o wsparcie lub rozmowę nie jest obciążeniem dla drugiej osoby.
- Bliscy patrząc z dystansu mogą pomóc w znalezieniu innych rozwiązań problemów i radzenia sobie z chorobą.
Choroba onkologiczna wprowadza istotne zmiany w życia każdego człowieka. Weryfikuje ważność dotychczasowych spraw i ustala nową hierarchię wartości. To jest też moment, kiedy czas się wstrzymuje, kiedy można pomyśleć o własnych potrzebach i marzeniach, by zadbać o siebie i odzyskać równowagę.
Wiedza łagodzi stres
Chłoniaki są najczęstszymi nowotworami krwi oraz jednymi z najczęstszych nowotworów wieku dziecięcego. Mogą pojawić się, gdy w trakcie dojrzewania limfocytów dojdzie do błędu, w wyniku którego powstaną nieprawidłowe komórki, które zajmują węzły chłonne, śledzionę, szpik kostny, krew oraz inne narządy. Do najczęstszych typów chłoniaków zalicza się: chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL), chłoniak grudkowy oraz chłoniak Hodgkina.
Objawy choroby
Do ogólnych objawów chłoniaków należą:
- Powiększone węzły chłonne;
- Nocne poty;
- Gorączka powyżej 38°C utrzymująca się ponad 2 tygodnie, niezwiązana z infekcją;
- Spadek masy ciała powyżej 10% w ciągu 6 miesięcy;
- Osłabienie.
Niejednoznaczne symptomy mogą początkowo przypominać infekcję lub inną chorobę, dlatego też warto skonsultować się z lekarzem, jeśli utrzymują się przez dłuższy czas.
Kto może zachorować?
W przypadku chłoniaków nie można wskazać jednoznacznej przyczyny, by podjąć właściwą profilaktykę. Możliwe czynniki ryzyka choroby to:
- Predyspozycje genetyczne;
- Infekcje wirusowe;
- Choroby autoimmunologiczne;
- Stan po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych lub narządów wewnętrznych;
- Znaczna otyłość;
- Długotrwała ekspozycja na pestycydy, azbest lub promieniowanie jonizujące.
W zależności od rodzaju chłoniaka, przyczyny jego rozwoju mogą być zróżnicowane.
Leczenie chłoniaków
Leczenie uwarunkowane jest w zależności od rodzaju chłoniaka, stadium choroby i czynników ryzyka. Wśród dostępnych metod terapii wyróżnia się:
- Chemioterapię,
- Radioterapię,
- Immunoterapię,
- Immunochemioterapię.
Więcej informacji na temat chłoniaków dostępnych jest tutaj.
Artykuł powstał w ramach kampanii "W pełni wiedzy: Wrzesień - Miesiąc Świadomości Nowotworów Krwi".
Na podstawie:
