Czym jest MRD i jaki ma wpływ na leczenie pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową. Co to znaczy niewykrywalna, minimalna choroba resztkowa?
Po pierwsze to nie znaczy, że komórek przewlekłej białaczki limfocytowej nie ma. Wręcz aby stwierdzić, że minimalna choroba resztkowa jest niewykrywalna, to trzeba wykryć komórki przewlekłej białaczki limfocytowej, tyle że w bardzo małym odsetku. We krwi obwodowej i w szpiku kostnym, aby powiedzieć, że pacjent ma eradykacje minimalnej choroby resztkowej czy też niewykrywalną minimalną chorobę resztkową komórek przewlekłej białaczki limfocytowej musi być mniej niż 1 na 10 tys. leukocytów, czyli niewykrywalna minimalna choroba resztkowa. Taką definicję przyjęto np. w badaniu Murano. W innych badaniach nazywa się to negatywizacja minimalnej choroby resztkowej lub eradykacja minimalnej choroby resztkowej, to mniej niż jedna komórka w krwi obwodowej lub w szpiku z zastrzeżeniem, że w krwi obwodowej co najmniej 3 mies. po zakończeniu chemioimmunoterapii mniej niż 1 na 10 tys. leukocytów.
Jaką to odgrywa rolę?
Jest to tylko cyfra, ale niezwykle informatywna. Dowodzi ona, że tych komórek białaczkowych we krwi i w szpiku zostało bardzo, bardzo mało. Przekłada się to w sposób istotny statystycznie na czas wolny od progresji choroby po leczeniu, przy czym oznaczenie minimalnej choroby resztkowej jest surogatem, czyli w pewien sposób może nawet zastąpić ocenę PFS w przypadku chemioimmunoterapii. Tak było w badaniach CLL8, CLL10, CLL11 lub też czego dowodzą ostatnie wyniki badania Murano z zastosowaniem ograniczonego czasowo podawania wenetoklaksu z rytuksymabem przy zastosowaniu tejże właśnie chemioterapii. Jeżeli chory osiągnie eradykację MRD taki chory będzie żył długo bez progresji choroby.
