„Chcę Ci powiedzieć” – Magdalena Atkins

Najnowsza wystawa Magdaleny Atkins zatytułowana „Chcę Ci powiedzieć” to portrety Kobiet, które z pomocą odbiorcy, mogą opowiedzieć swoje historie. Przed każdą z nich stoi statyw z mikrofonem. Jest to symboliczny element nawiązujący do równolegle odbywającej się wystawy biżuterii Pana Lektora, czyli Bartosza Łabęckiego, lektora, reżysera, scenarzysty, artysty, który stworzył miniaturowe biżuteryjne mikrofony. Każda z prac oprawiona jest jedynie tytułem i, aby poznać historię kobiety z obrazu, odbiorca musi zaciekawić się i poświęcić swój czas, by oddać jej głos. Symbolika historii ukrytej w kodzie QR, znajdującym się pod tytułem pracy, przypomina o konieczności skupienia się na drugim człowieku i chęci wsłuchania się w opowieść, którą nosi w sobie.

  "Duchowość"

    https://youtu.be/AWNM6qVjbe8?feature=shared  

       "Świadomość"

      https://youtu.be/wTHTtYQHwHc?feature=shared     

W przeciwnym razie miniemy go tylko, widząc jedynie jego powierzchowność. Poznanie ukrytej w obrazie historii nie jest łatwym zadaniem przy akompaniamencie muzyki i w gwarze wernisażu, ale z pewnością te okoliczności pozwalają na jeszcze głębsze przeżycie przekazu Magdaleny Atkins. Autorka zaprasza nas do wysłuchania historii drugiego człowieka i do refleksji nad tym „ jak postrzegamy innych ludzi i jak oceniamy ich historie. (…) Warto wyjść poza powierzchowność i zewnętrzny wygląd, by dostrzec prawdziwe historie, kryjące się za twarzami i gestami”.

A historia opowiedziana poprzez prace Magdaleny Atkins jest prawdziwa, trudna i zarazem wspaniała. Jest to opowieść o doświadczeniu choroby nowotworowej, która spadła na nią jak grom z jasnego nieba. Tym bardziej, że trzy miesiące wcześniej badania kontrolne nie wykazały żadnych nieprawidłowości. To historia o znaczeniu prawdziwej przyjaźni nie bojącej się prawdy, odmowy i zwątpienia. Historia o dawaniu nadziei poprzez niewyjawianie całej prawdy: „Od lekarza prowadzącego, Krzysia Jacko z Otwocka, usłyszałam: Magda, ja cię wyleczę. To ustawiło mi głowę. Oczywiście nie było wiadomo, jak rak zareaguje na leczenie, tysiąc rzeczy mogło się nie powieść, ale ja mu uwierzyłam. Ale gdyby wtedy mi powiedział, że nie wiadomo, że rak bardzo złośliwy, że może być różnie – to myślę, że byśmy tu teraz nie siedziały. Kiedy na samym początku pewien lekarz rzucił: o Jezu, dobrze nie jest – ja od razu poczułam, że umieram. Zmieniłam lekarza, a ten skierował mnie, moją głowę, na właściwe tory”.^[1]

Bardzo ciekawym elementem wernisażu były kobiety-manekiny bez twarzy, kobiety cienie, których piękno i prostota ubioru dodatkowo podkreślały przekaz Magdaleny Atkins. „Chcę Ci powiedzieć”, żebyś zainteresowała się drugim człowiekiem, żebyś chciała zobaczyć, co kryje się pod czarną pończochą, pod maską nakładaną na co dzień.

Pomimo kontekstu wystawy związanego z chorobą nowotworową wernisaż przepełniony był radością. Wśród zaproszonych gości były osoby, które pokonały nowotwór, osoby w trakcie leczenia onkologicznego, przedstawiciele fundacji na rzecz osób chorych. Patronat medialny nad wydarzeniem objęła Fundacja „Onkocafe – Razem lepiej” prowadzona przez Annę Kupiecką. Założeniem Fundacji jest tworzenie pozytywnej przestrzeni skupiającej pacjentów w czasie i po przebytej chorobie onkologicznej. Obecni byli także przyjaciele Magdaleny Atkins ze świata mody, show businessu, dziennikarze i gwiazdy programów radiowych i telewizyjnych. Atmosfera wernisażu, otwartość i serdeczność zgromadzonych gości, gwar rozmów i śmiechu były dowodem na to, że Magdalena Atkins z powodzeniem zrealizowała swoje założenie oswajania choroby i zapoznawania z nią osób zdrowych, które niejednokrotnie nie wiedzą, jak zachować się w obecności osoby odmienionej fizycznie przez chorobę onkologiczną: „Rak to trudne doświadczenie, chciałabym zrobić coś dla ludzi, żeby ich oswoić z tą chorobą, pokazać, co mi dało siłę, podpowiedzieć, jak inni powinni się wobec chorego zachowywać, bo my tego też przecież nie wiemy”.^[1]

Wieczór wernisażu „Chcę Ci powiedzieć” z pewnością odegrał ważną rolę w oswajaniu z chorobą onkologiczną wyjątkowej grupy ludzi, którzy na co dzień szczególną uwagę zwracają na wygląd, powierzchowność i piękno.

Osoby chcące poznać historię Magdy Atkins mogą obejrzeć dokument „Bez retuszu”. Jest to opowieść o chorobie zrealizowana przez wybitną dokumentalistkę, Ewę Ewart, w oparciu o video pamiętniki Magdaleny Atkins. W październiku 2023 roku została doceniona i nagrodzonna złotym delfinem przez jury festiwalu w Cannes Corporate Media & TV Awards w kategorii „Historia i jej Osobowości/Portrety.” Film można obejrzeć na platformie: https://offplay.pl/bez-retuszu