Analiza obejmująca ponad 900 pacjentów wykazała znamiennie dłuższy czas przeżycia wolnego od progresji (PFS) w grupach otrzymujących leczenie oparte na akalabrutynibie. Trzyletnie PFS wyniosło 77% w grupie akalabrutynib + wenetoklaks oraz 83% w grupie z dodatkiem obinutuzumabu w porównaniu do 67% w grupie chemioterapii immunologicznej. Mediana PFS nie została osiągnięta w żadnym z ramion eksperymentalnych, natomiast w grupie kontrolnej wyniosła 47,6 miesiąca. Ryzyko progresji choroby lub zgonu było istotnie niższe w ramionach z akalabrutynibem: HR 0,65 (95% CI: 0,49-0,87; p=0,0038) bez obinutuzumabu oraz HR 0,42 (95% CI: 0,30-0,59; p<0,0001) z obinutuzumabem.
Wartość terapeutyczna schematu z akalabrutynibem wynika z mechanizmu działania leku – jest on selektywnym, nieodwracalnym inhibitorem kinazy Brutona (BTK), co skutkuje zablokowaniem szlaku przekazywania sygnałów BCR i w konsekwencji proliferacji oraz przetrwania patologicznych limfocytów B. W odróżnieniu od pierwszej generacji inhibitorów BTK, akalabrutynib cechuje się wyższą selektywnością wobec BTK oraz korzystniejszym profilem bezpieczeństwa.
W badaniu nie zidentyfikowano nowych sygnałów bezpieczeństwa. Profil tolerancji był zgodny z dotychczasowymi danymi, a czas trwania terapii wynosił 14 cykli po 28 dni. Fakt, że leczenie miało charakter ograniczony czasowo, podkreślany był przez autorów jako istotna zaleta z punktu widzenia ograniczenia toksyczności przewlekłej oraz zapobiegania lekooporności.
Zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej, schematy akalabrutynib + wenetoklaks (z/bez obinutuzumabu) uzyskały dopuszczenie do stosowania w pierwszej linii leczenia CLL u dorosłych w Unii Europejskiej. Co istotne, jest to pierwsza w UE terapia doustna drugiej generacji BTK inhibitorów w skojarzeniu z wenetoklaksem zarejestrowana jako opcja leczenia o ograniczonym czasie trwania. Wybór takiego podejścia terapeutycznego otwiera nowe możliwości personalizacji leczenia w CLL i wpisuje się w trend odejścia od leczenia przewlekłego na rzecz strategii ograniczonej czasowo.
Zobacz całą publikację:
