Prof. Tomasz Wróbel: "Chciałbym podzielić się kilkoma wrażeniami dotyczącymi zastosowania przeciwciał dwuswoistych w leczeniu chłoniaków oraz prezentowanych subanaliz. Pierwsza praca, o której chciałbym powiedzieć, była przedstawiana na sesji CLL i zespołu Richtera. Przedstawiono wyniki badania z zastosowaniem epcoritamabu, przeciwciała dwuswoistego u pacjentów z zespołem Richtera. Wiemy o tym, że jest to populacja pacjentów bardzo wysokiego ryzyka, gdzie chemioimmunoterapia pozwala na uzyskanie niewielkiego odsetka całkowitych remisji sięgających nie więcej niż 10-20%. To badanie pokazało, że za pomocą epcoritamabu można uzyskać ponad 30-35% całkowitych remisji, co jest znakomitym wynikiem. Te odsetki były jeszcze wyższe u pacjentów, u których stosowano ten lek w pierwszej linii zespołu Richtera, czyli jeszcze przed zastosowaniem chemioimmunoterapii. To otwiera oczywiście wielkie szanse dla pacjentów z zespołem Richtera i myślę, że dalsze dane dotyczące tego badania pozwolą nam zmienić praktykę kliniczną.
Kolejne dwa badania, które dotyczą drugiego przeciwciała dwuswoistego stosowanego w leczeniu chłoniaków, a mianowicie glofitamabu. Jedno badanie jest aktualizacją czy subanalizą badania rejestracyjnego w chłoniaku rozlanym z dużych limfocytów B. W tej subanalizie badano skuteczność glofitamabu u chorych z DLBCL w zależności od czynników ryzyka, takich jak podtyp molekularny GCB vs non-GCB czy obecność mutacji TP53, a także analizowano krążące DNA guza. Okazało się, że glofitamab jest skuteczny u pacjentów chorych na DLBCL niezależnie od tego, czy jest to podtyp germinalny, czy podtyp activated B-cell. Bardzo zachęcające są też dane dotyczące pacjentów z mutacją TP53. Wprawdzie odsetek całkowitych w tej grupie pacjentów był niższy niż chorych, którzy tej mutacji nie mieli, ale czas wolny od progresji w obydwu tych grupach był podobny, no i, co ważne, okazuje się, że stosowanie glofitamabu pozwala na eliminację krążącego DNA guza, co oznacza, że możemy liczyć na głębokie odpowiedzi, a to w konsekwencji prawdopodobnie pozwoli na długotrwałą kontrolę choroby.
Kolejna aktualizacja, o której chciałbym powiedzieć, gdzie glofitamab był bohaterem prezentacji, to zastosowanie tego leku u chorych na chłoniaka z komórek płaszcza. Wiemy o tym, że jest to chłoniak, w którym rokowanie nie jest najlepsze, postęp jest ogromny - wiemy o skuteczności terapii CAR-T, inhibitorów BTK, ale glofitamab okazał się tutaj równie skuteczny, dość powiedzieć, że u pacjentów, którzy uprzednio byli leczeni inhibitorem BTK, zastosowanie glofitamabu doprowadziło do całkowitych remisji u ponad 70% pacjentów. U chorych, którzy wcześniej nie otrzymywali inhibitora BTK, te odsetki odpowiedzi były nawet wyższe, bo przekraczały 80%. Tak więc pojawia nam się nowe narzędzie w leczeniu chorych na chłoniaka z komórek płaszcza, a jest to grupa, która naprawdę potrzebuje nowych terapii".
Zapraszamy do zapoznania się z materiałem.
