Pomimo, że wprowadzenie nowych leków do terapii szpiczaka znacząco wydłużyło przeżycie chorych z tą chorobą, to jednak nadal jest ona nieuleczalna. Dla poprawy skuteczności leczenia znaczenie miało: wprowadzenie wysokodawkowej chemioterapii z następowym autoprzeszczepieniem komórek krwiotwórczych w połowie lat 1990, użycie bifosfonianów do leczenia choroby kostnej, od końca lat 1990 stosowanie talidomidu, w 2003r wprowadzenie do terapii inhibitora proteasomu - bortezomibu i kolejnej generacji leków immunomodulujących (IMiD) - lenalidomidu w 2005r.
Materiał przeznaczony wyłącznie dla pracowników służby zdrowia
Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj się
Szanowni użytkownicy,
część materiałów udostępnianych na naszym portalu jest przeznaczona
wyłącznie dla lekarzy.
Wynika to z regulacji prawnych, do których musimy się stosować.
Jeśli nie jesteś lekarzem, zachęcamy do korzystania z przygotowanych przez nas materiałów dostępnych w zakładce dla pacjentów.
