W Cancer Treatment Reviews z maja 2010r. ukazał się artykuł Marii-Victorii Mateos ze Szpitala Uniwersyteckiego w Salamance poświęcony leczeniu powikłań po tzw. „nowych lekach” (novel drugs) stosowanych obecnie już powszechnie w leczeniu szpiczaka mnogiego. Wdrożenie do terapii tej choroby schematów leczenia zawierających talidomid, bortezomib i lenalidomid poprawia wskaźniki kliniczne, ale wiąże się z występowaniem charakterystycznych powikłań takich jak: senność (talidomid), zakrzepica żylna (talidomid, lenalidomid), mielosupresja (lenalidomid, bortezomib), zaburzenia żołądkowo – jelitowe czy polineuropatia (talidomid, bortezomib), które są przewidywalne u monitorowanych pacjentów, wymagają odpowiedniej redukcji dawki lub odstawienia leku oraz właściwego leczenia wspomagającego.
Materiał przeznaczony wyłącznie dla pracowników służby zdrowia
Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj się
Szanowni użytkownicy,
część materiałów udostępnianych na naszym portalu jest przeznaczona
wyłącznie dla lekarzy.
Wynika to z regulacji prawnych, do których musimy się stosować.
Jeśli nie jesteś lekarzem, zachęcamy do korzystania z przygotowanych przez nas materiałów dostępnych w zakładce dla pacjentów.
