Opublikowane kilka lat temu obiecujące wyniki badań wykazujących wyższą skuteczność leczenia schematem MPT (melfalan, prednizon, talidomid) wobec klasycznego schematu MP (melfalan, prednizon) u chorych leczonych z powodu szpiczaka plazmocytowego stanowiły podstawę do szerokiego wdrożenia tej metody leczenia do praktyki klinicznej. Jednak wyniki nie wszystkich analiz potwierdzały przewagę dołączenia talidomidu. W większości badań wykazywano wyższy odsetek odpowiedzi na leczenie przy stosowaniu terapii MPT, jednak nie zawsze przekładało się to na dłuższy czas do progresji i/lub całkowity czas przeżycia.
Materiał przeznaczony wyłącznie dla pracowników służby zdrowia
Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj się
Szanowni użytkownicy,
część materiałów udostępnianych na naszym portalu jest przeznaczona
wyłącznie dla lekarzy.
Wynika to z regulacji prawnych, do których musimy się stosować.
Jeśli nie jesteś lekarzem, zachęcamy do korzystania z przygotowanych przez nas materiałów dostępnych w zakładce dla pacjentów.
