Prof. Lars Bullinger studiował medycynę na Uniwersytecie w Heidelbergu w Niemczech, gdzie w 1999 roku uzyskał dyplom lekarza medycyny i rozpoczął rezydenturę w Klinice Medycyny Wewnętrznej. W 1999 roku prof. Bullinger przeniósł się do Szpitala Uniwersyteckiego w Ulm w Niemczech, w którym kontynuował pracę nad genetyką molekularną nowotworów hematologicznych. Od 2001 do 2003 roku swoją pracę naukową prowadził na Uniwersytecie Stanford w USA, gdzie zajmował się analizą profilu ekspresji genów białaczkowych. W 2004 roku rozpoczął, a w 2009 roku w Szpitalu Uniwersyteckim w Ulm ukończył specjalizację w zakresie chorób wewnętrznych i hematologii/onkologii i brał w tym czasie udział w wielu badaniach klinicznych. Równolegle, założył własną grupę badawczą koncentrującą się na molekularnej analizie patogenezy nowotworów z zastosowaniem technologii „omics”. W 2010 roku prof. Lars Bullinger dołączył do Dana Farber Cancer Institute na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Harvard w USA, gdzie odbył staż naukowy w zakresie sekwencjonowania nowej generacji (NGS). Stypendium Heisenberga finansowane przez German Research Foundation pozwoliło prof. Bullingerowi na powrót do Szpitala Uniwersyteckiego w Ulm w 2011 roku, gdzie został mianowany na stanowisko adiunkta, a w 2014 roku awansował do tytułu profesora w ramach Programu Heisenberga za "Spersonalizowaną terapię przeciwnowotworową". Od tego czasu, jako szef Jednostki Onkologii, prof. Bullinger odgrywa wiodącą rolę w badaniach translacyjnych, koncentrujących się na analizach funkcjonalnych przy użyciu techniki "omics" oraz danych NGS. Badanie te mają na celu dalsze udoskonalenie molekularnej klasyfikacji nowotworów oraz wdrożenie innowacyjnych, precyzyjnych rozwiązań medycznych.
Prof. Bullinger kolejny raz przyjął zaproszenie do wzięcia udziału w Konferencji w Kazimierzu Dolnym, gdzie przedstawi wykład w sesji edukacyjnej dotyczącej ostrych białaczek szpikowych.
