0,9% Sodium chloride - Braun - baza leków

Wskazania

Uzupełnianie płynów i elektrolitów w alkalozie hipochloremicznej. Niedobór chlorków. Krótkoterminowe uzupełnianie objętości śródnaczyniowej. Odwodnienie hipotoniczne lub izotoniczne. Roztwór do rozpuszczania stężonych elektrolitów i leków nie wykazujących niezgodności farmaceutycznych. Zewnętrznie do przepłukiwania ran oraz nawilżania opatrunków i tamponów na ranach.

Przeciwwskazania

Przewodnienie. Ciężka hipernatremia. Ciężka hiperchloremia.

Dawkowanie

Dożylnie. Dawkę ustala się indywidualnie w zależności od stanu klinicznego, wieku, masy ciała pacjenta oraz zapotrzebowania na wodę i elektrolity. Dorośli. Maksymalna dawka dobowa wynosi 40 ml/kg mc./dobę (6 mmol sodu/kg mc.). Wszelkie inne ubytki (np. wskutek gorączki, biegunki, wymiotów itd.) należy uzupełniać zgodnie z objętością i składem utraconych płynów. W przypadku leczenia ostrego niedoboru płynów, np. w sytuacji zagrożenia lub wystąpienia wstrząsu hipowolemicznego, stosować można wyższe dawki, podawane np. w infuzji ciśnieniowej. U pacjentów w podeszłym wieku zwykle stosuje się taki sam schemat dawkowania jak dla pacjentów dorosłych. Należy jednak zachować ostrożność podając roztwór pacjentom z chorobami takimi jak niewydolność serca lub nerek, często występującymi u osób w podeszłym wieku. Szybkość infuzji jest uzależniona od stanu pacjenta. Aby zapobiec wystąpieniu zespołu demielinizacji osmotycznej, stężenie sodu w osoczu nie powinno przekraczać wartości 9 mmol/l/dobę. W większości przypadków, uwzględniając stan pacjenta i współwystępujące czynniki ryzyka, uzasadnione jest skorygowanie prędkości o 4 do 6 mmol/l/dobę. Dzieci. W sytuacji ciężkiego odwodnienia, w pierwszej godzinie leczenia zaleca się podawanie bolusa 20 ml/kg mc.. W przypadku podawania tego leku należy wziąć pod uwagę całkowitą dobową ilość przyjmowanych płynów. W przypadku stosowania roztworu jako rozpuszczalnika, dawkowanie i szybkość infuzji należy przede wszystkim dostosować do schematu dawkowania dodawanego leku. Ilość roztworu stosowanego do przepłukiwania ran lub nawilżania uzależniona jest od rzeczywistego zapotrzebowania.

Skład

1000 ml roztworu zawiera 9 g chlorku sodu, 154 mmol sodu i 154 mmol chloru. Osmolarność teoretyczna 308 mOsm/l. Kwasowość miareczkowa <0,3 mmol/l. pH 4,5 - 7,0.

Działanie

Fizjologiczny roztwór chlorku sodu jest płynem zbliżonym pod względem ciśnienia osmotycznego i zawartości sodu do osocza krwi i płynu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Występuje ścisły związek pomiędzy stężeniem sodu a równowagą płynową w organizmie. Każde odchylenie stężenia sodu w osoczu od poziomu fizjologicznego ma natychmiastowy wpływ na równowagę płynową organizmu. Wzrost stężenia sodu w organizmie oznacza również spadek ilości wody niezwiązanej niezależnie od osmolalności surowicy. Roztwór chlorku sodu 0,9% ma taką samą osmolarność jak osocze. Podawanie tego roztworu prowadzi głównie do uzupełnienia objętości przestrzeni śródmiąższowej, która stanowi około 2/3 całej przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Tylko 1/3 z podanej objętości pozostaje w przestrzeni śródnaczyniowej. Dlatego też, działanie hemodynamiczne roztworu ma charakter krótkotrwały. Zwiększenie stężenia chlorków w osoczu może prowadzić do zwiększonego wydalania wodorowęglanów przez nerki. W związku z tym, podawanie chlorków wiąże się z zakwaszaniem organizmu. Biodostępność wynosi 100%. Łączna zawartość sodu w organizmie wynosi ok. 80 mmol/kg (5600 mmol); z czego 300 mmol znajduje się w płynie wewnątrzkomórkowym w stężeniu 2 mmol/l, a 2500 mmol zmagazynowane jest w tkance kostnej. Około 2 moli znajduje się w płynie pozakomórkowym w stężeniu około 135-145 mmol/l (3,1-3,3 g/l). Łączna zawartość chlorków w organizmie osób dorosłych wynosi 33 mmol/kg masy ciała. Stężenie chlorków utrzymywane jest na poziomie 98 –108 mmol/l. Jony sodowe i chlorkowe są wydalane z potem, moczem i przez układ żołądkowo-jelitowy.

Interakcje

Równoczesne stosowanie leków zatrzymujących sód (jak kortykosteroidy i NLPZ) może prowadzić do obrzęku.

Środki ostrożności

Szczególnie ostrożnie stosować w hipokaliemii, hipernatremii, hiperchloremii oraz w zaburzeniach, w przypadku których zalecane jest ograniczenie podawania sodu, takie jak: niewydolność serca, uogólnione obrzęki, obrzęk płuc, nadciśnienie tętnicze, rzucawka, ciężka niewydolność nerek. Należy unikać szybkiego wlewu dożylnego preparatu w przypadku odwodnienia hipertonicznego ze względu na wzrost stężenia jonów sodowych w surowicy oraz zwiększoną osmolarność. Należy monitorować stężenie elektrolitów w surowicy i oceniać równowagę płynową i kwasowo-zasadową. W sytuacji, kiedy wymagane jest przeprowadzenie szybkiej infuzji roztworu, należy monitorować stan układu sercowo-naczyniowego i czynności oddechowe. Ponieważ nerki wcześniaków i niemowląt nie są w pełni rozwinięte, w przypadku tych pacjentów może dojść do zatrzymania nadmiernej ilości sodu. W związku z tym, przed ponowną infuzją chlorku sodu u wcześniaków i niemowląt, należy określić stężenie chlorku sodu.

Ciąża i laktacja

W związku z tym, że stężenia sodu i chloru są zbliżone do naturalnie występujących w organizmie człowieka, nie należy spodziewać się szkodliwego działania, pod warunkiem, że lek jest stosowany zgodnie ze wskazaniami. Roztwór może być stosowany w okresie ciąży i laktacji. Należy zachować ostrożność w przypadku występowania rzucawki.

Działania niepożądane

Nie należy spodziewać się występowania działań niepożądanych w sytuacji, kiedy lek stosowany jest zgodnie z zaleceniami.

Pozostałe informacje

Preparat nie wywiera lub wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.