Natrium chloratum 0,9% Fresenius - baza leków

Wskazania

Pozajelitowe uzupełnianie płynów i elektrolitów (sód, chlorki). Rozcieńczanie i rozpuszczanie koncentratów elektrolitów i preparatów. Objętość 1000 ml może być stosowana jako roztwór do przepłukiwania w postępowaniu chirurgicznym lub jako roztwór sprawdzający aparaturę do dializy.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję rozpuszczaną lub rozcieńczaną w w preparacie. Przewodnienie. Stosowanie preparatu może być niewskazane również w: hipernatremii; hipokaliemii; hiperchloremii; kwasicy; stanach wymagających ograniczeń w przyjmowaniu sodu (np. niewydolność serca, uogólnione obrzęki, obrzęk płuc, nadciśnienie, rzucawka, ciężka niewydolność nerek). Nie stosować u noworodków w celu uzupełniania niedoboru wody (stosować wyłącznie do wyrównania zaburzeń jonowych).

Dawkowanie

Dożylnie. Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie każdemu pacjentowi w zależności od wieku, masy ciała i stanu klinicznego pacjenta. W stanach ciężkiego niedoboru sodu można podać: 2-3 l preparatu w ciągu 2-3 h i następnie podawać z mniejszą szybkością.

Skład

1000 ml roztworu zawiera 9 g chlorku sodu. Osmolarność roztworu wynosi 308 mOsmol/l, pH 4,5 - 7,0.

Działanie

Izotoniczny roztwór chlorku sodu. Preparat podany dożylnie stanowi źródło wody i elektrolitów. Utrzymanie prawidłowego bilansu sodu jest niezbędne dla zachowania właściwej objętości krwi i rozmieszczenia wody. Sód uczestniczy we wszystkich procesach bioelektrycznych organizmu i jest niezbędny do funkcjonowania różnych enzymów systemowych. Chlor jest związany z metabolizmem sodu i potasu. Jony chlorkowe ulegają wymianie na dwuwęglany w kanalikach nerkowych i biorą udział w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej. Jony chlorkowe i sodowe utrzymują osmolarność w płynie pozakomórkowym, są odpowiedzialne za około 80% ciśnienia osmotycznego płynu pozakomórkowego. Sód jest wydalany głównie przez nerki oraz z potem, sokiem żołądkowym i z sokami jelitowymi. Chlor jest głównie wydalany przez nerki, jak również z potem i z wydzielinami jelitowymi.

Interakcje

Należy sprawdzić zgodność innych preparatów dodawanych do roztworu. Jednoczesne podawanie preparatów zatrzymujących sód, takich jak: niesteroidowe leki przeciwzapalne, karbenoksolon, kortykosteroidy, kortykotropina może zwiększyć ryzyko wystąpienia nadmiaru sodu. W przypadku dodawania do roztworu innych preparatów powstały roztwór należy natychmiast podać. Należy zwrócić uwagę na możliwe zmiany zabarwienia.

Środki ostrożności

Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów: z zastoinową niewydolnością serca; z ciężką niewydolnością nerek; u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek preparat może spowodować zatrzymanie sodu w organizmie; z obrzękami z retencją sodu; leczonych kortykosteroidami lub kortykotropiną. Nadmierne podanie roztworów niezawierających potasu może wywołać znaczną hipokaliemię. Dożylne podanie tych roztworów może spowodować przeciążenie płynami i zmniejszenie stężenia niektórych elektrolitów w osoczu, przewodnienie, objawy zastoinowe w krążeniu lub obrzęk płuc. Ryzyko przeciążenia płynami powodujące objawy zastoinowe w krążeniu jest wprost proporcjonalne do stężenia elektrolitów w tych roztworach. Podczas długotrwałego podawania roztworu niezbędna jest ocena stanu klinicznego i okresowe badania parametrów laboratoryjnych w celu monitorowania zmian w równowadze płynów, stężeniach elektrolitów i równowadze kwasowo-zasadowej.

Ciąża i laktacja

Preparat może być podawany kobietom w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane

Częstość nieznana: hipernatremia, hiperchloremia, kwasica, nasilenie objawów niewydolności serca (zwłaszcza u pacjentów z chorobami układu krążenia), obrzęk płuc (zwłaszcza u pacjentów z chorobami układu krążenia), podrażnienie żyły, zakrzepowe zapalenie żyły.