Amantix - baza leków

Wskazania

Początkowe oraz intensywne leczenie ciężkich i zagrażających życiu objawów choroby Parkinsona. Leczenie zaburzeń świadomości i stanu czuwania o różnej etiologii (jako element kompleksowej terapii w warunkach szpitalnych).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka, niewyrównana niewydolność serca (NYHA stopień IV). Kardiomiopatia i zapalenie mięśnia sercowego. Blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst.. Bradykardia poniżej 55 uderzeń/min. Wydłużenie odstępu QT (Bazett QTc >420 ms), dostrzegalne fale U, wrodzony zespół wydłużenia odstępu QT w wywiadzie rodzinnym. Ciężkie komorowe zaburzenia rytmu, w tym z zaburzeniami torsade de pointes, w wywiadzie. Pacjenci jednocześnie leczeni budypiną lub innymi lekami, które wydłużają odstęp QT. Zmniejszone stężenie potasu i magnezu we krwi.

Dawkowanie

Dożylnie. Choroba Parkinsona - nasilenie objawów choroby oraz w przełomie akinetycznym: 200 mg 1-3 razy na dobę we wlewie kroplowym z szybkością 55 kropli/min., czas wlewu 3 h. Zaburzenia świadomości: początkowo 200 mg na dobę w powolnym wlewie kroplowym przez 3-5 dni; w zależności od stanu klinicznego leczenie może być kontynuowane do 4 tyg. w dawce 200 mg na dobę; w razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 600 mg. U chorych z zaburzoną czynnością nerek dawkowanie należy dostosować do wartości klirensu nerkowego: klirens 80-60 ml/min - 100 mg co 12 h; 60-50 ml/min - 100 mg i 200 mg naprzemiennie co 24 h; 50-30 ml/min - 100 mg co 24 h; 30-20 ml/min - 200 mg 2 razy w tyg.; 20-10 ml/min - 100 mg 3 razy w tyg.; <10 ml/min - 200 mg lub 100 mg raz w tyg. lub co 2 tyg. Nie ma dostatecznego doświadczenia w stosowaniu preparatu u dzieci.

Skład

1 pojemnik (500 ml) roztworu do infuzji zawiera 200 mg siarczanu amantadyny. Preparat zawiera sód (77 mmol/1770 mg w jednym pojemniku).

Działanie

Lek przeciwparkinsonowski. Amantadyna wykazuje pośrednie działanie agonistyczne w stosunku do receptorów dopaminergicznych w prążkowiu. Amantadyna zwiększa pozakomórkowe stężenie dopaminy poprzez nasilenie jej uwalniania jak również poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego przez neurony presynaptyczne. W stężeniach terapeutycznych amantadyna hamuje uwalnianie acetylochliny za pośrednictwem receptorów NMDA i przez to wykazuje działanie antycholinergiczne. Działa synergistycznie w stosunku do lewodopy. T_0,5 wynosi 7-23 h (średnio ok. 10 h). Amantadyna wiąże się z białkami osocza w ok. 67% (in vitro). Ok. 33% leku znajduje się w osoczu krwi w postaci niezwiązanej. Amantadyna nie jest metabolizowana u ludzi. Jest wydalana z moczem w postaci prawie całkowicie niezmetabolizowanej (90% pojedynczej dawki), niewielkie ilości wydalane są z kałem. Chlorowodorek amantadyny w małym stopniu ulega dializie (ok. 5%).

Interakcje

Możliwe jest leczenie skojarzone amantadyną i innymi lekami przeciw parkinsonizmowi; w celu uniknięcia działań niepożądanych (np. reakcji psychotycznych) konieczne jest zmniejszenie dawki podawanego leku lub obu preparatów. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie amantadyny i leków wydłużających odstęp QT: m.in. niektóre leki przeciwarytmiczne klasy I A (np. chinidyna, dizopiramid, prokainamid) oraz klasy III (np. amiodaron, sotalol); niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna, chlorpromazyna, haloperydol, pimozyd); niektóre trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina); niektóre leki przeciwhistaminowe (np. astemizol, terfenadyna); niektóre antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna, klarytromycyna); niektóre inhibitory gyrazy (sparfloksacyna); azolowe leki przeciwgrzybicze i inne leki jak budypina, halofantryna, kotrimoksazol, cyzapryd, bepridyl, pentamidyna. Jednoczesne podawanie amantadyny i leków przeciwcholinergicznych (triheksyfenidyl, benzatropina, skopolamina, biperyden, orfenadryna) może powodować nasilenie działań niepożądanych leków przeciwcholinergicznych (splątanie, omamy). Z sympatykomimetykami pośrednio aktywnymi wobec OUN może wystąpić nasilenie wpływów ośrodkowych amantadyny. Z lewodopą występuje wzajemne nasilenie działania terapeutycznego. W przypadku łącznego stosowania amantadyny i alkoholu może dojść do zmniejszenia tolerancji alkoholu. Memantyna może potęgować działanie i objawy niepożądane amantadyny. Jednoczesne stosowanie diuretyków typu triamteren lub hydrochlorotiazyd może powodować zmniejszenie klirensu osoczowego amantadyny i zwiększenie jej stężenia we krwi - należy unikać jednoczesnego stosowania preparatów z tej grupy.

Środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów z: ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens <10ml/min), przerostem gruczołu krokowego, jaskrą z wąskim kątem przesączania, niewydolnością nerek o różnym stopniu nasilenia (ryzyko kumulacji leku z powodu pogorszenia filtracji nerkowej), stanami pobudzenia lub splątania, zespołami majaczeniowymi lub egzogennymi psychozami w wywiadzie, u pacjentów jednocześnie leczonych memantyną, z organicznym zespołem mózgowym lub skłonnością do drgawek, u osób starszych, szczególnie ze stanami pobudzenia lub splątania, zespołami majaczeniowymi. Należy wykonać EKG przed rozpoczęciem leczenia oraz po upływie 1 i 3 tyg. po rozpoczęciu terapii oraz określić czas QT skorygowany metodą Bazetta (QTc). EKG powinno być także wykonane przed zwiększeniem dawki oraz 2 tyg. po każdym zwiększeniu dawki. Kolejne kontrolne badania EKG powinny być wykonywane co najmniej raz w roku. Leczenia należy unikać lub przerwać u chorych, u których stwierdzono: początkowe wartości QTc powyżej 420 ms, wzrost o więcej niż 60 ms podczas leczenia wlewem preparatu, oraz u chorych z dostrzegalnymi falami U. W przypadku chorych z rozrusznikiem serca nie jest możliwe dokładne określenie czasu QT, dlatego decyzję odnośnie zastosowania leczenia preparatem należy podjąć indywidualnie dla każdego pacjenta, po konsultacji z kardiologiem. Pacjenci zagrożeni zaburzeniami równowagi elektrolitowej (np. z powodu stosowania leków moczopędnych, wymiotów, biegunki, stosowania insuliny w stanach zagrożenia, chorób nerek, anoreksji) muszą mieć zapewnione odpowiednie monitorowanie parametrów laboratoryjnych i odpowiednią podaż elektrolitów, szczególnie potasu i magnezu. Podawanie amantadyny w profilaktyce i leczeniu infekcji wirusem A grypy nie jest zalecane i należy go unikać z powodu niebezpieczeństwa przedawkowania. Chorzy leczeni jednocześnie lekami neuroleptycznymi i amantadyną są - w przypadku nagłego przerwania wlewu amantadyny - zagrożeni wystąpieniem zagrażającego życiu złośliwego zespołu neuroleptycznego. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może wystąpić zatrucie lekiem. Szczególną ostrożność zaleca się przy stosowaniu preparatu u pacjentów z organicznym zespołem mózgowym lub skłonnością do drgawek, ponieważ może wystąpić nasilenie indywidualnych objawów oraz mogą wystąpić drgawki. Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego muszą w trakcie leczenia preparatem pozostawać pod stałą kontrolą lekarską. U pacjentów z chorobą Parkinsona często obserwuje się objawy kliniczne, takie jak: obniżone ciśnienie krwi, ślinotok, pocenie się, podwyższona temperatura ciała, retencja płynów oraz depresja, stosując preparat w tej grupie pacjentów należy szczególnie brać pod uwagę jego działania niepożądane oraz interakcje. Jeśli wystąpi niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia wzroku, należy skontaktować się z okulistą w celu upewnienia się, że nie doszło do obrzęku rogówki. Jeśli stwierdzono obrzęk rogówki, należy przerwać leczenie amantadyną. Należy poinformować pacjentów o konieczności skontaktowania się z lekarzem, jeśli wystąpią trudności w oddawaniu moczu. U osób starszych, dawka powinna być dobierana ostrożnie, szczególnie w przypadku występowania stanów pobudzenia i splątania lub zespołu majaczeniowego. Pacjentów leczonych preparatem, oraz ich opiekunów należy ostrzec, że u pacjenta mogą wystąpić objawy behawioralne zaburzeń kontrolowania popędów, w tym skłonność do patologicznego hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, przejadanie się i kompulsywne objadanie się. Jeśli takie objawy wystąpią, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leku przez stopniowe zmniejszanie dawki. Preparat zawiera sód (77 mmol/1770 mg), należy to uwzględnić u pacjentów będących na diecie nisko solnej lub wymagających ograniczenia podaży sodu.

Ciąża i laktacja

W ciąży stosować jedynie w przypadku absolutnej konieczności. Podczas stosowania w I trymestrze należy wykonywać badania ultrasonograficzne. Amantadyna przenika do mleka matki - lek można stosować w okresie karmienia piersią jedynie w przypadku, gdy korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla karmionego dziecka. Należy obserwować dziecko w kierunku objawów, które mogą wystąpić w związku ze stosowaniem leku (wysypka skórna, zatrzymanie moczu, wymioty), a karmienie piersią należy przerwać, jeśli jest to konieczne. Kobiety w wieku rozrodczym planującym ciążę lub w przypadku jej podejrzenia powinny skontaktować się z lekarzem.

Działania niepożądane

Często: zawroty głowy, zaburzenia snu, pobudzenie ruchowe i psychoruchowe, egzogenne psychozy paranoidalne z towarzyszącymi omamami wzrokowymi zwłaszcza u predysponowanych pacjentów w podeszłym wieku - działania niepożądane tego typu mogą występować z większą częstością, gdy preparat jest podawany w skojarzeniu z innymi lekami przeciw parkinsonizmowi (np. lewodopa, bromokryptyna) lub z memantyną; zatrzymanie moczu u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego, sinica marmurkowata (livedo reticularis) niekiedy z towarzyszącymi obrzękami podudzi i kostek, nudności, suchość w jamie ustnej, niedociśnienie ortostatyczne. Niezbyt często: niewyraźne widzenie (w przypadku wystąpienia utraty ostrości widzenia lub niewyraźnego widzenia pacjent powinien być zbadany przez lekarza okulistę w celu wykluczenia obrzęku rogówki jako możliwej przyczyny zaburzeń). Rzadko: uszkodzenie rogówki, np. punkcikowate podnabłonkowe zmętnienia, które mogą być związane z punkcikowatym powierzchniowym zapaleniem rogówki, obrzękiem nabłonka rogówki i znaczenie zmniejszoną ostrością widzenia. Bardzo rzadko: napady padaczkowe (zazwyczaj po przekroczeniu zalecanych dawek), mioklonie, neuropatie obwodowe, zaburzenia rytmu serca, takie jak: częstoskurcz komorowy, torsade de pointes, migotanie komór oraz wydłużenie odstępu QT (w większości przypadków zaburzenia te występują po przekroczeniu zalecanych dawek lub w przypadku stosowania amantadyny łącznie z innymi lekami o działaniu proarytmicznym lub też w przypadku występowania innych czynników ryzyka zaburzeń rytmu serca); tymczasowa utrata wzroku (w przypadku wystąpienia utraty ostrości widzenia lub niewyraźnego widzenia pacjent powinien być zbadany przez lekarza okulistę w celu wykluczenia obrzęku rogówki jako możliwej przyczyny zaburzeń), zwiększona wrażliwość na światło, leukopenia, trombocytopenia (występują rzadziej podczas dożylnego podawania amantadyny), reakcje anafilaktyczne. Częstość nieznana: u pacjentów leczonych preparatem, może wystąpić skłonność do patologicznego hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, przejadanie się i kompulsywne objadanie się

Pozostałe informacje

Należy unikać nagłego przerwania wlewu preparatu ze względu na możliwość nasilenia objawów pozapiramidowych, z przełomem akinetycznym włącznie. Preparat, szczególnie w połączeniu z innymi lekami przeciwparkinsonowskimi, może wpływać na sprawność psychofizyczną w stopniu upośledzającym zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.