Myconafine - baza leków

Wskazania

Leczenie zakażeń grzybiczych skóry wrażliwych na terbinafinę, takich jak: grzybica tułowia, grzybica pachwin, grzybica stóp (wywołanych przez dermatofity), gdy leczenie to jest uzasadnione ze względu na umiejscowienie lub rozległość zakażenia. Leczenie grzybiczych zakażeń paznokci (wrażliwych na terbinafinę) wywołanych przez dermatofity. Uwaga: Terbinafina w postaci tabletek stosowanych doustnie nie jest skuteczna w leczeniu łupieżu pstrego. Należy brać pod uwagę oficjalne lokalne wytyczne, np. zalecenia narodowe dotyczące prawidłowego stosowania i przepisywania leków przeciwdrobnoustrojowych.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na terbinafinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności nerek. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 250 mg raz na dobę. Dzieci i młodzież poniżej 18 lat: ze względu na ograniczone dane, nie zaleca się stosowania doustnie terbinafiny u dzieci i młodzieży. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku, w przypadku przepisywania terbinafiny w postaci tabletek pacjentom tej grupie wiekowej, należy wziąć pod uwagę występujące wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (CCr <50 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy >300 μmol/l) powinni otrzymywać połowę zwykle zalecanej dawki. Stosowanie terbinafiny w tabl. nie zostało odpowiednio przebadane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i dlatego nie zaleca się jego stosowania w tej grupie pacjentów. Lek nie jest zalecany pacjentom z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Czas leczenia: zależy od wskazania i ciężkości zakażenia. Zakażenia skóry. Zalecany okres leczenia grzybicy stóp, grzybicy tułowia i grzybicy pachwin wynosi 2-4 tyg. W przypadku grzybicy stóp (międzypalcowej, typu podeszwowo/mokasynowego): zalecany okres leczenia może wynosić do 6 tyg. Całkowite ustąpienie objawów przedmiotowych i podmiotowych zakażenia może nie nastąpić do kilku tygodni od wyleczenia grzybicy. Grzybica paznokci. U większości pacjentów całkowite wyleczenie uzyskuje się po 6-12 tyg. leczenia. Grzybica paznokci rąk: w większości przypadków w leczeniu zakażeń paznokci wystarcza 6-tyg. okres leczenia. Grzybica paznokci stóp: w większości przypadków zakażeń paznokci stóp wystarcza 12-tyg. okres leczenia, u niektórych pacjentów może być konieczny 6-mies. okres leczenia. U pacjentów z wolnym tempem wzrostu paznokci może być konieczny dłuższy okres leczenia. Całkowite ustąpienie objawów przedmiotowych i podmiotowych zakażenia może nie nastąpić do kilku tyg. od wyleczenia grzybicy, a dopiero po kilku miesiącach po zakończeniu leczenia. Odpowiada to czasowi potrzebnemu do odrośnięcia zdrowej płytki paznokciowej.

Skład

1 tabl. zawiera 250 mg terbinafiny w postaci chlorowodorku.

Działanie

Lek przeciwgrzybiczy z grupy alliloamin. Terbinafina jest stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych skóry i paznokci, wywołanych przez grzyby z rodzaju Trichophyton (np. T. rubrum, T. mentagrophytes, T. verrucosum, T. violaceum), Microsporum canis i Epidermophyton floccosum. Terbinafina słabo działa na większość drożdżaków z rodzaju Candida. Terbinafina w postaci tabletek, w przeciwieństwie do preparatów terbinafiny stosowanych miejscowo, nie działa na Pityriasis (Tinea) versicolor. Terbinafina zakłóca wybiórczo wczesną fazę biosyntezy steroli grzybów. Prowadzi to do niedoboru ergosterolu i do wewnątrzkomórkowej kumulacji skwalenu, co powoduje śmierć komórek grzybów. Zarówno niedobór ergosterolu i kumulacja skwalenu są czynnikami powodującymi śmierć komórek grzyba. Działanie terbinafiny polega na hamowaniu epoksydazy skwalenu w błonie komórkowej grzybów. W przypadku stosowania leku doustnie, gromadzi się on w skórze, włosach i paznokciach, osiągając stężenie grzybobójcze. Oznaczalne stężenie leku utrzymuje się nadal po 15–20 dniach po przerwaniu leczenia. Po podaniu doustnie pojedynczej dawki, C_max w osoczu występuje po upływie 2 h i wynosi 0,97 μg/ml. Terbinafina silnie wiąże się z białkami osocza (99%). Szybko przenika przez skórę i kumuluje się w lipofilnej warstwie rogowej naskórka. Terbinafina wydziela się również z łojem, osiągając w ten sposób duże stężenie w mieszkach włosowych, włosach i skórze, w miejscach gdzie wydziela się najwięcej łoju. Wykazano również, że terbinafina odkłada się w płytce paznokciowej w ciągu pierwszych tygodni po rozpoczęciu leczenia. Terbinafina jest szybko i w znacznym stopniu metabolizowana z udziałem izoenzymów CYP, w szczególności przez CYP2C9, CYP1A2, CYP3A4, CYP2C8 i CYP2C19. T_0,5 w fazie wchłaniania wynosi 0,8 h, w fazie dystrybucji wynosi 4,6 h, a w fazie eliminacji 17 h.

Interakcje

Klirens osoczowy terbinafiny może być zwiększany przez leki, które pobudzają metabolizm (jak ryfampicyna) i zmniejszany przez leki, które hamują cytochrom P450 (jak cymetydyna). Jeżeli zachodzi konieczność jednoczesnego stosowania terbinafiny z tymi lekami, konieczne może być dostosowanie dawki terbinafiny. Cymetydyna zmniejsza klirens terbinafiny o 33%. Flukonazol powoduje zwiększenie wartości C_max i AUC terbinafiny odpowiednio o 52% i 69%, w wyniku zahamowania aktywności enzymów CYP2C9 i CYP3A4. Podobne zwiększenie wartości C_max i AUC może wystąpić po podaniu terbinafiny jednocześnie z innymi lekami hamującymi CYP2C9 i CYP3A4, takimi jak ketokonazol i amiodaron. Ryfampicyna zwiększa klirens terbinafiny o 100%. Terbinafina może nieznacznie zmniejszyć lub zwiększyć klirens większości leków metabolizowanych przez układ cytochromu P 450 (np. cyklosporyny, tolbutamidu, terfenadyny, triazolamu lub doustnych środków antykoncepcyjnych) z wyjątkiem leków metabolizowanych przez CYP2D6 (np. leki z następujących klas: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki blokujące receptory adrenergiczne, leki selektywnie blokujące wychwyt zwrotny serotoniny (SSRI), leki przeciwarytmiczne (w tym grupy 1A, 1B i 1C) oraz inhibitory monoaminooksydazy (MAO) typu B, szczególnie jeśli charakteryzują się wąskim indeksem terapeutycznym). Terbinafina nie wpływa na klirens antypiryny, ani digoksyny. U pacjentek przyjmujących terbinafinę jednocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano przypadki zaburzeń miesiączkowania (takie jak: krwawienia międzymiesiączkowe i nieregularne cykle miesiączkowe). Terbinafina: zmniejsza klirens dożylnie podawanej kofeiny o 19%; zmniejsza klirens dezypraminy o 82%; zwiększa klirens cyklosporyny o 15%.

Środki ostrożności

Nie zaleca się stosowania terbinafiny w postaci tabl. u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Przed przepisaniem terbinafiny, należy przeprowadzić badania czynności wątroby. Ze względu na możliwość wystąpienia działania toksycznego na wątrobę, zaleca się okresowe (po 4-6 tyg. po zakończeniu leczenia) monitorowanie badań czynności wątroby. W przypadku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, należy niezwłocznie przerwać stosowanie terbinafiny. Pacjentów, którym przepisano terbinafinę w tabl. należy ostrzec, aby niezwłocznie zgłaszali, jeśli wystąpią następujące objawy: utrzymujące się nudności niewyjaśnionego pochodzenia, zmniejszenie apetytu, uczucie zmęczenia, wymioty, bóle w górnej części brzucha lub żółtaczka, ciemno zabarwiony mocz lub jasno zabarwione stolce. Pacjenci z takimi objawami powinni przerwać doustne stosowanie terbinafiny, a czynność wątroby pacjenta powinna być niezwłocznie skontrolowana. U pacjentów z wcześniej występującymi chorobami wątroby, klirens terbinafiny może być zmniejszony o 50%. Ze względu na brak badań, nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z przewlekłymi lub czynnymi chorobami wątroby. Bardzo rzadko zgłaszano: ciężkie reakcje skórne (w tym: zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka); przypadki zaburzeń krwi (neutropenii, agranulocytozy, trombocytopenii, niedokrwistości aplastycznej). W przypadku wystąpienia postępującej wysypki skórnej lub wystąpienia jakiejkolwiek nieprawidłowości w składzie krwi pacjentów należy przerwać stosowanie terbinafiny w tabl. Pacjenci stosujący terbinafinę, u których wystąpi wysoka temperatura lub ból gardła należy przebadać pod kątem zaburzeń krwi. Ze względu na brak badań, nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr <50 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 300 μmol/l). Terbinafinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z uprzednio istniejącą łuszczycą lub toczniem rumieniowatym, ponieważ odnotowano bardzo rzadkie przypadki tocznia rumieniowatego. Terbinafina jest silnym inhibitorem izoenzymu CYP2D6, co należy wziąć pod uwagę w przypadku jednoczesnego stosowania terbinafiny z lekami metabolizowanymi przez ten izoenzym. Konieczne może być dostosowanie dawki tych leków.

Ciąża i laktacja

Terbinafiny nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że jest to zdecydowanie konieczne. Terbinafina przenika do mleka kobiecego, dlatego matki karmiące piersią nie powinny stosować leku podczas karmienia piersią. Badania toksycznego działania na płód i badania płodności przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały działań niepożądanych.

Działania niepożądane

Bardzo często: zmniejszenie apetytu, niestrawność, uczucie pełności, nudności, bóle brzucha, biegunka, alergiczne reakcje skórne (wysypka, pokrzywka), bóle mięśni i bóle stawów (objawy te mogą świadczyć o reakcjach nadwrażliwości związanych z reakcjami alergicznymi skóry). Często: bóle głowy. Niezbyt często: utrata smaku (ageusia), zmniejszone odczuwanie bodźców smakowych (hypogeusia), zaburzenie smaku (zaburzenia te zwykle ustępuje po odstawieniu leku; zgłaszano pojedyncze przypadki trwałych zaburzeń smaku). Rzadko: parestezja, hipoestezja, zawroty głowy, niewydolność wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółtaczka, cholestaza, ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, nadwrażliwość na światło słoneczne i obrzęk naczynioruchowy; jeśli wysypka się nasila, leczenie terbinafiną należy przerwać), złe samopoczucie, zmęczenie. Bardzo rzadko: zaburzenia hematologiczne (takie jak: neutropenia, agranulocytoza i trombocytopenia, pancytopenia), reakcje rzekomoanafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, toczeń rumieniowaty skórny i toczeń rumieniowaty układowy, depresja, lęk, rumień wielopostaciowy, ostra uogólniona osutka krostkowa, pojawienie się wykwitów skórnych łuszczycopodobnych lub zaostrzenie łuszczycy, wypadanie włosów. Częstość nieznana: niedokrwistość, reakcje anafilaktyczne, reakcja podobna do choroby posurowiczej, utrata węchu (anosmia), niedosłuch, zaburzenia słuchu, szum w uszach, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, uczulenie na światło, fotodermatoza, reakcje nadwrażliwości na światło i wielopostaciowe osutki skórne, rabdomioliza, choroba grypopodobna, gorączka, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi, zmniejszenie masy ciała (wtórne do zmniejszenia odczuwania bodźców smakowych).

Pozostałe informacje

Terbinafina w postaci tabl. stosowanych doustnie nie jest skuteczna w leczeniu łupieżu pstrego. Należy brać pod uwagę oficjalne lokalne wytyczne, np. zalecenia narodowe dotyczące prawidłowego stosowania i przepisywania leków przeciwdrobnoustrojowych. Pacjenci, u których wystąpią zawroty głowy powinni unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.