Allegra - baza leków

Wskazania

Leczenie objawowe alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat: zalecana dawka 120 mg raz na dobę, przed posiłkiem. Feksofenadyna jest farmakologicznie czynnym metabolitem terfenadyny. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku w dawce 120 mg u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania preparatu u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby.

Skład

1 tabl. zawiera 120 mg chlorowodorku feksofenadyny (co odpowiada 112 mg feksofenadyny). 

Działanie

Lek przeciwhistaminowy do stosowania ogólnego. Chlorowodorek feksofenadyny blokuje receptory H₁, nie wywiera działania sedatywnego. Feksofenadyna jest czynnym metabolitem terfenadyny. Lek jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym, T_max osiągane jest po około 1-3 h po podaniu dawki. Feksofenadyna wiąże się w 60-70% z białkami osocza. Jest w minimalnym stopniu metabolizowana. Główną drogą eliminacji leku z organizmu jest wydalanie z żółcią, a do 10% podanej dawki wydalane jest w postaci niezmienionej z moczem.

Interakcje

Feksofenadyna nie jest metabolizowana w wątrobie, tak więc nie wchodzi w interakcje z innymi lekami z udziałem mechanizmów wątrobowych. Feksofenadyna jest substratem glikoproteiny P (P-gp) oraz polipeptydu transportującego aniony organiczne (OATP). Jednoczesne podawanie feksofenadyny i inhibitorów lub induktorów P-gp może wpływać na ogólny wpływ feksofenadyny na organizm. Stwierdzono, że jednoczesne stosowanie chlorowodorku feksofenadyny z inhibitorami P-gp: erytromycyną lub ketokonazolem powoduje 2-3 krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Nie miało to wpływu na odstęp QT i nie powodowało zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych w porównaniu z sytuacją, gdy każdy z tych leków podawany był oddzielnie. W badaniu klinicznym interakcji wykazano, że jednoczesne podanie apalutamidu (słabego induktora P-gp) i pojedynczej dawki doustnej 30 mg feksofenadyny powodowało zmniejszenie AUC feksofenadyny o 30%. Nie stwierdzono interakcji feksofenadyny z omeprazolem. Podanie leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających wodorotlenek glinu i magnezu na 15 min przed podaniem chlorowodorku feksofenadyny powodowało zmniejszenie biodostępności feksofenadyny, najprawdopodobniej w wyniku wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się zachowanie około 2-h odstępu między podaniem feksofenadyny chlorowodorku i leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających wodorotlenek glinu i magnezu.

Środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Należy ostrzec pacjentów z czynną lub w wywiadzie chorobą układu krążenia o możliwości wystąpienia działań niepożądanych takich jak tachykardia i kołatanie serca. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu".

Ciąża i laktacja

Leku nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet karmiących piersią. Brak danych dotyczących wpływu chlorowodorku feksofenadyny na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na myszach nie wykazują szkodliwego wpływu chlorowodorku feksofenadyny na reprodukcję.

Działania niepożądane

Często: ból głowy, senność, zawroty głowy, nudności. Niezbyt często: zmęczenie. Częstość nieznana: nieostre widzenie. U dorosłych zgłaszane były następujące działania niepożądane zebrane z obserwacji w okresie po wprowadzeniu leku do obrotu (częstość nieznana): reakcje nadwrażliwości z objawami, takimi jak: obrzęk naczynioruchowy, uczucie ucisku w klatce piersiowej, duszność, nagłe zaczerwienienie skóry i uogólnione objawy anafilaksji, bezsenność, nerwowość, zaburzenia snu lub koszmary senne/wyraziste sny, tachykardia, kołatanie serca, biegunka, wysypka, pokrzywka, świąd.

Pozostałe informacje

Biorąc pod uwagę profil farmakodynamiczny i zgłaszane działania niepożądane jest mało prawdopodobne, aby chlorowodorek feksofenadyny wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W obiektywnych testach wykazano, że lek nie wywiera znaczącego wpływu na czynność OUN. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy mechaniczne i wykonywać zadania wymagające koncentracji. Jednakże w celu identyfikacji wrażliwych osób, u których występuje nietypowa reakcja na leki, zaleca się sprawdzenie indywidualnej reakcji na lek, zanim pacjent będzie prowadził pojazd lub wykonywał skomplikowane zadania.