10 stycznia 2011 / dr K. Jamroziak

Genetyczne tło monoklonalnej limfocytozy B-komórkowej

Terminem monoklonalna limfocytoza B-komórkowa (monoclonal B-cell lymphocytosis, MBL) określa się występowanie u chorego klonalnych limfocytów B o immunofenotypie charakterystycznym dla przewlekłej białaczki limfatycznej (PBL) lub do niego zbliżonym, w liczbie poniżej 5×109/l, i przy braku innych objawów PBL lub chłoniaka z małych limfocytów (small lymphocytic lymphoma, SLL), w tym limfadenopatii, organomegalii lub cytopenii. Na podstawie licznych populacyjnych badań za pomocą cytometrii przepływowej stwierdzono, że u osób w wieku powyżej 60 lat MBL występuje z częstością około 3%. Natomiast u bliskich krewnych chorych na PBL częstość MBL wynosi aż 10%.

Materiał przeznaczony wyłącznie dla pracowników służby zdrowia

Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.

Zaloguj się

Szanowni użytkownicy,
część materiałów udostępnianych na naszym portalu jest przeznaczona wyłącznie dla lekarzy.
Wynika to z regulacji prawnych, do których musimy się stosować.

Jeśli nie jesteś lekarzem, zachęcamy do korzystania z przygotowanych przez nas materiałów dostępnych w zakładce dla pacjentów.

Podobne artykuły