Ircolon - baza leków

Wskazania

Leczenie objawowe: zaburzeń motoryki i dolegliwości jelitowych określane jako zespół jelita drażliwego; bólu związanego z zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego i dróg żółciowych (biegunka, zaparcia, bóle brzucha, stany skurczowe jelit).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Doustnie. Tabl. Dorośli: 1 tabl. 3 razy na dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 6 tabl. Tabl. forte. Dorośli. Zespół jelita drażliwego: 1/2 tabl. (100 mg) 3 razy na dobę przed posiłkiem. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę w dawkach podzielonych, czyli 1 tabl. (200 mg) 3 razy na dobę. Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego oraz dróg żółciowych - biegunka, zaparcia: 1 tabl. (200 mg) 1 lub 2 razy na dobę przed posiłkiem;  bóle brzucha, stany skurczowe jelit: 1/2 tabl. (100 mg) 3 razy na dobę przed posiłkiem. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę. Dzieci w wieku >12 lat. Maleinian trimebutyny można stosować u dzieci w dawce nie wyższej niż 6 mg/kg mc./dobę. Sposób podania. Tabletki należy połykać, popijając szklanką wody. Tabletkę forte można podzielić na równe dawki.

Skład

1 tabl. zawiera 100 mg lub 200 mg maleinianu trimebutyny. Tabletki zawierają laktozę jednowodną.

Działanie

Preparat muskulotropowy, przeciwskurczowy. Trimebutyna jest agonistą receptorów opioidowych μ, δ oraz κ. Mechanizm działania polega na bezpośrednim oddziaływaniu na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i regulacji zaburzeń czynności motorycznej bez wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. Trimebutyna w odróżnieniu od innych opioidów, takich jak morfina czy kodeina, nie wykazuje selektywności w stosunku do żadnego z trzech typów receptorów opioidowych, dzięki czemu charakteryzuje się zarówno działaniem pobudzającym, jak i hamującym na perystaltykę przewodu pokarmowego. Proces normalizacji czynności motorycznej rozpoczyna się już po 30 minutach od podania leku. Po podaniu doustnym trimebutyna wchłania się z przewodu pokarmowego niemal całkowicie. C_max we krwi występuje po 1-2 h lub w przypadku dawki forte: po 30 min od podania. Po doustnym podaniu jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem w postaci metabolitów. Trimebutyna wiąże się z białkami osocza w około 5%.


C_max we krwi występuje po 1-2 h lub w przypadku dawki forte: po 30 min od podania. Trimebutyna wiąże się z białkami osocza w około 5%. Eliminacja leku jest szybka, głównie z moczem; ok. 70% wydalane jest w ciągu 24 h.

Interakcje

Zotepina może zwiększać działanie antycholinergiczne trimebutyny. Trimebutyna przedłuża i nasila działanie d-tubokuraryny. Trimebutyna osłabia działanie cyzaprydu. Jednoczesne stosowanie trimebutyny i prokainamidu może nasilać hamujący wpływ nerwu błędnego na przewodnictwo w mięśniu sercowym, co może objawiać się nadmiernym przyspieszeniem rytmu serca. Jednoczesne stosowanie trimebutyny i leków działających na kanały wapniowe (np. antagoniści kanału wapniowego), kaptoprylu, midazolamu zmniejsza dokomórkowy napływ jonów wapniowych, co może prowadzić do hamowania skurczu mięśni gładkich jelit.

Środki ostrożności

Nie zaleca się stosowania tabl. forte u dzieci w wieku <12 lat. 1 tabl. zawiera 0,0116 g laktozy (0,0058 g glukozy i 0,0058 g galaktozy), 1 tabl. forte zawiera 0,233 g laktozy (0,1165 g glukozy i 0,1165 g galaktozy) - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 tabl./tab. forte, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Ciąża i laktacja

Badania na zwierzętach nie wykazały jakiegokolwiek działania teratogennego. Ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich, kontrolowanych badań z zastosowaniem trimebutyny u kobiet w ciąży, stosowanie trimebutyny w okresie ciąży można rozważyć jedynie w przypadku, gdy potencjalne korzyści z leczenia przewyższają ryzyko dla matki oraz płodu. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku u kobiet karmiących piersią.

Działania niepożądane

Tabl. Niezbyt często: stany przedomdleniowe/omdlenia, wysypka. Częstość nieznana: nadwrażliwość, ciężkie reakcje skórne, w tym ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy, toksyczne wykwity skórne, złuszczające zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, zapalenie skóry, rumień, świąd oraz pokrzywka. Tabl. forte. Często: senność, ospałość, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, uczucie ciepła lub zimna, ból głowy, apatia, suchość w jamie ustnej, zaburzenia smaku, biegunka, niestrawność, bóle nadbrzusza, odrętwienie ust, nudności, wymioty, zaparcia, uczucie pragnienia. Niezbyt często: wysypka. Rzadko: zaburzenia rytmu serca, zaburzenia czynności wątroby, wzrost aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT). Bardzo rzadko: niepokój, osłabienie słuchu, zapalenie wątroby, świąd, pokrzywka, zaczerwienienie, pęcherze, grudki, wysięk, rumień wielopostaciowy, zatrzymanie moczu, zaburzenia menstruacji, bolesne powiększenie piersi u kobiet, ginekomastia u mężczyzn, ból piersi.

Pozostałe informacje

Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.