Dutazyr - baza leków

Wskazania

Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH). Zmniejszenie ryzyka ostrego zatrzymania moczu i konieczności leczenia zabiegowego u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na dutasteryd, inne inhibitory 5–alfa reduktazy, soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kobiety, dzieci i młodzież. Ciężka niewydolność wątroby.

Dawkowanie

Doustnie. Lek można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu lekiem blokującym receptory α-adrenergiczne - tamsulozyną (0,4 mg). Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 1 kaps. (0,5 mg) raz na dobę. Chociaż pierwsze efekty działania leczniczego mogą wystąpić we wczesnym okresie stosowania, to jednak może upłynąć do 6 mies. od początku leczenia zanim osiągnięta zostanie odpowiedź terapeutyczna. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę dutasterydu. Nie przewiduje się konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę dutasterydu, dlatego należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie dutasterydu jest przeciwwskazane. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości, nie należy ich rozgryzać ani otwierać, ponieważ kontakt z zawartością kapsułki może powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Kapsułki można przyjmować zarówno z posiłkiem, jak i niezależnie od posiłku.

Skład

1 kaps. zawiera 0,5 mg dutasterydu. Preparat zawiera lecytynę (może ona zawierać olej sojowy).

Działanie

Inhibitor 5-α-reduktazy testosteronu. Dutasteryd zmniejsza stężenie dihydrotestosteronu (DHT) w surowicy poprzez hamowanie obu typów izoenzymów (1 i 2) 5-α-reduktazy, które biorą udział w konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu. Wpływ leku na zmniejszenie stężenia DHT obserwowany jest w ciągu 1-2 tyg. (zmniejszenie odpowiednio o 85% i 90%). Średnie zmniejszenie stężenia DHT w surowicy w 1. roku leczenia wynosi 94%, a w drugim - 93%. Równocześnie obserwowano 19% zwiększenie stężenia testosteronu w 1. i 2. roku leczenia. Już po upływie 1 mies. od rozpoczęcia leczenia dutasterydem obserwowano znamienne zmniejszenie objętości gruczołu krokowego, które postępowało w kolejnych 24 mies. W 12. mies. stosowania uzyskano zmniejszenie objętości gruczołu krokowego o 23,6%. Zmniejszenie wymiarów gruczołu krokowego doprowadziło do złagodzenia objawów i zmniejszenia ryzyka ostrego zatrzymania moczu oraz konieczności leczenia zabiegowego łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Po podaniu doustnym jednorazowej dawki 0,5 mg C_max występuje w ciągu 1-3 h. Całkowita dostępność biologiczna wynosi ok. 60%. Wiązanie z białkami osocza wynosi >99,5%. Standardowe dobowe doustne dawkowanie dutasterydu umożliwia uzyskanie stężenia w surowicy stanowiącego 65% stężenia w stanie stacjonarnym po 1 mies. i 90% po 3 mies. Stężenie w stanie stacjonarnym osiągane jest po upływie 6 mies. stosowania leku w dawce 0,5 mg na dobę. Stężenie dutasterydu w nasieniu stanowi ok. 11,5% stężenia w surowicy krwi. Lek jest intensywnie metabolizowany z udziałem CYP3A4 i CYP3A5. Wydalany jest z kałem, głównie w postaci metabolitów. Wydalanie dutasterydu jest uzależnione od dawki i przebiega równolegle poprzez dwie drogi metaboliczne. Jedna droga ulega nasyceniu w stężeniach klinicznie istotnych, druga nie ulega nasyceniu. Pojedyncze dawki 4 mg lub mniejsze ulegają szybkiej eliminacji z T_0,5 3-9 dni. W przypadku stężeń terapeutycznych, po wielokrotnym podawaniu dawki 0,5 mg na dobę, przeważa powolna liniowa droga eliminacji z T_0,5 3-5 tyg.

Interakcje

Dutasteryd jest eliminowany głównie poprzez przemiany metaboliczne. Głównymi enzymami uczestniczącymi w metabolizowaniu dutasterydu są CYP3A4 oraz CYP3A5. Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji leku z silnymi inhibitorami CYP3A4. Jednakże, w populacyjnych badaniach farmakokinetycznych stwierdzono zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy odpowiednio o ok. 1,6-1,8 raza u niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących równocześnie werapamil lub diltiazem (umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny) w porównaniu z innymi pacjentami. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np.: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol przyjmowane doustnie) może spowodować zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy. Zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje nasilenia blokady 5–alfa-reduktazy. Należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Należy również zauważyć, że zahamowanie enzymów może powodować dalsze wydłużenie T_0,5, w wyniku czego uzyskanie stanu stacjonarnego w leczeniu skojarzonym może trwać dłużej niż 6 miesi. Przyjęcie 12 g cholestyraminy 1 h po podaniu pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. Dutasteryd nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny. Zjawisko to wskazuje, że dutasteryd nie hamuje/nie aktywuje CYP2C9 ani glikoproteiny P. Dutasteryd nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. W badaniu obejmującym małą liczbę zdrowych mężczyzn trwającym 2 tyg., dutasteryd stosowany w dawce 0,5 mg na dobę nie wywierał wpływu na farmakokinetykę tamsulozyny ani terazosyny. W badaniu tym nie stwierdzono również oznak interakcji farmakodynamicznych.

Środki ostrożności

Terapię skojarzoną należy zalecać wyłącznie po starannej analizie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na możliwość zwiększenia ryzyka działań niepożądanych (w tym niewydolności serca) oraz po rozważeniu wszystkich alternatywnych opcji terapeutycznych, w tym również monoterapii. W 4-letnim, wieloośrodkowym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym i przeprowadzanym z użyciem placebo badaniu obserwowany był wpływ podawania 0,5 mg dutasterydu pacjentom z grupy wysokiego ryzyka zachorowania na raka gruczołu krokowego (grupa obejmowała mężczyzn w wieku 50-75 lat z poziomem PSA 2,5-10 ng/ml oraz negatywną biopsją gruczołu krokowego wykonaną 6 mies. przed włączeniem pacjenta do badania klinicznego) w stosunku do placebo. Wyniki tego badania wykazały zwiększoną częstotliwość występowania raka gruczołu krokowego, o stopniu złośliwości 8-10 punktów w skali Gleasona, u mężczyzn leczonych dutasterydem (0,9%) w porównaniu z grupą placebo (0,6%). Związek pomiędzy przyjmowaniem dutasterydu i występowaniem raka gruczołu krokowego, w stopniu 8-10 punktów w skali Gleasona, jest niejasny. Dlatego pacjenci przyjmujący dutasteryd powinni być regularnie badani pod względem możliwości wystąpienia raka gruczołu krokowego. Oznaczanie stężenia PSA w surowicy stanowi istotny wskaźnik w wykrywaniu raka gruczołu krokowego. Dutasteryd powoduje zmniejszenie średniego stężenia antygenu PSA w surowicy o ok. 50% po 6 mies. leczenia. Pacjenci przyjmujący dutasteryd powinni mieć ponownie oznaczone nowe wyjściowe stężenie PSA po 6 mies. terapii dutasterydem. Następnie zaleca się regularne monitorowanie wartości PSA. Każdy potwierdzony wzrost stężenia PSA w stosunku do jego najniższego poziomu podczas stosowania dutasterydu, może świadczyć o wystąpieniu raka gruczołu krokowego (szczególnie o dużym stopniu złośliwości) lub nieprzestrzeganie przez pacjenta zaleceń dotyczących stosowania dutasterydu, co powoduje konieczność dokładnej oceny, nawet jeżeli wartości te wciąż znajdują się w zakresie normy dla mężczyzn nieprzyjmujących inhibitorów 5-alfa-reduktazy. W ocenie wartości stężenia PSA u pacjentów przyjmujących dutasteryd, należy dla porównania wziąć pod uwagę wcześniejsze wartości stężenia PSA. Całkowite stężenie PSA w surowicy powraca do wartości wyjściowych po upływie 6 mies. od przerwania leczenia. Stosunek stężeń wolnego do całkowitego PSA pozostaje stały nawet pod wpływem dutasterydu. Zastosowanie oznaczenia zawartości procentowej wolnego PSA w diagnostyce raka gruczołu krokowego u pacjentów leczonych za pomocą dutasterydu nie powoduje konieczności korygowania otrzymanych wartości. Przed rozpoczęciem leczenia za pomocą dutasterydu oraz okresowo w trakcie leczenia konieczne jest wykonanie badania per rectum oraz innych badań wykrywających raka gruczołu krokowego. W 4-letnich badaniach klinicznych, częstość występowania niewydolności serca (wspólna nazwa określająca zgłoszone zdarzenia, głównie niewydolność serca i zastoinową niewydolność serca) była nieznacznie większa wśród pacjentów przyjmujących w skojarzeniu dutasteryd i leki o działaniu α-adrenergicznym, głównie tamsulozynę, niż wśród pacjentów, u których nie stosowano leczenia skojarzonego. Jednakże, częstość występowania niewydolności serca w tych badaniach była niższa we wszystkich aktywnie leczonych grupach w porównaniu z grupą stosującą placebo, a inne dostępne dane dotyczące stosowania dutasterydu lub antagonistów receptora α₁-adrenergicznego nie potwierdzają twierdzenia o zwiększonym ryzyku dla układu sercowo-naczyniowego. W trakcie badań klinicznych oraz w okresie po rejestracji produktu leczniczego zanotowano rzadkie przypadki zgłoszeń wystąpienia nowotworów gruczołu sutkowego u mężczyzn stosujących dutasteryd. Jednakże badania epidemiologiczne nie wykazały wzrostu ryzyka zachorowania na nowotwór gruczołu sutkowego u mężczyzn przyjmujących inhibitory 5-alfa-reduktazy. Lekarz powinien poinstruować pacjenta, że należy niezwłocznie zgłosić wszelkie zmiany zauważone w tkance sutka, takie jak pojawienie się guzków czy też wydzielina z brodawki sutkowej. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dutasterydu u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (brak badań). Dutasteryd jest wchłaniany przez skórę, dlatego też kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami; w przypadku kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami, powierzchnię kontaktu należy natychmiast przemyć wodą z mydłem. Preparat zawiera lecytynę pochodzącą z oleju sojowego - nie stosować w razie stwierdzonej nadwrażliwości na orzeszki ziemne albo soję.

Ciąża i laktacja

Dutazyr jest przeciwwskazany u kobiet. Dutasteryd hamuje przekształcanie testosteronu do dihydrotestosteronu, przez co, w przypadku podawania kobietom w ciąży, może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących dutasteryd w dawce 0,5 mg na dobę. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko dotyczy pierwszych 16 tyg. ciąży). W celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę, którego partnerka jest lub może być w ciąży. Nie wiadomo czy dutasteryd przenika do mleka ludzkiego. Zgłaszano przypadki wpływu dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn - nie można wykluczyć obniżenia płodności u mężczyzn.

Działania niepożądane

Monoterapia: impotencja (w pierwszym roku leczenia 6%, w drugim - 1,7%), zaburzenia (zmniejszenie) libido (w pierwszym roku leczenia 3,7%, w drugim - 0,6%), zaburzenia wytrysku nasienia (obejmuje zmniejszoną ilość nasienia; w pierwszym roku leczenia 1,8%, w drugim - 0,5%), zaburzenia piersi w tym tkliwość i (lub) powiększenie piersi (w pierwszym roku leczenia 1,3%, w drugim - 1,3%). Po wprowadzeniu leku do obrotu - niezbyt często: łysienie (głównie utrata owłosienia ciała), nadmierne owłosienie; częstość nieznana: depresja, ból i obrzęk jąder, reakcje alergiczne, w tym wysypka, świąd, pokrzywka, miejscowy obrzęk i obrzęk naczynioruchowy. W skojarzeniu z lekiem blokującym receptory α - tamsulozyną. Działania niepożądane, które wystąpiły z częstością większą lub równą 1% podczas 1. roku leczenia: zawroty głowy, niewydolność serca, impotencja, zaburzone (zmniejszone) libido, zaburzenia wytrysku nasienia (w tym zmniejszona ilość nasienia), zaburzenia piersi (w tym tkliwość i powiększenie piersi). W badaniu klinicznym wykazano większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu zaawansowania Gleasona 8-10 u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo. Nie ustalono czy na wyniki badania miało wpływ działanie dutasterydu prowadzące do zmniejszenia objętości gruczołu krokowego, czy czynniki związane z badaniem. Zgłaszano następujące działania niepożądane podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu: rak gruczołu piersiowego u mężczyzn.

Pozostałe informacje

Na podstawie farmakodynamicznych właściwości dutasterydu nie przewiduje się wpływu leczenia dutasterydem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.