Uroflow 1 - baza leków

Wskazania

Leczenie objawowe nadreaktywnego pęcherza moczowego z objawami naglącego, częstego oddawania moczu lub nietrzymania moczu z parcia naglącego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zatrzymanie moczu. Niekontrolowana jaskra z wąskim kątem przesączania. Myasthenia gravis. Ciężka postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Toksyczne rozszerzenie okrężnicy.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 2 mg 2 razy na dobę; w przypadku wystąpienia znaczących działań niepożądanych dawkę można zmniejszyć do 1 mg 2 razy na dobę. Po 2-3 mies. stosowania leku należy ocenić efekt leczenia. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤30 ml/min) zalecana dawka wynosi 1 mg 2 razy na dobę. Skuteczność tolterodyny u dzieci i młodzieży nie została określona - nie zaleca się stosowania. Sposób podania. Tabletkę należy połykać w całości. Lek można stosować niezależnie od posiłków, popijając wodą.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 1 mg lub 2 mg wodorowinianu tolterodyny.

Działanie

Kompetycyjny, swoisty antagonista receptora muskarynowego, wykazujący większą selektywność działania wobec pęcherza moczowego niż na ślinianki. Efekty leczenia mogą wystąpić w ciągu 4 tyg. Tolterodyna jest szybko wchłaniana. Po podaniu doustnym podlega efektowi pierwszego przejścia w wątrobie (katalizowany przez CYP2D6), co prowadzi do powstania pochodnej 5-hydroksymetylowej, głównego metabolitu o równoważnej sile działania farmakologicznego. Zarówno tolterodyna jak i jej 5-hydroksymetylowy metabolit osiągają maksymalne stężenie w surowicy w czasie 1-3 h po podaniu. Bezwzględna dostępność biologiczna tolterodyny wynosi 17% u osób z nasilonym metabolizmem (większość pacjentów) oraz 65% u osób ze słabym metabolizmem (pozbawionych CYP2D6). Tolterodyna i jej metabolit 5-hydroksymetylowy wiążą się głównie z orosomukoidem. Frakcje niezwiązane tolterodyny stanowią odpowiednio 3,7% i 36%. Podgrupa populacji (ok. 7%) pozbawiona jest aktywności CYP2D6 - u tych osób szlakiem metabolicznym jest dealkilacja przez CYP3A4 do tolterodyny N-dealkilowanej, która nie wykazuje działania klinicznego. Z uwagi na różnice we właściwościach wiązania się z białkami osocza pomiędzy tolterodyną jej metabolitem 5-hydroksymetylowym, całkowity wpływ (AUC) niezwiązanej tolterodyny na organizm u osób ze słabym metabolizmem jest podobny do całkowitego wpływu na organizm niezwiązanej tolterodyny i jej metabolitu 5-hydroksymetylowego u pacjentów z aktywnym CYP2D6 z takim samym schematem dawkowania. 77% dawki leku wydalane jest w moczu, 17% - w kale.

Interakcje

Jednoczesne stosowanie ogólnoustrojowych silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak: antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna i klarytromycyna), leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol) oraz inhibitory proteazy nie jest zalecane, ponieważ u osób z powolnym metabolizmem CYP2D6 dochodzi do zwiększenia stężenia tolterodyny w surowicy krwi z (następczym) ryzykiem przedawkowania. Jednoczesne stosowanie innych leków o silnych właściwościach przeciwmuskarynowych może powodować nasilenie działania leczniczego i działań niepożądanych tolterodyny. Działanie lecznicze tolterodyny może zostać osłabione w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów cholinergicznego receptora muskarynowego. Tolterodyna może zmniejszać działanie prokinetyków, takich jak metoklopramid i cyzapryd. Jednoczesne leczenie fluoksetyną (silny inhibitor CYP2D6) nie powoduje klinicznie istotnych interakcji, ponieważ tolterodyna i jej zależny od CYP2D6 metabolit - 5-hydroksymetylotolterodyna - mają równoważną siłę działania. Badania nie wykazały interakcji z warfaryną ani złożonymi doustnymi preparatami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol/lewonorgestrel). Tolterodyna nie jest inhibitorem metabolitów CYP2D6, 2C19, 2C9, 3A4 czy 1A2 - nie należy oczekiwać zwiększenia stężenia w osoczu leków metabolizowanych przez te izoenzymy podczas jednoczesnego podawania z tolterodyną.

Środki ostrożności

Należy zachować ostrożność podczas stosowania tolterodyny u pacjentów: ze znaczną niedrożnością dróg moczowych i ryzykiem zatrzymania moczu; z zaburzeniami powodującymi zmniejszenie drożności przewodu pokarmowego (np. zwężeniem odźwiemika); z zaburzeniem czynności nerek; z chorobą wątroby; z neuropatią autonomiczną; z przepukliną rozworu przełykowego; z ryzykiem zmniejszonej motoryki przewodu pokarmowego. Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym: z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT; z zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak: hipokaliemia, hipomagnezemia i hipokalcemia; z bradykardią; z istotnymi, wcześniej zdiagnozowanymi chorobami serca (tzn. kardiomiopatią, niedokrwieniem mięśnia sercowego, zaburzeniami rytmu serca, zastoinową niewydolnością serca); u pacjentów stosujących jednocześnie leki, które wydłużają odstęp QT, w tym leków przeciwarytmicznych klasy IA (np. chinidyna, prokainamid) i klasy III (np. amiodaron, sotalol). Ma to szczególne znaczenie w przypadku stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4. Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć przyczyny organiczne parcia naglącego i częstości oddawania moczu. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za "wolny od sodu".

Ciąża i laktacja

Nie zaleca się stosowania tolterodyny w okresie ciąży. Unikać stosowania w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Bardzo często: ból głowy, suchość w jamie ustnej. Często: zapalenie oskrzeli, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, senność, parestezje, suchość spojówek, zaburzenia widzenia (w tym zaburzenia akomodacji), zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego), kołatanie serca, niestrawność, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia, wymioty, biegunka, suchość skóry, bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, obrzęk obwodowy, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: nadwrażliwość, nerwowość, zaburzenia pamięci, tachykardia, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, refluks żołądkowo-jelitowy. Częstość nieznana: reakcje anafilaktoidalne, splątanie, omamy, dezorientacja, zaczerwienienie, obrzęk naczynioruchowy. Zgłaszano przypadki nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja, urojenia) po rozpoczęciu leczenia tolterodyną u pacjentów otrzymujących inhibitory cholinoesterazy w leczeniu demencji. Wielokrotne doustne stosowanie tolterodyny o natychmiastowym uwalnianiu w całkowitych dawkach dobowych wynoszących 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8 mg (dawka supraterapeutyczna) prowadzi do wydłużenia odstępu QTc (znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest jasne i zależy od indywidualnych czynników ryzyka oraz wrażliwości pacjentów). W badaniach z udziałem dzieci i młodzieży odsetek pacjentów z zakażeniami układu moczowego, biegunką i zaburzeniami zachowania był większy w przypadku pacjentów leczonych tolterodyną w porównaniu do otrzymujących placebo.

Pozostałe informacje

Lek może powodować zaburzenia akomodacji i wpływać na czas reakcji, dlatego może niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.