Tamik^® - baza leków

Wskazania

Leczenie objawów czynnościowych w przebiegu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Hipotonia ortostatyczna w wywiadzie. Ciężka niewydolność wątroby.

Dawkowanie

Doustnie. 1 kaps. na dobę, przyjmować zawsze po tym samym posiłku. Kapsułkę należy połknąć w całości. Kapsułek nie należy żuć ani rozgryzać.

Skład

1 kaps. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 0,4 mg chlorowodorku tamsulosyny.

Działanie

Wybiórczy i kompetycyjny antagonista postsynaptycznych receptorów adrenergicznych typu α₁, a szczególnie podtypów α_1A i α_1D. Tamsulosyna powoduje rozkurcz mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej. Zwiększa maksymalny przepływ cewkowy moczu. Zmniejsza zwężenie drogi odpływu moczu, zmniejszając objawy z opróżniania. Zmniejsza również objawy z napełniania. Zmniejszenie objawów z napełniania i opróżniania utrzymuje się podczas długotrwałego leczenia. Wchłania się z przewodu pokarmowego, pokarm zmniejsza wchłanianie leku. Po przyjęciu jednorazowej dawki tamsulosyny (po posiłku) maksymalne stężenie w osoczu występuje po ok. 6 h. Stan stacjonarny zostaje osiągnięty do piątego dnia po wielokrotnym podaniu leku. Tamsulosyna wiąże się z białkami osocza w ok. 99%. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalana głównie z moczem w postaci metabolitów, około 9% podanej dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. T_0,5 po jednorazowym przyjęciu preparatu po posiłku wynosi ok. 10 h, w stanie stacjonarnym ok. 13 h.

Interakcje

Nie obserwowano interakcji podczas jednoczesnego podawania z atenololem, enalaprilem, nifedypiną, teofiliną. Jednoczesne stosowanie preparatu z cymetydyną powoduje zwiększenie, a z furosemidem zmniejszenie stężenia tamsulosyny we krwi. Jednoczesne podawanie leków wpływających na obniżenie ciśnienia krwi, w tym środków anestetycznych i innych antagonistów receptorów α₁-adrenergicznych, może spowodować spadek ciśnienia tętniczego krwi. In vitro diazepam, propranolol, trichlorometiazyd, chlormadinon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, simwastatyna i warfaryna nie wpływały na stężenie wolnej frakcji tamsulosyny w surowicy krwi. Tamsulosyna nie zmienia w osoczu stężeń niezwiązanych frakcji leków, takich jak: diazepam, propranolol, trichlorometiazyd i chlormadinon. In vitro nie obserwowano interakcji na poziomie metabolizmu wątrobowego z amitryptyliną, salbutamolem, glibenklamidem i finasterydem.

Środki ostrożności

Ze względu na brak badań klinicznych ostrożnie stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min).

Ciąża i laktacja

Nie dotyczy - preparat przeznaczony do stosowania u mężczyzn.

Działania niepożądane

Często: zawroty głowy. Niezbyt często: ból głowy, uczucie kołatania serca, hipotonia ortostatyczna, nieżyt nosa, zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, wysypka, świąd, pokrzywka, zaburzenia ejakulacji, astenia. Rzadko: omdlenia, obrzęk naczynioruchowy. Bardzo rzadko: priapizm.

Pozostałe informacje

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć inne choroby mogące powodować objawy zbliżone do występujących w łagodnym rozroście gruczołu krokowego. Przed rozpoczęciem leczenia, a następnie regularnie podczas leczenia należy wykonywać badania mające na celu wykluczenie raka gruczołu krokowego - badanie "per rectum", w razie konieczności wykonać oznaczenie swoistego antygenu sterczowego (PSA). Lek może powodować zawroty głowy, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych.