Loratan pro - baza leków

Wskazania

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku >12 lat: 10 mg (10 ml syropu) raz na dobę. Dzieci w wieku 2-12 lat: 5 mg (5 ml syropu) raz na dobę (o mc. <30 kg) lub 10 mg (10 ml syropu) raz na dobę (o mc. >30 kg). Nie jest wskazane stosowanie leku w postaci kapsułki (10 mg) u dzieci o mc. <30 kg. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych pacjentów może być zmniejszony. W takich przypadkach należy podawać 10 mg loratadyny co drugi dzień (pacjenci o mc. >30 kg), dzieciom o mc. ≤30 kg - 5 mg (5 ml syropu) co drugi dzień. Sposób podania. Preparat stosować niezależnie od posiłków. Kapsułkę należy połknąć w całości.

Skład

1 kaps. zawiera 10 mg loratadyny; 5 ml syropu zawiera 5 mg loratadyny. Kapsułki zawierają sorbitol ciekły częściowo odwodniony, czerwień koszenilową (E 124) oraz błękit patentowy (E 131). Syrop zawiera sacharozę, glikol propylenowy, benzoesan sodu.

Działanie

Loratadyna jest trójpierścieniowym lekiem przeciwhistaminowym, selektywnym antagonistą obwodowych receptorów histaminowych H₁. W zalecanych dawkach loratadyna nie wykazuje ośrodkowego działania sedatywnego czy przeciwcholinergicznego u większości populacji. Loratadyna nie wykazuje znaczącego wpływu na receptory H₂. Nie ma wpływu na wychwyt norepinefryny i praktycznie nie wywiera wpływu na czynność układu sercowo-naczyniowego i na aktywność układu bodźcotwórczego serca. Po podaniu doustnym szybko i dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w procesie pierwszego przejścia przez wątrobę, głównie z udziałem CYP3A4 i CYP2D6. Główny metabolit - desloratadyna (DCL) - jest czynny farmakologicznie. Maksymalne stężenie loratadyny w surowicy występuje po 1-1,5 h, a DCL po 1,5-3,7 h. Loratadyna wiąże się z białkami osocza w 97-99%, a jej czynny metabolit – desloratadyna w umiarkowanym stopniu (w 73-76%). Średni T_0,5 leku wynosi 8,4 h (3-20 h), głównego metabolitu - 28 h (8,8-92 h). Loratadyna i jej metabolity są wydalane zarówno z moczem (ok. 40%), jak i z kałem (ok. 42%).

Interakcje

Loratadyna podawana jednocześnie z alkoholem nie nasila jego działania w stopniu dającym się ocenić w testach sprawności psychomotorycznej. Ze względu na szeroki indeks terapeutyczny loratadyny, brak doniesień o podejrzewanych lub potwierdzonych badaniami klinicznymi istotnych interakcjach.

Środki ostrożności

Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Preparat w postaci kapsułek zawiera czerwień koszenilową oraz błękit patentowy, które mogą powodować reakcje alergiczne. Preparat w postaci syropu zawiera 3,125 g sacharozy w 5 ml - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować syropu.

Ciąża i laktacja

W badaniach na zwierzętach nie wykazano teratogennego działania loratadyny. Ze względu jednak na brak wystarczających danych, stosowanie leku u kobiet w ciąży jest przeciwwskazane. Loratadyna przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się przyjmowania loratadyny w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Często: ból głowy, nerwowość, senność, zmęczenie. Niezbyt często: bezsenność, zwiększenie apetytu. Bardzo rzadko: zawroty głowy, nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia czynności wątroby, anafilaksja, wysypka, łysienie, tachykardia, kołatanie serca. Częstość nieznana: zwiększenie masy ciała.

Pozostałe informacje

Przyjmowanie leku należy przerwać na około 48 h przed planowanym wykonywaniem testów skórnych, ponieważ leki przeciwhistaminowe mogą powodować fałszywie ujemne wyniki tych testów (mogą zmniejszyć lub zahamować dodatnią reakcję skórną na alergeny). Należy poinformować pacjentów, że u niektórych osób bardzo rzadko może wystąpić senność, która może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.