Lipegis - baza leków

Wskazania

Pierwotna hipercholesterolemia. W skojarzeniu z inhibitorem reduktazy HMG-CoA (statyną), jako terapia wspomagająca dietę u chorych z pierwotną (heterozygotyczną rodzinną lub nierodzinną) hipercholesterolemią, u których sama statyna nie zapewnia odpowiedniej kontroli stężenia cholesterolu. W monoterapii jako środek wspomagający dietę u pacjentów z pierwotną hipercholesterolemią (heterozygotyczną rodzinną lub nierodzinną), u których stosowanie statyny jest niewskazane bądź nie jest ona tolerowana. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym. Jako lek dołączany do prowadzonej terapii statyną lub włączany jednocześnie ze statyną, w celu zmniejszania ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą wieńcową i z wywiadem ostrego zespołu wieńcowego. Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna (HoFH). W skojarzeniu ze statyną, jako terapia wspomagająca dietę u chorych z HoFH; u pacjentów można stosować również inne metody leczenia (np. aferezę LDL).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na ezetymib lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. W przypadku stosowania leku jednocześnie ze statyną należy zapoznać się z ChPL danej statyny. Stosowanie leku jednocześnie ze statyną jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby lub niewyjaśnionym trwałym zwiększeniem stężenia aminotransferaz we krwi. Leczenie w połączeniu ze statyną jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Dawkowanie

Doustnie: 10 mg na dobę; w przypadku stosowania ezetymibu w skojarzeniu ze statyną należy stosować zalecaną dawkę początkową lub kontynuować leczenie już ustaloną większą dawką danej statyny. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszenie stężenia lipidów. Pacjenci z chorobą wieńcową i wywiadem ostrego zespołu wieńcowego: celu dodatkowego zmniejszenia występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych ezetymib można stosować łącznie ze statyną o udowodnionym korzystnym wpływie na zdarzenia sercowo-naczyniowe. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności modyfikacji dawki leku u pacjentów z łagodnym upośledzeniem czynności wątroby (5-6 wg Child-Pugh); nie zaleca się stosowania u pacjentów z umiarkowaną (7-9 wg Child-Pugh) lub ciężką (>9 wg Child-Pugh) niewydolnością wątroby. Dzieci i młodzież. Rozpoczynanie leczenia musi odbywać się pod nadzorem specjalisty. Dzieci i młodzież ≥6. rż.: nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci w 6-17 rż., sformułowanie zaleceń dotyczących dawkowania nie jest możliwe; w przypadku stosowania ezetymibu jednocześnie ze statyną należy zapoznać się z informacją dotyczącą dawkowania tej statyny u dzieci. Dzieci w wieku <6 rż.: nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności ezetymibu w tej grupie wiekowej. Sposób podania. Lek może być stosowany o dowolnej porze dnia, z posiłkiem lub bez posiłku. Ezetymib należy przyjmować co najmniej 2 h przed lub co najmniej 4 h po podaniu leku wiążącego kwasy żółciowe.

Skład

1 tabl. zawiera 10 mg ezetymibu.

Działanie

Lek zmniejszający stężenie lipidów. Ezetymib wybiórczo hamuje wchłanianie cholesterolu i pochodnych steroli roślinnych w jelitach. Mechanizm działania ezetymibu różni się od innych grup leków zmniejszających stężenie cholesterolu (np. statyn, żywic, pochodnych kwasu fibrynowego, czy stanoli roślinnych). Molekularnym punktem uchwytu dla działania ezetymibu jest transporter steroli, białko Niemann-Pick C1-Like 1 (NPC1L1), odpowiedzialne za wychwyt cholesterolu i fitosteroli w jelitach. Ezetymib wiąże się z rąbkiem szczoteczkowym jelita cienkiego i hamuje wchłanianie cholesterolu, prowadząc do zmniejszenia ilości cholesterolu transportowanego do wątroby. Po podaniu doustnym ezetymib jest szybko wchłaniany i intensywnie sprzęgany do postaci czynnego farmakologicznie glukuronianu fenolowego (glukuronian ezetymibu). Glukuronian ezetymibu osiąga C_max w czasie 1-2 h, zaś ezetymib w czasie 4-12 h. Ezetymib wiąże się z białkami osocza w 99,7%, glukuronian ezetymibu w 88-92%. Ezetymib jest metabolizowany głównie w jelicie cienkim i w wątrobie przez sprzęganie z glukuronianem (reakcja fazy II). Obserwowano również nieznaczny metabolizm oksydacyjny (reakcja fazy I). Zarówno ezetymib jak i glukuronian ezetymibu są powoli eliminowane z osocza przy stwierdzonym znaczącym udziale krążenia jelitowo-wątrobowego. Wydalanie następuje z kałem (78%) oraz moczem (11%). T_0,5 ezetymibu i glukuronianu ezetymibu wynosi około 22 h.

Interakcje

Ezetymib nie indukuje enzymów CYP450. Nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych pomiędzy ezetymibem oraz lekami metabolizowanymi przez CYP1A2, 2D6, 2C8, 2C9 i 3A4 lub N-acetylotransferazę. Stwierdzono brak wpływu ezetymibu na farmakokinetykę dapsonu, dekstrometorfanu, digoksyny, doustnych środków antykoncepcyjnych (etynyloestradiol i lewonogestrel), glipizydu, tolbutamidu lub midazolamu. Cymetydyna podawana jednocześnie z ezetymibem nie miała wpływu na jego biodostępność. Jednoczesne stosowanie leków zobojętniających kwas solny zmniejsza szybkość wchłaniania ezetymibu, jednak nie ma wpływu na jego biodostępność. Kolestyramina zmniejsza AUC dla całkowitego ezetymibu (ezetymib + glukuronid ezetymibu) o około 55% - w wyniku tej interakcji redukcja stężenia cholesterolu LDL po jednoczesnym zastosowaniu ezetymibu i cholestyraminy może ulec osłabieniu. W przypadku jednoczesnego stosowania ezetymibu i fenofibratu należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia kamicy żółciowej lub choroby pęcherzyka żółciowego. Jednoczesne stosowanie fenofibratu lub gemfibrozylu nieznacznie zwiększa całkowite stężenie ezetymibu. Nie przeprowadzono badań dotyczących jednoczesnego stosowania ezetymibu z innymi fibratami. Nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego stosowania ezetymibu z atorwastatyną, symwastatyną, prawastatyną, lowastatyną, fluwastatyną lub rozuwastatyną. Należy zachować ostrożność w początkowym okresie stosowania ezetymibu u pacjentów przyjmujących cyklosporynę (obserwowano zwiększenie AUC ezetymibu oraz AUC cyklosporyny) - należy monitorować stężenie cyklosporyny. W przypadku stosowania ezetymibu w połączeniu z warfaryną, innym kumarynowym środkiem przeciwzakrzepowym lub fluindionem zaleca się monitorowanie wartości INR (obserwowano zwiększone wyniki).

Środki ostrożności

Nie zaleca się stosowania ezetymibu u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim upośledzeniem czynności wątroby. Z uwagi na ryzyko zwiększenia aktywności aminotransferaz w przypadku stosowania leku ze statyną, zaleca się przeprowadzenie testów czynnościowych wątroby na początku leczenia, w sposób zgodny z zaleceniami dotyczącymi stosowania statyny. Z uwagi na ryzyko wystąpienia miopatii (głównie w przypadku terapii skojarzonej ze statyną, notowano jednak bardzo rzadko rabdomiolizę w przypadku stosowania ezetymibu w monoterapii), należy poinformować pacjentów o konieczności natychmiastowego zgłaszania jakiegokolwiek niewyjaśnionego bólu mięśni, ich tkliwości lub osłabienia. Jeżeli istnieje podejrzenie miopatii oparte na objawach ze strony mięśni, bądź jest ona potwierdzona przez wynik badania stężenia fosfokinazy kreatynowej (CPK), w którym górna granica normy (GGN) przekroczona jest ponad 10-krotnie, należy natychmiast przerwać leczenie ezetymibem, jakąkolwiek statyną oraz innymi środkami stosowanymi jednocześnie z tymi lekami. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności działania ezetymibu stosowanego jednocześnie z fibratami - jeżeli u pacjentów przyjmujących ezetymib i fenofibrat istnieje podejrzenie kamicy żółciowej, zalecane jest przeprowadzenie badań pęcherzyka żółciowego oraz przerwanie leczenia. Należy zachować ostrożność stosując ezetymib jednocześnie z cyklosporyną. W przypadku stosowania ezetymibu jednocześnie z lekiem przeciwzakrzepowym zaleca się monitorowanie wartości INR. Dzieci i młodzież. Skuteczność i bezpieczeństwo ezetymibu oceniono w 12-tygodniowym badaniu u dzieci w wieku 6-10 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną i nierodzinną; nie badano efektów stosowania ezetymibu w okresach dłuższych niż 12 tyg. Nie badano ezetymibu u dzieci <6 rż. Skuteczność i bezpieczeństwo ezetymibu podawanego jednocześnie z symwastatyną oceniano u pacjentów z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną w wieku od 10 do 17 lat, w badaniu obejmującym dojrzewających chłopców (faza II lub wyższa wg Tannera) i dziewczynki będące co najmniej rok po pierwszej miesiączce; nie stwierdzono wpływu leku na wzrost lub dojrzewanie płciowe u dojrzewających chłopców i dziewcząt ani żadnego wpływu na długość cyklu menstruacyjnego u dziewcząt; nie badano wpływu ezetymibu na wzrost i dojrzewanie płciowe w okresie leczenia >33 tygodni. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności ezetymibu podawanego jednocześnie z symwastatyną w dawkach >40 mg dziennie u młodzieży w wieku 10-17 lat. Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności ezetymibu podawanego jednocześnie z symwastatyną u pacjentów pediatrycznych w wieku <10 lat. Nie badano czy długotrwałe leczenie ezetymibem pacjentów <17 rż. wpływa na redukcję chorobowości i śmiertelności w wieku dorosłym. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Ciąża i laktacja

Ezetymib może być podawany kobietom w ciąży jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności. Stosowanie ezetymibu w połączeniu ze statyną w czasie ciąży jest przeciwwskazane. Nie wiadomo, czy ezetymib jest wydzielany do mleka kobiecego (jest wydzielany do mleka zwierząt) - nie należy stosować ezetymibu w okresie karmienia piersią. Stosowanie ezetymibu w połączeniu ze statyną w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Ezetymib nie wpływa na płodność (badania na zwierzętach).

Działania niepożądane

Często: ból głowy, ból brzucha, biegunka, wzdęcia, ból mięśni, zmęczenie, zwiększenie aktywności ALAT i/lub ASPAT. Niezbyt często: zmniejszony apetyt, parestezje, uderzenia gorąca, nadciśnienie, kaszel, dyspepsja, refluks żołądkowo-przełykowy, nudności, suchość w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, świąd, wysypka, pokrzywka, ból stawów, skurcze mięśni, ból szyi, ból pleców, osłabienie mięśni, ból kończyn, ból w klatce piersiowej, ból, osłabienie, obrzęk obwodowy, zwiększenie aktywności CPK we krwi, zwiększenie aktywności gammaglutamylotransferazy, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby. Częstość nieznana: małopłytkowość, nadwrażliwość (w tym wysypka, pokrzywka, wstrząs anafilaktyczny i obrzęk naczynioruchowy), depresja, zawroty głowy, duszność, zapalenie trzustki, zaparcia, zapalenie wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, rumień wielopostaciowy, miopatia/rabdomioliza.

Pozostałe informacje

Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy.