Azaneson - baza leków

Wskazania

Łagodzenie objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, jeśli stosowanie innych, podawanych donosowo preparatów, zawierających tylko lek przeciwhistaminowy lub glikokortykosteroid, uważa się za niewystarczające.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Donosowo. Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i starsza): 1 dawka rozpylona w każdym otworze nosowym 2 razy na dobę (rano i wieczorem). Lek może być stosowany długotrwale. Czas trwania leczenia powinien odpowiadać okresowi narażenia na kontakt z alergenami. Aby leczenie przyniosło największe korzyści, preparat musi być stosowany regularnie. Należy unikać kontaktu z oczami. Szczególne grupy pacjentów. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ponieważ nie określono jego bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności w tej grupie wiekowej. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby.

Skład

1 g zawiesiny zawiera 1000 µg chlorowodorku azelastyny i 365 µg propionianu flutykazonu. Jedna dawka aerozolu (0,14 g) dostarcza 137 µg chlorowodorku azelastyny (= 125 µg azelastyny) i 50 µg propionianu flutykazonu. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.

Działanie

Preparat zawiera chlorowodorek azelastyny i propionian flutykazonu, które różnią się mechanizmem działania i wykazują działanie synergistyczne w zakresie łagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz zapalenia błony śluzowej nosa z zapaleniem spojówek. Propionian flutykazonu jest syntetycznym kortykosteroidem trójfluorowanym, cechującym się bardzo dużym powinowactwem do receptora glikokortykoidowego i wykazującym silne działanie przeciwzapalne. Azelastyna, pochodna ftalazynonu, sklasyfikowana jest jako silny, długo działający związek przeciwalergiczny o właściwościach selektywnego antagonisty receptora H₁, stabilizujących mastocyty oraz przeciwzapalnych; hamuje syntezę lub uwalnianie mediatorów chemicznych związanych z wczesną i późną fazą reakcji alergicznych, np. leukotrienów, histaminy, czynnika aktywującego płytki krwi (PAF) i serotoniny. Zmniejszenie nosowych objawów alergii obserwuje się w ciągu 15 min po podaniu. Mediana czasu upływającego do momentu osiągnięcia maksymalnego stężenia (t_max) po podaniu pojedynczej dawki wyniosła 0,5 h dla azelastyny i 1,0 h dla propionianu flutykazonu. Po podaniu aerozolu do nosa, zawierającego chlorowodorek azelastyny i propionian flutykazonu, ekspozycja ogólnoustrojowa na propionian flutykazonu była o około 50% większa niż po zastosowaniu dostępnego w obrocie propionianu flutykazonu w aerozolu do nosa. Propionian flutykazonu wiąże się w 91% z białkami osocza, azelastyna - w 80-90%. Ponadto obydwa związki cechują się szerokim indeksem terapeutycznym, w związku z tym mało prawdopodobne jest zjawisko wypierania jednego leku przez drugi. Propionian flutykazonu jest szybko usuwany z krążenia ustrojowego, głównie w wyniku zachodzących w wątrobie przemian metabolicznych do nieczynnego metabolitu kwasu karboksylowego przy udziale CYP3A4 układu cytochromu P450. Azelastyna jest metabolizowana do N-desmetyloazelastyny przy udziale różnych izoenzymów CYP głównie CYP3A4, CYP2D6 i CYP2C19. Główną drogą eliminacji propionianu flutykazonu jest wydalanie leku i jego metabolitów z żółcią. T_0,5 w fazie eliminacji azelastyny po podaniu w pojedynczej dawce wynosi ok. 20-25 h dla azelastyny i ok. 45 h dla czynnego terapeutycznie metabolitu N-desmetyloazelastyny. Związek wydalany jest głównie z kałem.

Interakcje

Propionian flutykazonu. W zwykłych warunkach po donosowym podaniu propionianu flutykazonu jego stężenie w osoczu jest małe ze względu na znaczny stopień metabolizmu pierwszego przejścia i wysoki wskaźnik klirensu ogólnoustrojowego, w którym pośredniczy cytochrom P450 3A4 obecny w jelitach i wątrobie. W związku z tym wystąpienie znaczących klinicznie interakcji propionianu flutykazonu z innymi lekami jest mało prawdopodobne. W badaniu przeprowadzonym z udziałem zdrowych ochotników dotyczącym interakcji z innymi lekami wykazano, że rytonawir (bardzo silny inhibitor cytochromu P450 3A4) może spowodować znaczne zwiększenie stężenia propionianu flutykazonu w osoczu i w rezultacie znaczne zmniejszenie stężenia kortyzolu w surowicy krwi. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano znaczące klinicznie interakcje u pacjentów przyjmujących donosowo lub wziewnie propionian flutykazonu i rytonawir, w wyniku których ujawniły się ogólnoustrojowe działania kortykosteroidów. Należy spodziewać się, że jednoczesne leczenie innymi inhibitorami CYP 3A4, w tym lekami zawierającymi kobicystat, również zwiększa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać takich połączeń, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko związane z ogólnoustrojowymi działaniami niepożądanymi kortykosteroidów. W takim przypadku pacjentów należy obserwować w zakresie ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. W badaniach wykazano, że inne inhibitory cytochromu P450 3A4 powodują nieistotne (erytromycyna) i niewielkie (ketokonazol) zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na propionian flutykazonu, bez znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy krwi. Niemniej jednak zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów cytochromu P450 3A4 (np. ketokonazolu) ze względu na możliwość zwiększenia ekspozycji ogólnoustrojowej na propionian flutykazonu. Chlorowodorek azelastyny. Nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących interakcji chlorowodorku azelastyny w postaci aerozolu do nosa. Przeprowadzono natomiast badania interakcji po podaniu leku doustnie w dużych dawkach. Jednak ich wyniki nie mają żadnego znaczenia w przypadku azelastyny w postaci aerozolu do nosa, ponieważ po podaniu leku donosowo w zalecanych dawkach ekspozycja ogólnoustrojowa jest znacznie mniejsza. Niemniej jednak należy zachować ostrożność podczas podawania chlorowodorku azelastyny pacjentom przyjmującym jednocześnie leki uspokajające lub leki działające na ośrodkowy układ nerwowy ze względu na możliwość nasilenia działania uspokajającego. Alkohol może również nasilać to działanie.

Środki ostrożności

Po wprowadzeniu leku do obrotu u pacjentów otrzymujących propionian flutykazonu i rytonawir zgłaszano klinicznie istotne interakcje, w wyniku których ujawniły się ogólnoustrojowe działania kortykosteroidów, w tym zespół Cushinga i zahamowanie czynności nadnerczy. Z tego względu należy unikać stosowania propionianu flutykazonu jednocześnie z rytonawirem, chyba że potencjalne korzyści dla pacjenta przeważają nad ryzykiem związanym z ogólnoustrojowymi działaniami niepożądanymi kortykosteroidów. Możliwe jest wystąpienie ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów podawanych donosowo, zwłaszcza gdy są stosowane w dużych dawkach przez dłuższy okres. Prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest znacznie mniejsze niż w przypadku leczenia kortykosteroidami doustnymi. Działania te mogą się różnić u poszczególnych pacjentów oraz w zależności od zastosowanego preparatu kortykosteroidowego. Możliwe działania ogólnoustrojowe mogą obejmować: zespół Cushinga, objawy cushingoidalne, zahamowanie czynności nadnerczy, opóźnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zaćmę, jaskrę oraz rzadziej zaburzenia psychiczne lub zaburzenia zachowania, w tym nadpobudliwość psychomotoryczną, zaburzenia snu, niepokój, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Lek podlega w znacznym stopniu efektowi pierwszego przejścia przez wątrobę, dlatego istnieje prawdopodobieństwo zwiększonej ekspozycji ogólnoustrojowej na propionian flutykazonu po podaniu donosowym u pacjentów z ciężką chorobą wątroby. Może to wiązać się z większą częstością występowania ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas leczenia tych pacjentów. Leczenie kortykosteroidami podawanymi donosowo w dawkach większych niż zalecane może prowadzić do istotnego klinicznie zahamowania czynności nadnerczy. Jeśli cokolwiek wskazuje na to, że lek stosowano w dawkach większych niż zalecane, należy rozważyć włączenie dodatkowych kortykosteroidów podawanych ogólnie w okresie stresu, czy w czasie planowego zabiegu chirurgicznego. Na ogół dawkę podawanych donosowo preparatów zawierających flutykazon należy zmniejszyć do najmniejszej dawki umożliwiającej dalsze skuteczne opanowanie objawów zapalenia błony śluzowej nosa. Nie sprawdzano skutków stosowania leku w dawkach większych niż zalecane. Podobnie jak w przypadku wszystkich kortykosteroidów podawanych donosowo, należy wziąć pod uwagę całkowite obciążenie organizmu, jeśli jednocześnie zalecone jest przyjmowanie kortykosteroidów w innej postaci. Istnieją doniesienia dotyczące opóźnienia tempa wzrostu u dzieci przyjmujących kortykosteroidy podawane donosowo w zarejestrowanych dawkach. Ponieważ młodzież także rośnie, zaleca się regularną kontrolę wzrostu również u młodzieży, długotrwale stosujących kortykosteroidy podawane donosowo. W przypadku stwierdzenia opóźnienia tempa wzrostu należy zrewidować leczenie pod kątem możliwości zmniejszenia dawki kortykosteroidu podawanego donosowo do dawki najmniejszej, umożliwiającej utrzymanie skutecznej kontroli objawów. W wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów może wystąpić zaburzenie widzenia. Jeśli u pacjenta wystąpią objawy takie jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), które notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów. Ścisła kontrola jest zalecana u pacjentów, u których odnotowano zmianę widzenia albo w przeszłości rozpoznano podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, jaskrę i (lub) zaćmę. Jeśli istnieje jakikolwiek powód, aby przypuszczać, że u pacjenta występują zaburzenia czynności nadnerczy, należy zachować ostrożność, zmieniając leczenie steroidami podawanymi ogólnie na terapię preparatem. U pacjentów chorych na gruźlicę, z nieleczonym zakażeniem dowolnego rodzaju albo po niedawno przeprowadzonej operacji lub po niedawnym urazie nosa albo jamy ustnej należy określić potencjalne korzyści w stosunku do ryzyka, wynikającego z leczenia preparatem. Zakażenia przewodów nosowych należy leczyć, podając leki przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze; nie stanowią one jednak specjalnego przeciwwskazania do leczenia preparatem. Substancje pomocnicze. 1 dawka aerozolu (0,14 g) dostarcza 0,014 mg chlorku benzalkoniowego. Długotrwałe stosowanie może powodować obrzęk błony śluzowej nosa.

Ciąża i laktacja

Lek powinien być stosowany w okresie ciąży tylko w przypadku, gdy potencjalne korzyści uzasadniają potencjalne ryzyko dla płodu. Nie wiadomo, czy podawany donosowo chlorowodorek azelastyny i jego metabolity lub propionian flutykazonu i jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Dlatego lek można stosować w okresie karmienia piersią tylko wtedy, gdy możliwe korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla noworodka lub niemowlęcia.

Działania niepożądane

Bardzo często: krwawienie z nosa. Często: ból głowy, zaburzenia smaku (nieprzyjemny smak), nieprzyjemny zapach. Niezbyt często: uczucie dyskomfortu w jamie nosowej (w tym podrażnienie, pieczenie, swędzenie), kichanie, suchość jamy nosowej, kaszel, suchość w gardle, podrażnienie gardła. Rzadko: suchość w jamie ustnej. Bardzo rzadko: nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy lub języka i wysypka), skurcz oskrzeli, zawroty głowy, senność, jaskra, wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, zaćma, perforacja przegrody nosowej (zgłaszano przypadki perforacji przegrody nosowej po zastosowaniu kortykosteroidów podawanych donosowo), nadżerka błony śluzowej, nudności, wysypka, świąd, pokrzywka, uczucie zmęczenia (znużenie, wyczerpanie), osłabienie. Częstość nieznana: nieostre widzenie, owrzodzenie błony śluzowej nosa. Możliwe jest wystąpienie ogólnoustrojowych działań niektórych kortykosteroidów podawanych donosowo, zwłaszcza gdy stosowane są w dużych dawkach przez dłuższy okres. Istnieją doniesienia dotyczące opóźnienia wzrostu u dzieci przyjmujących kortykosteroidy podawane donosowo. Opóźnienie wzrostu możliwe jest również u młodzieży. W rzadkich przypadkach obserwowano wystąpienie osteoporozy, gdy glikokortykosteroidy były podawane donosowo przez długi czas.

Pozostałe informacje

Lek wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W pojedynczych przypadkach podczas stosowania leku mogą wystąpić uczucie zmęczenia, znużenie, wyczerpanie, zawroty głowy lub osłabienie, które mogą być również spowodowane przez samą chorobę. W takich przypadkach zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona. Alkohol również może nasilać to działanie.