Doxonex - baza leków

Wskazania

Leczenie objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH). Leczenie nadciśnienia tętniczego, jednak nie jako lek pierwszego rzutu (lek może być stosowany w skojarzeniu z tiazydowym lekiem moczopędnym, β-adrenolitykiem, antagonistą kanału wapniowego lub inhibitorem ACE).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na doksazosynę lub pochodne chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę, doksazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie. Łagodny rozrost gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłym zakażeniem dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego. Okres karmienia piersią (tylko dla wskazania: nadciśnienie tętnicze). Niedociśnienie tętnicze (tylko dla wskazania: łagodny rozrost gruczołu krokowego). Monoterapia doksazosyną u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej.

Dawkowanie

Doustnie. Łagodny rozrost gruczołu krokowego: początkowo 1 mg raz na dobę; dawkę można stopniowo zwiększać, co 1-2 tyg., do 2 mg raz na dobę, następnie do 4 mg raz na dobę i do maksymalnej dawki 8 mg raz na dobę (zazwyczaj zalecana dawka wynosi 2-4 mg raz na dobę). Nadciśnienie tętnicze: początkowo 1 mg.; po 1-2 tyg. dawkę można zwiększyć do 2 mg raz na dobę, następnie do 4 mg raz na dobę i do maksymalnej dawki 8 mg raz na dobę (u większości pacjentów, odpowiedź na leczenie występuje po zastosowaniu dawki do 4 mg raz na dobę). Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (doksazosyna nie jest usuwana podczas dializy). Sposób podania. Przyjmować w trakcie posiłku lub niezależnie od niego, popijając wodą. Tabletki można dzielić na połowy, wzdłuż linii podziału.

Skład

1 tabl. zawiera 2 mg lub 4 mg doksazosyny w postaci mezylanu. Lek zawiera laktozę.

Działanie

Selektywny i kompetycyjny antagonista postsynaptycznych receptorów α₁-adrenergicznych, o działaniu naczyniorozszerzającym. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi wynikające ze zmniejszenia oporu obwodowego. Nie powoduje odruchowej tachykardii, zwiększenia pojemności minutowej ani aktywności reninowej osocza, co jest tłumaczone zachowaniem presynaptycznej kontroli uwalniania noradrenaliny (brak wpływu na adrenergiczne receptory presynaptyczne α₂ oraz zmniejszenie obciążenia wstępnego serca). U pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH) powoduje poprawę wyników badań urodynamicznych i zmniejszenie dolegliwości. Działanie to spowodowane jest wybiórczym blokowaniem receptorów α₁-adrenergicznych zlokalizowanych w mięśniach gładkich gruczołu krokowego i szyi pęcherza moczowego. Rozkurcza mięśnie gładkie trójkąta pęcherza moczowego, zwieracza pęcherza moczowego i sterczowego odcinka cewki moczowej oraz mięśnie zrębu gruczołu krokowego, przez co zmniejsza dynamiczny komponent odpowiedzialny za utrudnienie odpływu moczu w BPH. Powoduje nasilenie apoptozy komórek nabłonkowych i mięśniowych zrębu gruczołu krokowego, co niezależnie od blokowania receptorów α₁ uważane jest za jeden z mechanizmów przyczyniających się do złagodzenia objawów i długotrwałych korzyści ze stosowania leku w BPH. Doksazosyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. W ok. 98% wiąże się z białkami osocza. Jest intensywnie metabolizowana (przede wszystkim na drodze O-demetylacji i hydroksylacji) i wydalana głównie z kałem, w postaci metabolitów. Średni T_0,5 wynosi 22 h.

Interakcje

Stosowanie doksazosyny z inhibitorami PDE-5 (m.in. syldenafil, tadalafil, wardenafil) może powodować objawowe niedociśnienie tętnicze; rozpoczęcie leczenia inhibitorami PDE-5 zaleca się dopiero po uzyskaniu stabilizacji hemodynamicznej pacjenta w terapii lekami α-adrenolitycznymi, zaleca się rozpoczynanie leczenia inhibitorami PDE-5 od możliwie najmniejszej dawki i zachowanie co najmniej 6-h przerwy od przyjęcia doksazosyny (nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania doksazosyny w postaci o przedłużonym uwalnianiu). Doksazosyna nasila działanie hipotensyjne innych leków α-adrenolitycznych i przeciwnadciśnieniowych. Nie ma wpływu na wiązanie z białkami osocza: digoksyny, warfaryny, fenytoiny, acenokumarolu i indometacyny. Nie zaobserwowano żadnych niepożądanych interakcji doksazosyny (postać konwencjonalna) z: tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, lekami β-adrenolitycznymi, NLPZ, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego ani doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi. Cymetydyna powoduje niewielki (10%) wzrost średniej wartości AUC doksazosyny oraz statystycznie nieistotne zmiany średniej wartości C_max i T_0,5 doksazosyny.

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia pacjentów z objawami rozrostu gruczołu krokowego należy wykluczyć nowotwór gruczołu krokowego. Ze względu na ryzyko niedociśnienia ortostatycznego zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia. Stosować ostrożnie u pacjentów z: obrzękiem płuc spowodowanym zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej; niewydolnością serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej; prawokomorową niewydolnością serca spowodowaną zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym; lewokomorową niewydolnością serca z niskim ciśnieniem napełniania; stwierdzoną niewydolnością wątroby (nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby); podczas leczenia skojarzonego z inhibitorami 5-fosfodiesterazy (ryzyko objawowego niedociśnienia tętniczego - patrz interakcje). W przypadku wystąpienia priapizmu pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej. Z uwagi na ryzyko wystąpienia śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (IFIS), przed zabiegiem usunięcia zaćmy należy poinformować okulistę o stosowaniu leku α-adrenolitycznego obecnie lub w przeszłości. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania doksazosyny u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy preparat uznaje się za "wolny od sodu".

Ciąża i laktacja

W ciąży stosować tylko wówczas, gdy potencjalne korzyści wynikające ze stosowania przeważają nad ryzykiem. Doksazosyna może kumulować się w mleku - stosowanie w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane (należy przerwać karmienie piersią, jeśli stosowanie doksazosyny jest konieczne).

Działania niepożądane

Często: zakażenie dróg oddechowych, zakażenie dróg moczowych, senność, zawroty głowy (także pochodzenia błędnikowego), ból głowy, kołatanie serca, tachykardia, hipotonia, hipotonia ortostatyczna, zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie błony śluzowej nosa, ból brzucha, niestrawność, suchość w ustach, nudności, świąd, ból pleców, ból mięśni, zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęki obwodowe. Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości, dna moczanowa, zwiększenie apetytu, anoreksja, pobudzenie, depresja, niepokój, bezsenność, nerwowość, zaburzenia mózgowo-naczyniowe, zmniejszone czucie, omdlenia, drżenie, szum w uszach, dusznica bolesna, zawał serca, krwawienie z nosa, zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, zaburzona aktywność enzymów wątrobowych, wysypka, ból stawów, dyzuria, odczuwanie zwiększonej potrzeby oddawania moczu, krwiomocz, impotencja, ból, obrzęk twarzy, zwiększenie masy ciała. Rzadko: skurcze mięśni, osłabienie mięśni, wielomocz. Bardzo rzadko: leukopenia, małopłytkowość, ortostatyczne zawroty głowy, parestezje, niewyraźne widzenie, bradykardia, arytmia, uderzenia gorąca, skurcz oskrzeli, zastój żółci, zapalenie wątroby, żółtaczka, pokrzywka, łysienie, plamica, częstomocz, zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy, ginekomastia, priapizm, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie. Częstość nieznana: śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS), wsteczna ejakulacja.

Pozostałe informacje

Lek może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszcza na początku leczenia.