Tribux - baza leków

Wskazania

Zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, określane jako zespół jelita drażliwego. Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego oraz dróg żółciowych: biegunka, zaparcia, bóle brzucha, stany skurczowe jelit.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli. Zespół jelita drażliwego: 100 mg 3 razy na dobę, przed posiłkiem. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę w dawkach podzielonych. Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego oraz dróg żółciowych: biegunka, zaparcia - 200 mg 1-2 razy ma dobę, przed posiłkiem; bóle brzucha, stany skurczowe jelit - 100 mg 3 razy na dobę, przed posiłkiem. W wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę w dawkach podzielonych. Dzieci >12 lat: dawka nie wyższa niż 6 mg/kg mc./dobę. Sposób podania. Tabletki należy połykać, popijając szklanką przegotowanej wody. Tabletkę forte można podzielić na równe dawki.

Skład

1 tabl. zawiera 100 mg lub 200 mg maleinianu trimebutyny; tabletki zawierają laktozę jednowodną.

Działanie

Syntetyczny agonista obwodowych receptorów opioidowych mi, delta, kappa. Mechanizm działania polega na bezpośrednim oddziaływaniu na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i regulacji zaburzeń czynności motorycznej bez wpływu na OUN. W odróżnieniu od pozostałych opioidów nie wykazuje selektywności w stosunku do żadnego z 3 typów receptorów opioidowych, dzięki czemu charakteryzuje się zarówno działaniem pobudzającym, jak i hamującym na perystaltykę przewodu pokarmowego. Normalizacja czynności motorycznej rozpoczyna się już po 30 min po podaniu leku. Po podaniu doustnym niemal całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga w ciągu 30 min po podaniu. Lek metabolizowany jest w wątrobie, wydalany z moczem w postaci metabolitów. Z białkami osocza wiąże się w ok. 5%.

Interakcje

Zotepina może zwiększać działanie antycholinergiczne trimebutyny. Trimebutyna przedłuża i nasila działanie d-tubokuraryny. Trimebutyna osłabia działanie cyzaprydu. Jednoczesne stosowanie trimebutyny i prokainamidu może nasilać hamujący wpływ nerwu błędnego na przewodnictwo w mięśniu sercowym, co może objawiać się nadmiernym przyspieszeniem rytmu serca. Jednoczesne stosowanie trimebutyny i leków działających na kanały wapniowe (np. antagoniści kanałów wapniowych, kaptopryl, rezerpina, midazolam) zmniejsza dokomórkowy napływ jonów wapniowych, co może prowadzić do hamowania skurczu mięśni gładkich jelit.

Środki ostrożności

Nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku <12 lat. Ze względu na zawartość laktozy, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża i laktacja

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania w okresie ciąży. Nie zaleca się stosowania leku w I trymestrze ciąży. Nie przewiduje się wystąpienia szkodliwego działania na organizm matki lub dziecka, jednak zastosowanie trimebutyny w czasie II lub III trymestru ciąży należy rozważyć jedynie w razie konieczności. W czasie leczenia trimebutyną można karmić piersią.

Działania niepożądane

Często: senność, ospałość, uczucie zmęczenie, zawroty głowy, uczucie ciepła lub zimna, ból głowy, apatia, suchość w jamie ustnej, zaburzenia smaku, biegunka, niestrawność, bóle nadbrzusza, odrętwienie ust, nudności, wymioty, zaparcia, uczucie pragnienia. Niezbyt często: wysypka. Rzadko: zaburzenia rytmu serca, zaburzenia czynności wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT). Bardzo rzadko: niepokój, osłabienie słuchu, zapalenie wątroby, świąd, pokrzywka, zaczerwienienie skóry, pęcherze, grudki, wysięk, rumień wielopostaciowy, zatrzymanie moczu, zaburzenia menstruacji, bolesne powiększenie piersi u kobiet, ginekomastia u mężczyzn, ból piersi.

Pozostałe informacje

Lek stosowany zgodnie z zaleconym dawkowaniem nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.