Injectio Glucosi 5% et Natrii chlorati 0,9% 2:1 Baxter - baza leków

Wskazania

Odwodnienie hiper- i izotoniczne. Utrata płynów zawierających elektrolity. Stany hipowolemii, jako środek krótkotrwale zwiększający objętość krwi krążącej. W żywieniu pozajelitowym, szczególnie u najmłodszych dzieci, jako płyn częściowo pokrywający dobowe zapotrzebowanie na wodę, kalorie i elektrolity. Jako rozpuszczalnik niektórych leków podawanych dożylnie, np. związków potasu, magnezu, jeśli występuje zgodność fizyczna i chemiczna.

Przeciwwskazania

Przewodnienie, hipokaliemia, hipernatremia, hiperchloremia, odwodnienie hipotoniczne.

Dawkowanie

Dożylnie we wlewie kroplowym w zależności od stopnia i rodzaju odwodnienia oraz stężenia elektrolitów we krwi. Zwykle 500-3000 ml/dobę. Nie przekraczać szybkości wlewu 10 ml/min.

Skład

100 ml płynu zawiera 3,33 g glukozy i 300 mg chlorku sodu.

Działanie

Roztwór izotoniczny w stosunku do krwi. Oprócz glukozy - łatwo dostępnego źródła energii, dostarcza jonów sodu i chloru, które utrzymują prawidłowe stężenie osmolarne osocza i płynu pozakomórkowego. Jest często stosowany w pediatrii ze względu na izoosmolarności z osoczem i małą zawartość sodu. 100 ml preparatu dostarcza 13,2 kcal oraz po 5,13 mmol jonów sodu i chloru. Osmolarność wynosi 288 mOsmol/l.

Interakcje

Można podawać z lekami nie wykazującymi niezgodności fizycznych ani chemicznych. W przypadku domieszek leków należy zwracać uwagę na pH oraz zawartość jonów sodu i chloru. Ryzyko wystąpienia nadmiaru sodu może nasilać się, jeśli jednocześnie podaje się leki zatrzymujące sód (leki z grupy NLPZ, leki blokujące receptory α-adrenergiczne oraz karbenoksolon). Nie podawać jednocześnie z: aminofiliną, barbituranami, erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, sulfonamidami, witaminą B₁₂, tetracyklinami, cefalotyną, amfoterycyną. U pacjentów leczonych jednocześnie glikozydami naparstnicy może dojść do zatrucia naparstnicą.

Środki ostrożności

Ostrożnie stosować w hiponatremii, chorobach serca, niewydolności krążenia, niewydolności nerek, obrzękach, nadciśnieniu. W stanach pourazowych, pooperacyjnych i innych, w których występuje zaburzenie metabolizmu glukozy, preparat należy stosować tylko kontrolując stężenie glukozy we krwi. Podczas podawania płynu należy kontrolować parametry gospodarki wodno-elektrolitowej oraz glikemię.

Ciąża i laktacja

U kobiet w ciąży roztwory glukozy należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość wystąpienia hiperglikemii, hiperinsulinemii i kwasicy u płodu, a następnie hipoglikemii i żółtaczki u noworodka.

Działania niepożądane

Przewodnienie. Hiponatremia. Hipernatremia, która może spowodować odwodnienie, a nawet śpiączkę. Hiperchloremia. Zbyt szybkie podanie może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk płuc i obrzęki obwodowe. Podawany jako jedyny płyn może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych. Może wystąpić podrażnienie żył oraz zakrzepowe zapalenie żył w miejscu wkłucia. Zgłaszano także reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość, gorączkę i dreszcze.