Paracetamol Aflofarm - baza leków

Wskazania

Krótkotrwałe leczenie bólu o małym i umiarkowanym nasileniu np.: bóle głowy, bóle mięśniowe, bóle kostno-stawowe, bóle miesiączkowe, bóle zębów, bóle po zabiegach stomatologicznych i chirurgicznych. Gorączka np. w przebiegu przeziębienia lub grypy.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Wirusowe zapalenie wątroby. Choroba alkoholowa. Dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: jednorazowo 1-2 tabl. (500-1000 mg paracetamolu). W razie potrzeby dawkę można powtarzać co 4-6 h, nie częściej niż 4 razy na dobę. Zwykle stosuje się 1 tabl. (500 mg paracetamolu) 4 razy na dobę, co 4-6 h. Nie stosować więcej niż 8 tabl. na dobę (4 g paracetamolu). Dzieci w wieku 6-12 lat: jednorazowo 1/2 tabl. (250 paracetamolu). Dawkę można powtarzać co 4-6 h, nie częściej niż 4 razy na dobę. Nie stosować więcej niż 4 tabl. na dobę (2 g paracetamolu). Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni, gorączka występuje przez czas dłuższy niż 3 dni, a objawy przeziębienia dłużej niż 2 dni albo ulegają nasileniu lub pojawiają się inne objawy, należy przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Skład

1 tabl. zawiera 500 mg paracetamolu.

Działanie

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe oraz niewielką aktywność przeciwzapalną. Jest aktywnym metabolitem fenacetyny o znacznie mniejszej toksyczności. Paracetamol poprzez hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, hamuje syntezę prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Skutkiem tego działania jest zmniejszenie wrażliwości na działanie takich mediatorów jak kininy i serotonina, co powoduje podwyższenie progu bólowego. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu odpowiedzialne jest za działanie przeciwgorączkowe paracetamolu. Paracetamol nie wpływa na agregację płytek krwi. Paracetamol szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. C_max w surowicy osiągane jest w ciągu 0,5-2 h od podania. Wiąże się z białkami krwi w 25-50%. Paracetamol jest metabolizowany głównie w wątrobie. T_0,5 paracetamolu wynosi 2-4 h. Wydalany jest głównie z moczem. Około 5 % podanej dawki wydalone zostaje w postaci nie zmienionej.

Interakcje

Metokroplamid przyspiesza wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego. Leki opóźniające opróżnianie żołądka (np. propentelina) mogą opóźniać wchłanianie paracetamolu. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, tj. niektóre leki nasenne lub leki przeciwpadaczkowe np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, jak również rifampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Paracetamol może nasilać toksyczne działanie zydowudyny (AZT) na szpik kostny. Paracetamol nasila działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny i indandionu. Długotrwałe stosowanie paracetamolu jednocześnie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek, raka nerki lub pęcherza moczowego. Stosowanie paracetamolu jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 2 tyg. po zakończeniu leczenia tymi lekami, może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Spożywanie alkoholu podczas leczenia paracetamolem prowadzi do powstania toksycznego metabolitu, wywołującego martwicę komórek wątrobowych, co w następstwie może doprowadzić do niewydolności wątroby.

Środki ostrożności

Preparat zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania przed zastosowaniem należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. W trakcie stosowania preparatu nie należy pić alkoholu z powodu ryzyka wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie spożywających alkohol. Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy (mniej niż 5 % pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy wykazuje również objawy nadwrażliwości na paracetamol), u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. Paracetamol może powodować hemolizę u osób z niedoborem G-6-PD.

Ciąża i laktacja

Paracetamol może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią w razie zdecydowanej konieczności. Należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną z zalecanych dawek przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej. Paracetamol przenika przez łożysko. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że lek nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów lub noworodków. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Paracetamol przenika do mleka w małych ilościach. Z dostępnych danych wynika, że karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem do zastosowania paracetamolu.

Działania niepożądane

Rzadko: świąd, pokrzywka, wysypka i rumień, obrzęk naczynioruchowy, duszność, pocenie się, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, aż do objawów wstrząsu, napad astmy oskrzelowej, nudności, wymioty, objawy uszkodzenia wątroby. Bardzo rzadko: granulocytopenia, agranulocytoza, małopłytkowość, methemoglobinemia, kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek.

Pozostałe informacje

Paracetamol może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych tj. oznaczenie glukozy w surowicy krwi metodą oksydaza/peroksydaza, oznaczanie kwasu 5-hydroksyindoilooctowego (5-HIAA) z odczynnikiem nitrozonaftolowym, wyniki testu z benitromidem oraz oznaczanie stężenia kwasu moczowego w surowicy – reakcja z kwasem fosforowolframowym. Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.