Memocept - baza leków

Wskazania

Leczenie objawowe łagodnej do umiarkowanie ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na chlorowodorek donepezylu, pochodne piperydyny lub inne składniki preparatu.

Dawkowanie

Doustnie, raz na dobę, wieczorem, tuż przed snem. Dawka początkowa: 5 mg na dobę, przez co najmniej 1 miesiąc, co pozwoli na kliniczną ocenę skuteczności leczenia i uzyskanie stanu równowagi stężenia chlorowodorku donepezylu. Po ocenie klinicznej dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. U pacjentów z niewydolnością nerek nie jest konieczna zmiana dawkowania. U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby zwiększanie dawki powinno odbywać się zgodnie z indywidualną tolerancją pacjenta. Leczenie donepezylem można podejmować tylko w przypadkach, gdy możliwa jest regularna kontrola przyjmowania leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące należy prowadzić tak długo, jak długo stwierdza się korzystne działanie preparatu; niezbędna jest regularna ocena kliniczna działania leku. Odstawienie leku powinno się rozważyć, gdy nie stwierdza się już działania leczniczego.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 5 mg lub 10 mg chlorowodorku donepezylu.

Działanie

Swoisty i odwracalny inhibitor acetylocholinoesterazy - głównego enzymu rozkładającego acetylocholinę w mózgu. U pacjentów z chorobą Alzheimera lek podany w pojedynczych dawkach 5 mg lub 10 mg na dobę hamuje aktywność esterazy acetylocholinowej odpowiednio o 63,6% i 77,3%. Nie badano zdolności donepezylu do zmiany przebiegu leżących u podłoża choroby zmian neuropatologicznych. 6-miesięczne badanie kliniczne prowadzone wśród pacjentów z chorobą Alzheimera, oceniające zdolności poznawcze, funkcjonowanie w życiu społecznym i rodzinnym oraz możliwości samodzielnego funkcjonowania, potwierdziło skuteczność kliniczną donepezylu. Maksymalne stężenie leku we krwi występuje 3-4 h po podaniu doustnym. Końcowy T_0,5 wynosi ok. 70 h. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Donepezyl wiąże się z białkami osocza w 95%. Metabolizowany jest z udziałem cytochromu P-450. Wydalany głównie z moczem, zarówno w postaci niezmienionej, jak i w postaci metabolitów.

Interakcje

Donepezyl oraz żaden z jego metabolitów nie hamuje metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny i digoksyny. Digoksyna i cymetydyna nie zmieniają metabolizmu donepezylu. Ketokonazol i chinidyna (inhibitory odpowiednio CYP3A4 i CYP2D6) hamują metabolizm donepezylu, zwiększając stężenie leku we krwi - w badaniu u zdrowych ochotników po podaniu ketokonazolu nastąpiło zwiększenie o ok. 30% stężenia donepezylu. Również inne inhibitory CYP3A4 (np. itrakonazol i erytromycyna) i inhibitory CYP2D6 (np. fluoksetyna) mogą hamować metabolizm donepezylu. Leki pobudzające izoenzymy, np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina oraz alkohol mogą zmniejszać stężenie donepezylu we krwi. Donepezyl ma możliwość interferowania z lekami o aktywności antycholinergicznej. Występuje również możliwość działania synergistycznego w przypadku jednoczesnego stosowania leków, takich jak sukcynylocholina, inne leki blokujące płytkę nerwowo-mięśniową lub agoniści cholinergiczni lub leki β-adrenolityczne, które wywierają wpływ na przewodnictwo w sercu.

Środki ostrożności

Preparatu nie zaleca się stosować u dzieci i młodzieży. Ostrożnie stosować u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie. Donepezyl może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny podczas znieczulenia. Donepezyl może wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca (np.bradykardia), co ma znaczenie u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodzenia, tj. blok zatorowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy. Donepezyl jako cholinomimetyk może hamować odpływ moczu z pęcherza czy nasilać lub powodować objawy pozapiramidowe. Brak danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Stosowanie donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi typami otępienia lub innymi rodzajami zaburzeń pamięci (np. zaburzeniami poznawczymi związanymi z wiekiem) nie zostało zbadane. Nie stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża i laktacja

Preparatu nie powinno się stosować w ciąży, chyba że jest to bezwzglednie konieczne oraz nie powinno się stosować przy karmieniu piersią.

Działania niepożądane

Bardzo często: biegunka, nudności; bóle głowy. Często: przeziębienie; anoreksja; omamy, pobudzenie, agresywne zachowanie; omdlenia, zawroty głowy, bezsenność; wymioty, zaburzenia brzuszne; wysypka, świąd; skurcze mięśni; nietrzymanie moczu; zmęczenie, ból; wypadki. Niezbyt często: drgawki; bradykardia; krwotok żołądkowo-jelitowy, wrzody żołądka i dwunastnicy; niewielkie zwiększenie aktywności mięśniowej kinazy kreatynowej. Rzadko: objawy pozapiramidowe; blok zatorowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy; zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby. U pacjentów badanych w kierunku omdleń i napadów drgawkowych należy rozważyć możliwość wystąpienia bloku serca lub zahamowania zatokowego. Omamy, pobudzenie oraz zachowanie agresywne ustępowały po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu leczenia.

Pozostałe informacje

Preparat odstawić przy wystąpieniu niewyjaśnionych zaburzeń wątroby. Monitorować w kierunku objawów choroby wrzodowej pacjentów o zwiększonym ryzyku choroby wrzodowej np. pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujący jednocześnie NLPZ. Otępienie oraz działania niepożądane tj. uczucie zmęczenia, zawroty głowy i skurcze mięśni (zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki) mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.