Luveris 75 - baza leków

Wskazania

W połączeniu z preparatem hormonu folikulotropowego (FSH) w celu pobudzenia rozwoju pęcherzyka jajnikowego u dorosłych kobiet z ciężkim niedoborem LH i FSH.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Guzy podwzgórza i przysadki mózgowej. Powiększenie jajników lub torbiel jajnika niezwiązane z zespołem policystycznych jajników i o nieznanej etiologii. Krwotoki z dróg rodnych o nieustalonej przyczynie. Nowotwory jajnika, macicy lub sutka. Nie podawać w następujących sytuacjach uniemożliwiających prawidłową ciążę: pierwotna niewydolność jajników, wady rozwojowe narządów płciowych uniemożliwiające zajście w ciążę, mięśniaki macicy uniemożliwiające zajście w ciążę.

Dawkowanie

Podskórnie. Dorośli. Leczenie preparatem powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza doświadczonego w leczeniu niepłodności. Dawki należy dobierać indywidualnie, w zależności od odpowiedzi klinicznej. Preparat powinien być podawany jako cykl codziennych wstrzyknięć. Ponieważ pacjentki nie miesiączkują i mają niskie stężenia endogennych estrogenów, leczenie można rozpoczynać w dowolnym czasie. Leczenie należy rozpocząć od dawki 75 j.m. na dobę jednocześnie z 75-150 j.m. FSH na dobę. Dawkę FSH można zwiększać o 37,5 j.m. lub 75 j.m. co 7-14 dni; czas stymulacji można wydłużyć w każdym cyklu do 5 tyg. Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi, w ciągu 24-48 h po ostatnim podaniu leków należy jednorazowo wstrzyknąć 250 µg rekombinowanej ludzkiej gonadotropiny łożyskowej alfa (r-hCG) lub 5 000 j.m. do 10 000 j.m. hCG. W dniu podania hCG, a także w dniu następnym zalecane jest odbycie stosunku płciowego lub można przeprowadzić zapłodnienie wewnątrzmaciczne lub inną procedurę wspomaganego rozrodu na podstawie dokonanej przez lekarza oceny danego przypadku klinicznego. Wspomaganie fazy lutealnej powinno być brane pod uwagę w przypadku braku substancji pobudzających luteinizację (LH/hCG) po owulacji, co może prowadzić do przedwczesnej niedomogi ciałka żółtego. Jeżeli uzyskano nadmierną odpowiedź, leczenie oraz ewentualne podanie hormonu hCG powinno być wstrzymane; w następnym cyklu zaleca się zmniejszenie dawki FSH w porównaniu z cyklem poprzednim. Szczególne grupy pacjentów. Nie określono bezpieczeństwa stosowania, skuteczności i farmakokinetyki preparatu u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. Stosowanie leku u pacjentek w podeszłym wieku nie jest właściwe (nie określono bezpieczeństwa i skuteczności). Stosowanie leku u dzieci i młodzieży nie jest właściwe. Sposób podania. Podskórnie. Pierwsze wstrzyknięcie powinno być wykonane pod bezpośrednim nadzorem lekarza. Samodzielne wstrzykiwanie preparatu może być wykonywane wyłącznie przez pacjentki silnie zmotywowane, odpowiednio przeszkolone i mające łatwy dostęp do wykwalifikowanej pomocy medycznej.

Skład

1 fiolka zawiera 75 j.m. lutropiny alfa - rekombinowanego ludzkiego hormonu luteinizującego (r-hLH) wytwarzany przez genetycznie zmodyfikowane komórki jajnika chomika chińskiego (CHO) metodą rekombinowania DNA.

Działanie

Rekombinowany ludzki hormon luteizujący (r-hLH) otrzymywany metodą inżynierii genetycznej. Hormon luteinizujący (LH) i hormon folikulotropowy (FSH) są wydzielane przez przedni płat przysadki mózgowej w odpowiedzi na działanie hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH) i odgrywają rolę uzupełniającą w rozwoju pęcherzyka i owulacji. LH pobudza wydzielanie androgenów w komórkach osłonki pęcherzyka Graafa, które są przekazywane do komórek warstwy ziarnistej w celu przekształcenia w estradiol (E2) przez aromatazę. FSH pobudza rozwój pęcherzyków jajnikowych w komórkach warstwy ziarnistej, natomiast działanie LH odgrywa rolę w rozwoju pęcherzyka jajnikowego, steroidogenezie i dojrzewaniu. Główne działanie wynikające z podania r-hLH to zależne od dawki zwiększenie wydzielania E2, które nasila wpływ podania FSH na wzrost pęcherzyka jajnikowego. W badaniu klinicznym, w przypadku pacjentek z hipogonadyzmem hipogonadotropowym i stężeniem endogennego LH w surowicy krwi poniżej 1,2 j.m./l ustalano odpowiednią dawkę r-hLH. Zastosowanie dawki 75 j.m. r-hLH na dobę (w połączeniu ze 150 j.m. r-hFSH) spowodowało odpowiedni rozwój pęcherzyka jajnikowego i odpowiednią ilość wytwarzanego estrogenu. Zastosowanie dawki 25 j.m. r-hLH na dobę (w połączeniu ze 150 j.m. r-hFSH) dało niewystarczający rozwój pęcherzyka jajnikowego. Profil farmakokinetyczny lutropiny alfa jest podobny do profilu endogennego LH. Nie ma farmakokinetycznych interakcji z folitropiną alfa, gdy są podawane jednocześnie. Po podaniu dożylnym lutropina alfa szybko ulega dystrybucji. Okres półtrwania w fazie początkowej wynosi ok. 1 h, i jest wydalana z organizmu z okresem półtrwania dla fazy końcowej wynoszącym ok. 9-11 h. Objętość dystrybucji w stanie równowagi mieści się w zakresie 5–14 l. Lutropina alfa wykazuje farmakokinetykę liniową, co stwierdzono na podstawie wartości pola pod krzywą (AUC), które są wprost proporcjonalne do podanej dawki. Bezwzględna biodostępność leku po podaniu podskórnym wynosi 56%, a pozorny okres półtrwania dla fazy końcowej mieści się w zakresie 8-21 h. Proporcjonalność dawki po podaniu podskórnym wykazano do dawki 450 j.m. Farmakokinetyka lutropiny alfa po podaniu jednorazowym i wielokrotnym preparatu jest porównywalna, a stopień kumulacji lutropiny alfa jest minimalny. Całkowity klirens wynosi około 1,8 l/h, a mniej niż 5% dawki jest wydalane z moczem.

Interakcje

Nie podawać preparatu w mieszaninie z innymi lekami w tym samym wstrzyknięciu, z wyjątkiem folitropiny alfa.

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia należy przeanalizować przyczyny niepłodności pary oraz ocenić ewentualne przeciwwskazania do zajścia w ciążę. W szczególności należy przeprowadzić badanie pacjentek w kierunku niedoczynności tarczycy, niedoboru hormonów kory nadnerczy, hiperprolaktynemii i zastosować odpowiednie leczenie. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów chorych na porfirię lub, u których stwierdzono porfirię w wywiadzie rodzinnym (nasilenie porfirii lub wystąpienie pierwszych jej objawów może być wskazaniem do przerwania leczenia) oraz u kobiet niedawno lub obecnie przechodzących chorobę zakrzepowo-zatorową lub z rozpoznanymi czynnikami ryzyka zdarzeń zakrzepowo-zatorowych. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawki preparatu, schematu podawania i uważne monitorowanie leczenia zmniejsza ryzyko nadmiernej stymulacji jajników. U kobiet z nadmierną reakcją jajników na leczenie nie powinno się stosować hCG w celu wywołania owulacji - pacjentce należy zalecić abstynencję seksualną lub stosowanie mechanicznych środków antykoncepcyjnych przez co najmniej 4 dni. Ponieważ zespół nadmiernej stymulacji jajników (OHSS) może rozwijać się szybko (od 24 h do kilku dni) do ciężkiego stanu klinicznego, pacjentka powinna pozostawać pod obserwacją przez co najmniej 2 tyg. po podaniu hCG. W przypadku stwierdzenia ciężkiego OHSS podawanie folitropiny alfa należy przerwać, hospitalizować pacjentkę i wdrożyć odpowiednie leczenie OHSS. Po leczeniu innymi gonadotropinami zgłoszono skręcenia jajnika. Może ono być związane z innymi czynnikami ryzyka, takimi jak zespół OHSS, wcześniejsza operacja jamy brzusznej, skręcenie jajnika w przeszłości, występowanie w przeszłości lub obecnie torbieli jajnika i zespół jajników policystycznych. Uszkodzenie jajnika w wyniku zmniejszonego dopływu krwi można zmniejszyć poprzez wcześniejsze wykrycie i natychmiastowe usunięcie skręcenia. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

Ciąża i laktacja

Brak wskazań do stosowania preparatu w czasie ciąży. Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Często: ból głowy, ból brzucha, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, nudności, wymioty, biegunka, łagodny lub umiarkowany zespół OHSS (łącznie z towarzyszącymi objawami), torbiel jajnika, ból piersi, ból w podbrzuszu, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. ból, zaczerwienienie, krwiak, obrzęk i/lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia). Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości o nasileniu od łagodnego do ciężkiego, w tym reakcje anafilaktyczne i wstrząs, incydenty zakrzepowo-zatorowe zwykle związane z ciężkim zespołem OHSS. Może także wystąpić skręt jajnika i krwiak otrzewnej. U pacjentek poddawanych indukcji owulacji istnieje większe ryzyko wystąpienia ciąży mnogiej jak również utraty ciąży (w wyniku poronienia lub niedonoszenia) w porównaniu z częstością po naturalnym zapłodnieniu. Może również wystąpić ciąża pozamaciczna, zwłaszcza u kobiet z chorobą jajowodów w wywiadzie. Częstość występowania wad wrodzonych po zastosowaniu technologii wspomagania rozrodu może być nieco większa niż po zapłodnieniu naturalnym. Odnotowano przypadki wystąpienia nowotworów jajników i innych narządów układu rozrodczego (łagodnych i złośliwych) u kobiet poddanych złożonym schematom leczenia w celu leczenia niepłodności; nie udowodniono, czy leczenie gonadotropinami zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów u kobiet niepłodnych.

Pozostałe informacje

Należy regularnie monitorować reakcję jajników na leczenie poprzez badanie ultrasonograficznie jajników oraz oznaczanie stężenia estradiolu we krwi. Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.