Osteogel - baza leków

Wskazania

Stany niedoboru wapnia i magnezu, m.in. w okresie intensywnego wzrostu, w ciąży i okresie laktacji. Wspomagająco w osteoporozie, osteomalacji, zaburzeniach wchłaniania wapnia, niedoczynności przytarczyc, tężyczce, podczas długotrwałego unieruchomienia oraz gojenia złamań kości.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na wapń lub magnez. Kamica nerkowa wapniowa, szpiczak mnogi, sarkoidoza, hiperwitaminoza D, hiperkalcemia, ciężka hiperkalciuria, hipermagnezemia, ciężka niewydolność nerek. Ostrożnie stosować u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, miastenią oraz leczonych preparatami naparstnicy.

Dawkowanie

Dorośli i młodzież doustnie zazwyczaj 1 płaska łyżeczka (5 ml) dziennie w jednej lub kilku dawkach; w dużych niedoborach wapnia 1,5-2 łyżeczki dziennie. Preparat zaleca się przyjmować przed posiłkiem.

Skład

1 płaska łyżeczka (5 ml) zawiesiny zawiera 800 mg Ca²⁺ (w postaci węglanu) oraz 117 mg Mg²⁺ (w postaci siarczanu i węglanu).

Działanie

Preparat wapniowo-magnezowy uzupełniający niedobory obu pierwiastków w organizmie. Wpływa na prawidłowy rozwój układu kostnego, procesy przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, krzepnięcie krwi, odporność immunologiczną.

Interakcje

Zmniejsza wchłanianie tetracyklin, bisfosfonianów, związków żelaza i fluoru oraz doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych warfaryny (należy zachować 3-godzinną przerwę między podawaniem tych leków i preparatu). Witamina D zwiększa wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego (ryzyko hiperkalcemii), natomiast fosforany i leki alkalizujące zmniejszają wchłanianie wapnia. Wapń nasila działanie i toksyczność digoksyny oraz strofantyny (zaburzenia rytmu serca). Z moczopędnymi lekami tiazydowymi nasila się ryzyko hiperkalcemii. Duże dawki wapnia i witaminy D mogą zaburzać działanie werapamilu i innych antagonistów wapnia. Alkohol zmniejsza biodostępność wapnia i nasila jego utratę z moczem.

Działania niepożądane

Mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (zaparcia, biegunka).

Pozostałe informacje

Długotrwałe leczenie, zwłaszcza w skojarzeniu z witaminą D lub lekami tiazydowymi, oraz stosowanie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek wymaga kontroli stężenia wapnia we krwi i moczu. Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem kamicy nerkowej powinni podczas leczenia pić dużo płynów.