Nicerin - baza leków

Wskazania

Łagodne oraz umiarkowane otępienie.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne ergotaminy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka bradykardia. Niedociśnienie tętnicze lub niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie. Świeży zawał mięśnia sercowego. Krwotok. Jednoczesne stosowanie leków α- i β-mimetycznych.

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę ustala się indywidualnie, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Nicergolinę stosuje się w dawkach od 10 mg do 60 mg na dobę. Preparat należy podawać w 2 dawkach: podczas śniadania i obiadu. Zalecane jest długotrwałe podawanie leku, jednak po 6 miesiącach należy rozważyć konieczność dalszej terapii. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny ≥2 mg/dl) dawkę należy zmniejszyć. Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Sposób podania. Tabl. powl. należy połykać w całości, popijając wodą podczas śniadania i obiadu. Tabl. nie należy rozgryzać.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 10 mg nicergoliny. Preparat zawiera laktozę jednowodną.

Działanie

Nicergolina jest pochodną ergoliny, której struktura naturalnie występuje w alkaloidach sporyszu. Nicergolina poprawia warunki metaboliczno-hemodynamiczne w mózgu. Posiada też właściwości przeciwdziałające agregacji płytek krwi oraz korzystnie zmienia właściwości hemoreologiczne. Po podaniu doustnym nicergolina szybko się wchłania. Eliminacja w postaci metabolitów odbywa się głównie z moczem, a w niewielkich tylko ilościach z kałem.

Interakcje

Zachować ostrożność w przypadku stosowania: leków przeciwnadciśnieniowych (lek może nasilać ich działanie); leków przeciwagregacyjnych (w tym: kwasu acetylosalicylowego) i przeciwzakrzepowych, ponieważ nicergolina zwiększa działanietych leków na hemostazę, zatem okres krwawienia może być wydłużony; leków wpływających na metabolizm kwasu moczowego (może zmieniać metabolizm i eliminację kwasu moczowego); leków sympatykomimetycznych (alfa i beta): dzięki właściwości blokowania receptorów α-adrenergicznych, nicergolina może znosić działanie skurczowe leków sympatykomimetycznych na naczynia. Nicergolina jest metabolizowana przez cytochrom P450 2D6, nie można wykluczyć interakcji z lekami ulegającymi temu samemu procesowi, takimi jak: leki przeciwarytmiczne, leki blokujące receptory β-adrenergiczne czy trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Nicergolina może zwiększać działanie nasercowe (hamujące czynność serca) leków blokujących receptory β-adrenergiczne. Alkohol może nasilać działania niepożądane nicergoliny dotyczące układu nerwowego. Nicergolina może nasilić bezobjawowy wzrost stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi.

Środki ostrożności

W badaniach z zastosowaniem nicergoliny w dawce pojedynczej lub w dawkach wielokrotnych wykazano, że nicergolina może obniżać skurczowe ciśnienie tętnicze krwi, a także - w znacznie mniejszym stopniu - rozkurczowe ciśnienie tętnicze krwi upacjentów z prawidłowymi i podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. Efekt hipotensyjny może być zmienny, ponieważ w innych badaniach nie wykazano zmian skurczowego ani rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. Zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków sympatykomimetycznych będących agonistami receptorów adrenergicznych (α i β) u pacjentów otrzymujących nicergolinę. Nicergolinę należy stosować ostrożnie u pacjentów ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego we krwi, dną moczanową w wywiadzie i u pacjentów leczonych lekami wpływającymi na metabolizm i wydalanie kwasu moczowego. Reakcje włóknienia (np. płuc, serca, zastawek serca i zaotrzewnowe) były związane ze stosowaniem alkaloidów sporyszu, wykazujących działanie agonistyczne w stosunku do receptora serotoninowego 5HT 2β. W związku z przyjęciem alkaloidów sporyszu i jego pochodnych, zgłaszano objawy zatrucia alkaloidami sporyszu (z występowaniem nudności, wymiotów, biegunki, bólu brzucha i zwężeniem naczyń obwodowych). Lekarze przepisujący preparaty z tej grupy, powinni być świadomi objawów przedmiotowych i podmiotowych wynikających z przedawkowania ergotaminy. Ze względu na zawartość laktozy jednowodnej, leku nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Ciąża i laktacja

Nie prowadzono badań u kobiet w ciąży. Ze względu na zarejestrowane wskazania do stosowania mało prawdopodobne jest, aby nicergolina znalazła zastosowanie u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W czasie ciąży nicergolinę należy stosować wyłącznie wtedy, gdy potencjalne korzyści dla pacjentki uzasadniają możliwe ryzyko dla płodu. Nie wiadomo, czy nicergolina przenika do mleka ludzkiego, nie zaleca się stosowania nicergoliny w okresie karmienia piersią. W badaniu przeprowadzonym u szczurów nicergolina nie wpływała na płodność.

Działania niepożądane

Często: dyskomfort w obrębie jamy brzusznej. Niezbyt często: pobudzenie, stan splątania, bezsenność, senność, zawroty głowy, ból głowy, niedociśnienie tętnicze, zaczerwienienie skóry twarzy, zaparcia, biegunka, nudności, świąd, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Częstość nieznana: uczucie gorąca, wysypka, włóknienie.

Pozostałe informacje

Nie przeprowadzono badań nad wpływem preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy lub senność.