Coaxil - baza leków

Wskazania

Leczenie zespołów depresyjnych.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Dzieci poniżej 15 lat.

Dawkowanie

Doustnie: 1 tabl. 3 razy na dobę (rano, w środku dnia i wieczorem) przed posiłkami. Należy unikać nagłego przerwania leczenia; dawkowanie należy stopniowo zmniejszać w ciągu 7 do 14 dni w celu zmniejszenia ryzyka reakcji z odstawienia. Szczególne grupy pacjentów. Ustalono skuteczność i bezpieczeństwo stosowania tianeptyny u pacjentów z depresją w podeszłym wieku (≥65 lat). Nie wymaga się dostosowania dawki w zależności od wieku. U wątłych, szczupłych pacjentów w podeszłym wieku (o mc. <55 kg) dawka powinna wynosić 2 tabl. na dobę. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (CCr <19 ml/min) oraz u pacjentów z ciężką marskością wątroby (klasa C wg Childa-Pugha) dawka powinna wynosić 2 tabl. na dobę. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania u pacjentów z uzależnieniem alkoholowym, z łagodną lub umiarkowaną marskością albo bez marskości wątroby. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tianeptyny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Skład

1 tabl. zawiera 12,5 mg soli sodowej tianeptyny. Preparat zawiera sacharozę.

Działanie

Lek przeciwdepresyjny. Tianeptyna pobudza aktywność elektryczną komórek piramidowych w hipokampie oraz przyspiesza odzyskanie przez nie aktywności po funkcjonalnym zahamowaniu. Lek zwiększa wychwyt zwrotny serotoniny w neuronach kory mózgowej oraz hipokampa. In vitro tianeptyna nie wykazuje powinowactwa do receptorów monoaminergicznych ani nie ma hamuje wychwytu serotoniny (5-HT), noradrenaliny (NA) ani dopaminy (DA). Tianeptyna może modulować synaptyczną neurotransmisję glutaminergiczną. Dokładny udział każdego z tych działań w aktywności przeciwdepresyjnej jest nieznany. Wchłanianie leku w przewodzie pokarmowym jest szybkie i całkowite. Dystrybucja jest szybka. Lek wiąże się z białkami w ok. 94%, głównie z albuminami. Tianeptyna jest w bardzo dużym stopniu metabolizowana w wątrobie w procesie β-oksydacji, nie ulega biotransformacji przy udziale cytochromu P450. Głównym metabolitem jest czynny kwas pentanowy (MC5), substancja słabiej działająca niż tianeptyna. Eliminacja tianeptyny charakteryzuje się krótkim T_0,5 wynoszącym 3 h, większość metabolitów jest wydalana z moczem.

Interakcje

Nie należy stosować tianeptyny z nieodwracalnymi inhibitorami MAO (iproniazyd) ze względu na ryzyko wystąpienia zapaści krążeniowej, napadowego nadciśnienia tętniczego, hipertermii, drgawek, zgonu.

Środki ostrożności

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa. Ryzyko takie utrzymuje się do czasu wystąpienia pełnej remisji. Pacjent powinien być ściśle monitorowany do momentu wystąpienia poprawy. Ryzyko samobójstwa może się zwiększyć we wczesnym etapie powrotu do zdrowia. Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia, szczególnie pacjentów poniżej 25 lat. W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Podczas leczenia tianeptyną należy unikać spożywania alkoholu. Gdy konieczne jest znieczulenie ogólne, należy powiadomić lekarza anestezjologa o stosowaniu tianeptyny. Lek należy odstawić na 24-48 h przed planowaną operacją. W przypadkach zabiegów nagłych, należy uważnie obserwować pacjenta w okresie pooperacyjnym. Jeśli w wywiadzie stwierdzono uzależnienie od leków lub uzależnienie od alkoholu, pacjenta należy bardzo dokładnie nadzorować, aby uniknąć jakiegokolwiek zwiększania dawkowania. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania tianeptyny z inhibitorami MAO; leczenie tianeptyną można rozpocząć po upływie 14 dni od zakończenia terapii inhibitorami MAO. Tianeptynę należy odstawić 24 h przed zastosowaniem inhibitora MAO. Tianeptyna nie jest zalecana w leczeniu depresji u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ponieważ w tej grupie wiekowej nie zostało ustalone bezpieczeństwo stosowania i skuteczność. W toku prób klinicznych zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresję, zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie, której podawano placebo. Ze względu na ryzyko wystąpienia hiponatremii (spowodowanej wystąpieniem (SIADH) należy zachować ostrożność u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem hiponatremii, np. pacjenci w podeszłym wieku, z marskością wątroby, odwodnieni lub przyjmujący leki moczopędne. Preparat zawiera sacharozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy i izomaltazy. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, co oznacza, że jest w zasadzie wolny od sodu.

Ciąża i laktacja

Zaleca się unikanie stosowania tianeptyny w okresie ciąży. Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane (mniej niż 300 zakończonych ciąży) dotyczące stosowania tianeptyny u kobiet w okresie ciąży. Jest korzystne, aby kobieta podczas ciąży zachowywała równowagę psychiczną. Jeśli z tego względu leczenie tianeptyną jest konieczne, terapię powinno się rozpocząć lub kontynuować przez całą ciążę stosując niezbędną dawkę, jeżeli to możliwe w monoterapii. Monitorując noworodka należy wziąć pod uwagę farmakologiczny profil substancji czynnej. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne są wydzielane do mleka matki, dlatego nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia. U szczurów, po zastosowaniu dawki toksycznej dla samic, badanie dotyczące płodności wykazało zmniejszoną zdolność rozrodczą (zwiększoną częstość utraty zarodków przed implantacją).

Działania niepożądane

Często: jadłowstręt, koszmary senne, bezsenność, senność, ból i zawroty głowy, omdlenie, drżenia, tachykardia, skurcze dodatkowe, ból w klatce piersiowej, uderzenia gorąca, duszność, ból żołądka, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, zaparcia, wzdęcia, ból mięśniowy, ból lędźwiowy, osłabienie, uczucie ściśniętego gardła. Niezbyt często: nadużywanie i uzależnienie od leku (szczególnie u pacjentów poniżej 50 lat z uzależnieniem od alkoholu lub leków w wywiadzie), wysypka grudkowo-plamkowa lub wysypka rumieniowata, świąd, pokrzywka. Częstość nieznana: hiponatremia, myśli i zachowania samobójcze (zarówno podczas leczenia tianeptyną, jak i wkrótce po jej odstawieniu), stan splątania, omamy, zaburzenia pozapiramidowe, dyskinezy, trądzik, zapalenie pęcherzowe skóry (pojedyncze przypadki), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby (w wyjątkowych przypadkach ciężkie). Po przerwaniu leczenia tianeptyną, u niektórych pacjentów obserwowano objawy z odstawienia: niepokój, ból mięśni, ból brzucha, bezsenność, ból stawów.

Pozostałe informacje

U niektórych pacjentów może wystąpić zaburzenie sprawności psychomotorycznej. Należy więc zwrócić uwagę kierowcom i operatorom maszyn na możliwość wystąpienia senności.