Calcium 500 Polfarmex - baza leków

Wskazania

Hipokalcemia. Zapobieganie niedoborom wapnia w okresie ciąży, laktacji i intensywnego wzrostu u dzieci. Zespół złego wchłaniania. Złamania kości. Zapobieganie osteoporozie. Leczenie wspomagające osteoporozy, krzywicy, osteomalacji, chorób alergicznych, stanów zapalnych.

Przeciwwskazania

Hiperkalcemia. Nadczynność przytarczyc. Hiperwitaminoza. Niewydolność nerek znacznego stopnia. Ciężka hiperkalciuria. Kamica nerkowa. Sarkoidoza i inne przewlekłe choroby ziarniniakowate. Dzieci do ukończenia 2 rż.

Dawkowanie

Dorośli i dzieci powyżej 10 rż. doustnie: w profilaktyce i leczeniu osteoporozy oraz w leczeniu wspomagającym krzywicy i osteomalacji: 1000 mg na dobę; uzupełnianie niedoborów w ciąży, laktacji oraz w okresach intensywnego wzrostu: 500-1000 mg na dobę; w osteoporozie w leczeniu skojarzonym z estrogenami i witaminą D oraz w leczeniu wspomagającym wysięków i chorób alergicznych: 500 mg na dobę. Dzieci 2-5 rż.: 250 mg na dobę; 6-10 rż.: 500 mg na dobę. Zawartość saszetki należy rozpuścić w 1/2 szklanki wody i pić musujący płyn.

Skład

1 saszetka zawiera 4,1 g laktoglukonianu wapnia co odpowiada 500 mg jonów wapnia.

Działanie

Wapń jest podstawowym składnikiem mineralnym, wpływającym na utrzymanie równowagi elektrolitowej organizmu oraz prawidłowe funkcjonowanie wielu mechanizmów regulacyjnych. Jest niezbędny w wielu procesach, m.in. przewodnictwie nerwowo-mięśniowym, czynności mięśni, prawidłowym rozwoju układu kostnego, procesach krzepnięcia krwi, aktywacji niektórych hormonów i enzymów, transporcie wody i soli w jelitach, przepuszczalności błon komórkowych i naczyń. Laktoglukonian wapnia jest organicznym związkiem łatwo przyswajalnym przez organizm. Podanie preparatu uzupełnia niedobory wapnia w organizmie, prowadzi do uszczelnienia śródbłonka naczyń, zmniejsza odczyny alergiczne oraz przywraca prawidłową kurczliwość mięśni. Wchłanianie zachodzi w dwunastnicy, wydalany jest głównie z kałem i moczem.

Interakcje

Zmniejsza wchłanianie antybiotyków z grupy tetracykliny i związków fluoru (m.in. fluorochinolonów) z przewodu pokarmowego oraz zmniejsza stężenie fosforanów we krwi. Nasila toksyczne działanie glikozydów naparstnicy. Zmniejsza działanie blokerów kanału wapniowego, zwłaszcza werapamilu. Z moczopędnymi lekami tiazydowymi zwiększa się ryzyko hiperkalcemii. Glikokortykosteroidy, neomycyna, pochodne hydantoiny, kalcytonina, kwas szczawiowy, fitynowy, fosforany, alkohol, kofeina i palenie tytoniu hamują wchłanianie wapnia, natomiast kwas cytrynowy, witamina D, parathormon nasilają.

Środki ostrożności

Ostrożnie u pacjentów z nadczynnością przytarczyc, nadczynnością tarczycy, z chorobami nowotworowymi z przerzutami do kości, z przewlekłą niewydolnością nerek lub skłonnością do powstawania kamieni w układzie moczowym, u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy, z fenyloketonurią (zawiera fenyloalaninę). Leczenie hipokalcemii u chorych z niewydolnością nerek powinno dodatkowo obejmować ograniczenie podaży fosforu i podawanie leków wiążących fosforany. Zaleca się zachowanie 1-3 h odstępu pomiędzy podaniem preparatu i innych leków (zwłaszcza fenytoiny, pochodnych tetracykliny, preparatów fluoru oraz kalcytoniny).

Ciąża i laktacja

Preparat może być stosowany w okresie ciąży i laktacji.

Działania niepożądane

Mogą wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (głównie zaparcia). Długotrwałe podawanie dużych dawek może prowadzić do kamicy nerkowej, odkładania wapnia w rogówce i spojówkach oraz zespołu mleczno-alkalicznego (zespół Brunetta). Może również wystąpić: upośledzenie czynności nerek, hiperkalcemia, arytmia serca, wzrost ciśnienia u osób z nadciśnieniem (wysokie dawki).

Pozostałe informacje

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek należy kontrolować stężenie wapnia we krwi i moczu.