Alugastrin - baza leków
Wróć do bazy leków- Nazwa skrócona
- Alugastrin
produkt leczniczy - Postać, opakowanie i dawka:
- tabl. do rozgr. i żucia, 20 szt., 340 mg
- Substancje czynne:
- Dihydroxyaluminum sodium carbonate
- Podmiot odpowiedzialny:
-
Urgo
Dystrybutor w Polsce: Urgo Sp. z o.o.
Wskazania
Objawowo: w nadkwaśności soku żołądkowego, w epizodycznej chorobie refluksowej przełyku (np. zgaga, kwaśne odbijanie, zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej), w uszkodzeniu błony śluzowej żołądka i dwunastnicy wywołanym przez czynniki wrzodotwórcze (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne), w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat: 1-2 tabl. lub 15 ml zawiesiny (łyżkę stołową) 1 h po posiłkach i przed snem lub w razie wystąpienia dolegliwości. Maksymalna dawka dobowa wynosi 6 tabletek. Sposób podania. Tabletki należy rozgryźć lub żuć. Butelkę z zawiesiną wstrząsnąć przed użyciem.
Skład
1 tabl. zawiera 340 mg węglanu dihydroksyglinowo-sodowego; tabl. zawierają sód. 15 ml zawiesiny zawiera 1,02 g węglanu dihydroksyglinowo-sodowego; zawiesina zawiera sorbitol, sód, parahydroksybenzoesan metylu i propylu.
Działanie
Węglan dihydroksyglinowo-sodowy zobojętnia nadmiar kwasu solnego w soku żołądkowym. Wykazuje szybkie działanie neutralizujące zbliżone do działania wodorowęglanu sodu oraz powolne działanie powstającego w żołądku wodorotlenku glinu. Poza zobojętnianiem kwasu solnego, węglan dihydroksyglinowo-sodowy wiąże kwasy żółciowe i pepsynę, zmniejszając działanie drażniące soku żołądkowego. Lek powoduje szybkie ustępowanie objawów dyspeptycznych związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego, takich jak dolegliwości bólowe w obrębie jamy brzusznej, pieczenie przełyku, kwaśne odbijania, nudności. U osób z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka ustępowanie dolegliwości następuje po 2-5 dniach stosowania preparatu, u osób z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy w ciągu 4-5 dni. Lek ochrania śluzówkę żołądka przed działaniem czynników drażniących takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne, cytostatyki, kofeina. Leki zobojętniające, zawierające jony glinu, stosuje się w gojeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz w zapobieganiu powstawaniu wrzodów stresowych i ostrych krwawień z przewodu pokarmowego. Ze względu na zawartość jonów sodu, preparat może wykazywać działanie ogólne. Niewielka ilość glinu z preparatu (poniżej 1%) może wchłonąć się z jelita cienkiego. Zawarty w preparacie glin wytrąca się w jelicie, między innymi w postaci zasadowego węglanu (lub fosforanu) i jest wydalany z kałem. Glin wchłonięty do organizmu wydalany jest z moczem, w którym osiąga stężenie 10 µg/dm3 – 220 µg/dm3. Sód wchłonięty do organizmu jest wydalany z moczem.
Interakcje
Węglan dihydroksyglinowo-sodowy wpływa na wchłanianie z przewodu pokarmowego niektórych leków podawanych doustnie: w przypadku jednoczesnego stosowania antagonistów receptorów H2, preparat należy przyjmować na 1/2-1 h przed podaniem tych leków lub po ich podaniu; fenytoinę należy przyjmować na 2-3 h przed lub po podaniu preparatu; preparat należy przyjmować nie wcześniej niż po 2 h od podania fluorochinolonów; należy zachować kilkugodzinną przerwę między przyjęciem glikozydów naparstnicy, a przyjęciem preparatu; preparat przyjmować nie wcześniej niż po 3 h od podania ketokonazolu; preparat należy przyjmować na 3-4 h przed lub po podaniu tetracyklin. W przypadku alkalizacji moczu wywołanej przez węglan dihydroksyglinowo-sodowy, może nastąpić zwiększenie wydalania salicylanów i tym samym obniżenie ich stężenia we krwi. U pacjentów przyjmujących salicylany jednocześnie z dużymi dawkami preparatu, dawki salicylanów należy odpowiednio skorygować. Jednoczesne podawanie z sukralfatem nie jest zalecane, ponieważ węglan dihydroksyglinowo - sodowy może zmniejszać wiązanie sukralfatu z błoną śluzową; preparat należy przyjmować na 1/2 h przed lub po przyjęciu sukralfatu. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek jednoczesne przyjmowanie preparatu i sukralfatu może spowodować zatrucie glinem. Podawanie preparatu i doustnych preparatów żelaza należy maksymalnie rozdzielić w czasie.
Środki ostrożności
Ostrożnie stosować u pacjentów ze skłonnością do zaparć. Długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku może doprowadzić do hipofosfatemii, gdyż glin zawarty w preparacie wiąże w jelicie cienkim fosforany, tworząc nierozpuszczalne związki. Podawanie preparatu dzieciom poniżej 6 lat musi być poprzedzone szczegółowym rozpoznaniem, określającym przyczynę dolegliwości. Jeśli po upływie 14 dni u dorosłych lub po upływie 7 dni u dzieci nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem. Preparat zawiera sód (tabl.: 57-114 mg; zawiesina: 163 mg sodu na dawkę) - należy to uwzględnić u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek oraz u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. W razie przyjmowania leku codziennie dłużej niż 1 miesiąc lub w dawkach powtarzalnych częściej niż 2 dni w tygodniu, pacjenci, zwłaszcza kontrolujący zawartość sodu w diecie, powinni skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Ze względu na zawartość parahydroksybenzoesanu metylu i parahydroksybenzoesanu propylu w zawiesinie, lek może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). 15 ml zawiesiny zawiera 1,2 g sorbitolu - sorbitol jest źródłem fruktozy. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną, w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku lub podaniem go dziecku. Sorbitol może powodować dyskomfort ze strony układu pokarmowego i może mieć łagodne działanie przeczyszczające.
Ciąża i laktacja
W ciąży (zwłaszcza w I trymestrze) i w okresie karmienia piersią, preparat stosować jedynie w przypadku uzasadnionej konieczności. Nie stosować długotrwale ani w dużych dawkach.
Działania niepożądane
Często: kredowy posmak, łagodne zaparcia, skurcze żołądka. Niezbyt często: nudności lub wymioty, białawe zabarwienie kału. Rzadko (przy długotrwałym stosowaniu lub podawaniu dużych dawek): ciągłe zaparcia, utrata apetytu, niezwykła utrata masy ciała, osłabienie mięśni, osteomalacja i osteoporoza (bóle kości, puchnięcie nadgarstków lub kostek).
Pozostałe informacje
Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj sięTen materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj sięTen materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj sięTen materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.
Zaloguj się