Aminoplasmal B. Braun 10% E - baza leków

Wróć do bazy leków
Nazwa skrócona
Aminoplasmal B. Braun
produkt leczniczy
Postać, opakowanie i dawka:
roztw. do inf., 10 but. 500 ml,
Substancje czynne:
Amino acids, Electrolytes, Potassium
Podmiot odpowiedzialny:
B. Braun Melsungen
Dystrybutor w Polsce: Aesculap Chifa Sp. z o.o.
Wskazania

Dostarczanie aminokwasów i ograniczonej ilości elektrolitów podczas żywienia pozajelitowego, gdy żywienie drogą doustną lub dojelitową jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane. Do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 2 lat. W żywieniu pozajelitowym infuzji aminokwasów powinna zawsze towarzyszyć odpowiednia dostawa energii, np. w postaci infuzji węglowodanów.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wrodzone zaburzenia metabolizmu aminokwasów. Ciężkie zaburzenia krążenia z zagrożeniem życia (np. wstrząs). Hipoksja. Kwasica metaboliczna. Zaawansowana choroba wątroby. Ciężka niewydolność nerek, przy braku dostępności hemofiltracji lub hemodializy. Wysokie i patologiczne stężenia w osoczu któregokolwiek z elektrolitów zawartych w preparacie. Dzieci w wieku poniżej 2 lat. Ogólne przeciwwskazania do wlewów dożylnych: niewyrównana niewydolność krążenia, ostry obrzęk płuc, przewodnienie.

Dawkowanie

Dożylnie. Preparat jest stosowany jako jeden ze składników odżywiania pozajelitowego. Podawaniu roztworu musi towarzyszyć podawanie źródeł kalorii, niezbędnych kwasów tłuszczowych, elektrolitów, witamin i pierwiastków śladowych. Dawkę należy dobrać indywidualnie do zapotrzebowania pacjenta na aminokwasy, elektrolity i płyny, w zależności od stanu klinicznego pacjenta (stan odżywienia, stopień katabolizmu zależny od choroby zasadniczej). Dorośli i młodzież w wieku 14-17 lat: 10-20 ml/kg mc./dobę; maksymalna dawka dobowa: 20 ml/kg mc. Dawki dla dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 13 lat to średnie wartości orientacyjne (dokładną dawkę należy ustalać indywidualnie w zależności od wieku, etapu rozwoju i choroby zasadniczej). Dzieci 2-4 rż.: 15 ml/kg mc./dobę; 5-13 rż.: 10 ml/kg mc./dobę. Sposób podania. Lek należy podawać we wlewie (do żyły centralnej), z szybkością 1 ml/kg mc./h, tak długo, jak to konieczne.

Skład

1000 ml roztworu zawiera: 5,0 g izoleucyny, 8,9 g leucyny, 8,56 g chlorowodorku lizyny (co odpowiada 6,85 g lizyny), 4,4 g metioniny, 4,7 g fenyloalaniny, 4,2 g treoniny, 1,6 g tryptofanu, 6,2 g waliny, 11,5 g argininy, 3,0 g histydyny, 10,5 g alaniny, 12,0 g glicyny, 5,6 g kwasu asparaginowego, 7,2 g kwasu glutaminowego, 5,5 g proliny, 2,3 g seryny, 0,4 g tyrozyny, 50 mmol sodu, 25 mmol potasu, 2,5 mmol magnezu, 46 mmol octanów, 52 mmol chlorków, 10 mmol fosforanów, 2,0 mmol cytrynianów. Całkowita zawartość aminokwasów - 100 g/l, całkowita zawartość azotu - 15,8 g/l, wartość kaloryczna - 400 kcal/l, osmolarność -1021 mOsm/l, pH: 5,7 - 6,3.

Działanie

Preparat do żywienia pozajelitowego zawierający 10% roztwór aminokwasów i podstawowe elektrolity. Ilości aminokwasów zawartych w preparacie dobrano tak, aby w wyniku infuzji zapewnić jednakowy wzrost stężenia wszystkich aminokwasów w we krwi. W związku z tym, podczas wlewu preparatu zostaje zachowana homeostaza aminokwasowa.

Interakcje

Nie są znane. Do roztworu można dodawać wyłącznie preparaty lecznicze konieczne do żywienia pozajelitowego t.j.: nośniki energii, elektrolity, pierwiastki śladowe i witaminy, których zgodność farmaceutyczna została udokumentowana.

Środki ostrożności

W przypadku występowania zaburzenia metabolizmu aminokwasów o pochodzeniu innym niż wymienione w przeciwwskazaniach, preparat można podawać wyłącznie po dokładnym rozważeniu korzyści i możliwych zagrożeń. U pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek dawkę należy dostosować indywidualnie. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością krążenia otrzymujących duże ilości przetaczanych płynów oraz u pacjentów ze zwiększoną osmolarnością osocza. Odwodnienie hipotoniczne i hiponatremię należy skorygować przed rozpoczęciem żywienia pozajelitowego poprzez odpowiednią podaż płynów i elektrolitów. Należy regularnie kontrolować stężenie elektrolitów i glukozy we krwi, bilans płynów, parametry równowagi kwasowo-zasadowej, czynność nerek (mocznik, kreatynina), stężenie białek osocza i parametry czynności wątroby.

Ciąża i laktacja

Ze względu na brak badań, preparat można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią z zachowaniem ostrożności i tylko w przypadku bezwzględnego wskazania, po rozważeniu przewidywanych korzyści i możliwych zagrożeń.

Działania niepożądane

Niezbyt często: nudności, wymioty, ból głowy, dreszcze, gorączka. Częstość nieznana: reakcje alergiczne.

Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.

Zaloguj się

Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.

Zaloguj się

Ten materiał jest dostępny dla zarejestrowanych użytkowników.

Zaloguj się
Wyszukiwarka leków

Dane o lekach dostarcza

Pharmindex