Duraphat 5000 - baza leków

Wskazania

Profilaktyka przeciwpróchnicza osób dorosłych, szczególnie pacjentów z grup ryzyka zagrożonych próchnicą o dużej intensywności (próchnica koron zębów i/lub korzeni). Preparat jest wskazany do stosowania u młodzieży powyżej 16 lat i osób dorosłych.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Dawkowanie

Pasta do zębów. 2 cm pasty wyciśniętej z tuby zawiera od 3 mg do 5 mg fluoru. Sposób podania. Każdorazowo, przed każdym czyszczeniem zębów nałożyć około 2 cm pasty ma szczoteczkę. Czyścić zęby 3 razy dziennie po każdym posiłku - wykonywać pionowe ruchy szczoteczką, w kierunku od dziąseł do końca zębów. Czas czyszczenia powinien wynosić około 3 min. Nie połykać. Nadmiar piany należy wypluć. Preparat nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 16 rż.

Skład

1 g pasty do zębów zawiera 5 mg fluoru (w postaci fluoru sodu) co odpowiada 5000 ppm fluoru. Preparat zawiera benzoesan sodu (E211) oraz aromat miętowy z alergenami.

Działanie

Preparat do profilaktycznego leczenia próchnicy. Podstawowym sposobem działania fluoru w zapobieganiu próchnicy jest działanie poerupcyjne, czyli miejscowe. Wydaje się, że systemowa suplementacja fluoru działa również miejscowo (podczas przełykania preparatu lub ze śliną). Obserwuje się 3 rodzaje efektów związanych z podawaniem fluoru: zahamowanie demineralizacji (zmniejszenie rozpuszczalności szkliwa w kwaśnym środowisku), aktywacja mineralizacji szkliwa podczas próchnicy, bakteriobójcze działanie na drobnoustroje wywołujące zmiany próchnicze. Ten efekt powoduje zahamowanie proliferacji drobnoustrojów tworzących płytkę bakteryjną i wytwarzanie kwaśnego odczynu powodującego próchnicę. Fluor stosowany w monoterapii nie eliminuje zmian próchniczych i nie jest kompletnym leczeniem próchnicy. Pasta do zębów ma działanie miejscowe na zęby i nie wywiera działania ogólnoustrojowego (informacje dalej podane są w razie ewentualnego połknięcia). Każda cząstka połkniętego fluoru jest zamieniana do kwasu hydrofluorowego. C_max kwasu jest osiągane po 30-60 min. Jony fluorowe są dystrybuowane do zębów i kości i nie podlegają wiązaniu z białkami osocza. Końcowy T_0,5 wynosi 2 - 9 h. Jony fluorowe są wydalane przede wszystkim z moczem, niewielka ilość z kałem oraz z potem. Nie jest znana postać w jakiej jony fluorowe są wydalane z ustroju.

Środki ostrożności

Pasta charakteryzuje się dużą zawartością fluoru. Dlatego przed użyciem należy zasięgnąć opinii wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia - specjalisty z zakresu stomatologii, takiego jak lekarz stomatolog, farmaceuta, higienistka jamy ustnej. Podaż fluoru z kilku źródeł może prowadzić do fluorozy - przed użyciem leku zawierającego fluor, powinna być przeprowadzona ocena całkowitej ilości przyjmowanego fluoru (np. woda fluorowana, sól fluorowana, inne leki zawierające fluor - tabletki, krople, gumy do żucia czy pasty). Podczas stosowania pasty należy unikać przyjmowania zawierających fluor: tabletek, kropli, gumy do żucia, żelów, lakierów oraz fluorowanej wody lub soli. Podczas oceny ilości przyjmowanego jonu fluoru, którego zalecana dawka ze wszystkich źródeł wynosi 0,05 mg/kg mc. na dobę, a maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 1 mg/dobę, należy wziąć pod uwagę możliwość połknięcia pewnej ilości pasty podczas mycia zębów (każda tuba pasty zawiera 255 mg jonów fluorowych). Substancje pomocnicze. 1 g pasty do zębów zawiera 5 mg benzoesanu sodu (E211), który może powodować miejscowe podrażnienie. 1 g pasty do zębów zawiera 10 mg aromatu miętowego z alergenami (limonen, linalol, cytral, geraniol i cytronelol) - alergeny te mogą powodować reakcje alergiczne.

Ciąża i laktacja

Nie zaleca się stosowania preparatu podczas ciąży oraz karmienia piersią, chyba że przeprowadzono uważną ocenę korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Rzadko: reakcje nadwrażliwości. Częstość nieznana: uczucie pieczenia w jamie ustnej.

Pozostałe informacje

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn jest nieistotny.