Damelium - baza leków

Wskazania

Leczenie trądziku pospolitego o nasileniu umiarkowanym i ciężkim. Należy uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lymecyklinę, tetracykliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek. Dzieci <12 lat. Ciąża i okres karmienia piersią. Jednoczesne stosowanie doustnych retinoidów i skojarzenia z retinoidami stosowanymi ogólnie.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli, dzieci >12 lat: 1 kaps. na dobę, przez co najmniej 8-12 tyg. Istotne jest by ograniczyć stosowanie leku do najkrótszego możliwego czasu i zaprzestać stosowania, gdy dalsza poprawa jest mało prawdopodobna. Czas leczenia nie powinien przekroczyć 6 miesięcy. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek zaleca się zmniejszenie dawki i ewentualnie kontrolę stężenia leku we krwi. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest wymagane dostosowanie dawki. Sposób podania. Lek przyjmować z lekkim posiłkiem niezawierającym produktów mlecznych. Kapsułkę należy popić co najmniej połową szklanki wody i przyjmować w pozycji stojącej.

Skład

1 kaps. zawiera 408 mg lymecykliny, co odpowiada 300 mg tetracykliny.

Działanie

Antybiotyk z grupy tetracyklin. Dokładne mechanizmy, poprzez które tetracykliny zmniejszają trądzikowe zmiany zapalne nie zostały w pełni wyjaśnione, ale efekt wydaje się częściowo wynikać z antybakteryjnego działania leków. Po podaniu doustnym tetracykliny hamują wzrost organizmów wrażliwych (głównie Propionibacterium acnes) na powierzchni skóry i zmniejszają stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w łoju, które są prawdopodobną przyczyną trądzikowych zmian zapalnych, np. grudek, krost, guzków, torbieli. Podczas wchłaniania lymecyklina jest szybko hydrolizowania do aktywnej tetracykliny i innych, nieaktywnych składników. Wolna tetracyklina wchłaniana się szybko i utrzymuje stężenia terapeutyczne przez co najmniej 12 h. Terapeutyczne stężenia we krwi (>1 µg/ml) uzyskuje się w ciągu 1 h, a maksymalne stężenia (2-3 µg/ml) - w ciągu 2-3 h. Podwojenie dawki powoduje 80% zwiększenie stężeń. T_0,5 lymecykliny wynosi ok. 10 h.

Interakcje

Wchłanianie tetracyklin może być zmienione w przypadku jednoczesnego stosowania soli wapnia, glinu, dydanozyny, magnezu, bizmutu, cynku, leków zobojętniających kwas żołądkowy, preparatów gojących owrzodzenia zawierających bizmut, preparatów żelaza i chinaprylu. Unikać stosowania z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy w postaci kompleksów chelatowych zawierających dwu- lub trójwartościowe kationy, dwuwęglanem sodu, tabletkami z chinaprylem zawierającymi magnez, dydanozyną w postaci tabletek zawierających kationy trójwartościowe. Preparaty cynku, wapnia, żelaza nie powinny być stosowane w ciągu 2-3 h przed lub po przyjęciu lymecykliny. Nie stosować z retinoidami, w tym retinoidami przyjmowanymi doustnie, ze względu na ryzyko łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego. Tetracykliny mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych. Unikać jednoczesnego stosowania leków moczopędnych z powodu ich wpływu na zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi.

Środki ostrożności

W przypadku umiarkowanie nasilonego trądziku pospolitego, leczenie lymecykliną jest wskazane tylko wtedy, gdy leczenie miejscowe jest nieskuteczne. Ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami czynności wątroby (ryzyko kumulacji i zwiększenia toksyczności, w tym hepatotoksyzności, kontrolować stężenie antybiotyku we krwi) lub w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków o działaniu hepatotosycznym; z niewydolnością nerek (ryzyko kumulacji i zwiększenia toksyczności, w tym nefrotoksyczności, kontrolować stężenie antybiotyku we krwi, może być konieczne zmniejszenie dawki); z miastenią (lek może powodować lekką blokadę nerwowo-mięśniową). Podczas leczenia należy unikać bezpośredniej ekspozycji na naturalne i sztuczne światło słoneczne; przerwać leczenie, jeśli wystąpią pierwsze objawy rumienia skórnego lub dyskomfortu skóry. Lek może powodować zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego. Tetracykliny w pewnym stopniu są wchłaniane przez rozwijające się kości oraz zęby i mogą powodować przebarwienia i hipoplazję szkliwa. Leczenie lymecykliną należy zakończyć, jeśli wystąpią objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Długotrwałe stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania może powodować występowanie organizmów opornych i nadkażeń. U mikroorganizmów może rozwinąć się oporność krzyżowa na tetracykliny, a u pacjentów - nadwrażliwość krzyżowa.

Ciąża i laktacja

Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią. Tetracykliny łatwo przechodzą przez barierę łożyska oraz są dystrybuowane do mleka (ryzyko hipoplazji szkliwa lub dyschromii u niemowląt).

Działania niepożądane

Często: ból głowy, nudności, ból brzucha, biegunka. Częstość nieznana: neutropenia, trombocytopenia, reakcja anafilaktyczna, reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, zawroty głowy, nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, zaburzenia widzenia, ból w nadbrzuszu, zapalenie języka, wymioty, zapalenie jelit, żółtaczka, wysypka z rumieniem, reakcje nadwrażliwości na światło, świąd, zespół Stevensa-Johnsona, gorączka, zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie aktywności ALP, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi. Podczas leczenia tetracyklinami obserwowano u niemowląt występowanie łagodnego nadciśnienia śródczaszkowego i wybrzuszenie ciemiączka z możliwymi objawami, takimi jak: ból głowy, zaburzenia widzenia, w tym zamazane widzenie, mroczki, podwójne widzenie lub trwała utrata wzroku. Ponadto zgłaszano następujące działania niepożądane po przyjęciu tetracyklin, które mogą wystąpić podczas leczenia lymecykliną: dysfagia, zapalenie przełyku, owrzodzenia, zapalenie trzustki, przebarwienia zębów, zapalenie wątroby, niewydolność wątroby. Dyschromia zębów i (lub) hipoplazja szkliwa może wystąpić, jeżeli lek jest podawany dzieciom w wieku <8 lat. Tak jak w przypadku wszystkich antybiotyków namnażanie niewrażliwych organizmów może powodować kandydozy, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (namnażanie Clostridium difficile), zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, zapalenie pochwy lub gronkowcowe zapalenie jelit.

Pozostałe informacje

Lymecyklina może powodować fałszywie dodatnie wyniki oznaczenia glukozy w moczu oraz może wpływać na oznaczanie katecholamin w moczu metodą fluorymetryczną, powodując fałszywie zwiększone wartości (metoda Hingerty).